Warming-up

27

Aankomende zondag ga ik voor drie weken op vakantie naar Amerika, waar ik heel erg naar uitkijk! Ik weet dat ik daar Wi-Fi zal hebben, maar ik heb geen idee hoe goed die zal zijn en dus weet ik niet zeker of er dan updates zullen zijn op de vaste dagen waar ik me vanaf nu eigenlijk weer aan wilde gaan houden. Ook is er ook een behoorlijk tijdsverschil, dus als er updates komen, zullen die ook op een voor jullie raar tijdstip zijn!

Hoofdstuk 27

Met een harde klap sloeg Anna de deur achter zich dicht. Ze had zojuist afscheid van Mats genomen voordat hij naar Schiphol en vervolgens naar Zakynthos zou vertrekken, maar hun afscheid was uitgelopen in een ruzie. Mats had namelijk niet verteld dat Isabella ook meeging naar het Griekse eiland, en dat was voor Anna net de druppel.

Zijn ouders vonden het wel goed dat zijn nicht mee mocht, maar zij mocht niet mee. Waar sloeg dat op? Waarom mocht zij niet mee? Het duurde nog maar drie maanden voordat zij en Mats één jaar samen zouden zijn.

Waarom had Mats het haar niet verteld?

Het was dé vraag die maar door Anna's hoofd bleef spoken.

Had ze iets fout gedaan? Vond Mats het moeilijk om het aan haar te vertellen?

Beide redenen had ze wellicht nog begrepen, maar dat hij haar niet had ingelicht en geen reden gaf, zat haar ontzettend dwars.

Snel hing ze haar jas aan de kapstok en schopte ze haar schoenen uit.

Ze wilde zo snel mogelijk naar haar kamer toe en de hele dag in bed blijven liggen, maar toen ze zag dat Jesse in de keuken stond en kwam er een zachte zucht uit haar mond. Sowieso zou hij vragen hoe het was, en dat was nou net precies waar Anna geen behoefte aan had.

'Hoe was het wegbrengen? Heb je zo'n romantisch afscheid gehad?' riep Jesse vanuit de keuken.

Anna zuchtte heel luid. Dit had ze al verwacht.

'Niet bepaald.'

'Oh, wat dan?' Haar stiefbroer draaide zich naar haar toe en zag dan dus ook de woede op haar gezicht.

'Die Isabella mag wel mee naar Zakynthos, maar ik niet. En ik vind dat simpelweg niet kunnen. Ook had Mats mij dat niet verteld,' begon ze te vertellen.

'En toen was het voor mij klaar. Dat zijn nicht meegaat, is een. Maar dat Mats zoiets voor mij achterhoudt, is twee.'

'Ik ben er zo klaar mee. De laatste tijd loopt het niet zo lekker meer tussen ons. En dat is gewoon heel moeilijk.'

'Kom hier,' Jesse sloeg zijn arm om haar aan, 'het komt echt goed tussen jullie. Maar ik vind wel dat het even uitgepraat moet worden tussen jullie, want hoe langer dit duurt, hoe hoger de spanningen zullen oplopen. Dus FaceTime hem vanavond en praat zonder geschreeuw,' adviseerde Jesse.

'Ik zal erover nadenken. Het kan ook beter zijn om even afstand te nemen.'

'Nee, nee,' Jesse schudde zijn hoofd, 'dit moet zo snel mogelijk uitgepraat worden. Beloof je me dat?'

'Oké dan.'

-

Met nog altijd wat geklungel met de krukken wandelde Anna op het complex van de Amsterdamse hockeyclub waar ze al vanaf de jongste jeugd speelde. Ze had toch besloten om niet de hele dag te sippen in bed.

Ze ging kijken bij de training van Dames 1 om toch weer even haar gezicht op de club te laten zien. Bovendien zou ze binnenkort starten met revalideren, dus leek het haar een goed idee om na weken afwezigheid de meiden weer te gaan zien.

'Annie!' Jill was de eerste die haar teamgenoot meteen opmerkte en rende dan ook alsnog als een gek op haar vriendin af.

'Ik heb je zo gemist,' zei Jill, terwijl ze haar in de armen vloog.