Warming-up

21

A/N; Mijn tante is sinds zo'n 2, 3 maanden ernstig ziek en de dokters durven niks te zeggen over hoe het af gaat lopen... ik heb gisteren ook te horen gekregen dat mijn moeder ernstig ziek is, dus ik weet niet of ik nog wel elke woensdag zal gaan updaten, omdat ik eerst dit nieuws een plekje moet geven.. Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben!

Hoofdstuk 21

'Lukt het?' Bezorgd keek Chris toe hoe zijn dochter de roltrap van de Johan Cruijff ArenA opging.

'Jaha, het gaat prima, pap,' Anna rolde met haar ogen. Ze wist dat haar vader het goed bedoelde en haar graag wilde helpen, maar ze wilde het zelf doen. Als haar vader er niet was, moest ze dat immers ook, dus dan kon ze het maar gelijk zelf doen.

Toch was ze blij toen ze eindelijk zat op de plastic stoel.

'Ik ga even drinken halen. Colaatje?' vroeg Chris.

'Ja, graag,' knikte ze.

Anna pakte haar telefoon uit haar jaszak

'Carel staat in de basiself,' vertelde Chris aan zijn dochter.

Anna beantwoordde de mededeling van haar vader met een glimlach, niet wetend wat ze er verder op moest reageren.

'Wat vind je eigenlijk van hem?'

Doelde haar vader nou op Carel? Waarom? Wat dacht hij wel niet? Dat zij en Carel verliefd waren op elkaar?

'Wie is "hem"?' vroeg ze dan ook voor de zekerheid.

'Kom op, An. Ik weet heus wel dat jij weet dat ik het over Carel heb!'

'Dus je wilt weten wat ik van Carel vind? Nou, ik vind hem ontzettend aardig, hij vrolijkt me op en ik kan heel erg met hem lachen.'

'Dus er speelt verder niks tussen jullie?' vroeg Chris door.

Anna raakte nogal geïrriteerd door de vragen die haar vader stelde en ze liet dan ook een luide zucht horen.

'Nee, pap,' antwoordde ze en rolde met haar ogen. 'Nee, er speelt helemaal niets tussen ons.'

'Bovendien: wat denk jij wel niet van mij? Ik heb Mats, of was je dat soms vergeten?'

'Nee, natuurlijk niet, Anna,' zei Chris, terwijl hij zijn dochter streng aankeek. 'Ik dacht alleen omdat jullie veel met elkaar omgaan en je laatst bij hem was blijven slapen...'

'Dat we gelijk het bed induiken?' maakte Anna zijn zin af.

'Dat wou ik helemaal niet zeggen.'

'Nee, je wilde zeker zeggen dat jij dacht dat we verliefd op elkaar waren? Na ja, dat komt toch een beetje op hetzelfde neer.'

Waarom had ze Chris ook alweer meegevraagd naar Ajax? was de vraag die door haar hoofd schoot. Ze vond dat haar liefdesleven niet haar vaders zaak was om zich mee te bemoeien.

'Pap, als ik jou was, zou ik me maar bezig gaan houden met dat Michael me niet opnieuw een klap verkoopt in plaats van te denken dat ik verliefd ben op mijn oude buurjongen,' en na die woorden gezegd te hebben, begon ze zich te focussen op de Ajax-spelers die de spelerstunnel uit kwamen lopen.

-

'Yeah!' Carel had gescoord. Een grote glimlach sierde haar lippen

'Een 1-0 voorsprong voor Ajax door de nummer vijftien van Ajax; Carel Eiting!' werd er omgeroepen. Het was 89ste minuut en het eerste doelpunt was eindelijk gevallen voor de Amsterdamse ploeg.

Anna gaf haar vader een high five en ze was zo blij.

De laatste minuten van de wedstrijd tikten weg en ze zuchtte opgelucht toen het fluitsignaal klonk.