Warming-up

07

1-0 gisteren! Wat ben ik opnieuw trots en vooral op onze Nous!!!

Hoofdstuk 7

Michael kwam op haar afgelopen.

'Fuck,' schold ze, terwijl ze vlug een andere kant opkeek.

'Ik had je allang gezien, hoor,' fluisterde hij in haar oor. 'Ik ben niet blind, voor als je dat dacht.'

'Nee, jammer genoeg niet.'

'Luister Anna,' begon Michael.

'Nee, ik luister niet naar jou, Michael,' ging Anna tegen hem in. 'Het enige wat ik van jou wil weten, is waarom jij mama niet de waarheid vertelt.'

'Omdat ik mijn relatie niet voor zo'n vreselijk wijf als jij op het stel wil zetten,' siste hij.

'Op een dag komt ze erachter wat voor een walgelijke zak jij bent en dan komt ze bij mij uithuilen dat ze het had moeten inzien. Maar dan is het te laat, dan heb ik haar niet meer nodig. Is dat wat jij op je geweten wilt hebben, dat je de moeder-dochterband tussen ons verpest?'

'Alsof mij dat wat kan schelen,' zei Michael.

'Volgens mij kan het jou wel schelen of ik naar de politie ga. Of eigenlijk wanneer.'

'Dat doe je niet!' Ze zag zijn gezicht betrekken.

'Dat doe ik met alle liefde,' antwoordde ze.

'O ja?' Michael deed een stap richting haar.

Hij haalde uit naar haar wang.

Ze deed een poging om niet in tranen uit te barsten in de supermarkt, maar die poging mislukte volledig. Helemaal toen Michael haar een trap gaf in haar ribben. Het was precies de plek waar hij haar de vorige keer ook had geraakt en ze zakte in elkaar van de pijn.

Omstanders keken verslagen toe en binnen no-time had Anna mensen om haar heen staan.

'Gaat het, meisje?' vroeg een man van middelbare leeftijd.

'De politie is al gebeld, maar die man die jou heeft geslagen, is weggerend.'

Al snel kreeg ze aan icepack tegen haar wang aangedrukt.

'Misschien moet er een ambulance gebeld worden,' riep een vrouw.

'Die ambulance is niet nodig, hoor,' was haar reactie.

'Weet je het zeker? Moet er niet naar je wang en ribben gekeken worden?' vroeg de man.

'Ja, het valt mee.' Anna probeerde op te staan en direct schoot er een pijnscheut door haar ribben.

-

'Kind, wat zie je eruit!' schreeuwde Charlotte meteen, toen ze binnenliep.

'Wat is er gebeurd?'

'Hebben we nog pijnstillers in huis?' vermeed Anna de vraag van haar stiefmoeder.

'Niet weer Michael, hè?'

Voorzichtig knikte ze.

'Ga even lekker zitten, dan pak ik een glas water voor je en pijnstillers.'

'Hoe is het gebeurd?'

'Hij merkte me op in de supermarkt. We hielden een korte conversatie, waarin ik hem vroeg waarom hij de boel bij elkaar loog en zei dat ik

'Moet je hier geen dokter naar laten kijken?'

'Nee, de pijn valt best mee.'

'Je weet zeker dat het gaat?' Jesse trok zijn wenkbrauwen op.