Warming-up

20

Frenkie naar Barca voor zoveel geld!! Kan het gewoon niet beseffen!

Hoofdstuk 20

'We kunnen misschien naar de wedstrijd van Dames 1 gaan kijken,' stelde Ruben voor. 'Ze spelen de kraker tegen Den Bosch thuis, en dan kun jij je teamgenoten naar de overwinning schreeuwen.'

'Ja, dat is goed,' stemde Anna in.

'Ik begrijp dat je het moeilijk vindt dat je zelf niet op het veld staat, maar je zult je er voor de komende maanden overheen moeten zetten.'

'Ja, dat weet ik, maar je moet begrijpen dat ik het liefst zelf op het veld had gestaan.'

'Natuurlijk had jij dolgraag op het veld willen staan, maar het is nu eenmaal een vervelende blessure die veel tijd in beslag gaat nemen qua revalidatie. Als je geluk hebt, speel je in mei de play-offs.'

-

'Hoe gaat het met je, Anna?' Sander kwam op haar afgelopen. 'De operatie was goed gegaan, hoorde ik van je vader.'

Voor de operatie was Sander nog langsgekomen, maar daarna had ze haar rust gepakt en had haar vader de meeste berichten beantwoord.

'Ik begin me wat beter te voelen, maar ik blijf het ontzettend klote vinden.'

'Blessures komen nooit op het juiste moment, maar bij jou kwam deze wel heel ongelukkig. Je begon net een beetje door te breken. Maar ik beloof je dat als je klaar bent met revalideren je zeker weer speelminuten zal gaan maken.'

Jill, Anne en Maria kwamen op haar afgelopen.

Alledrie begroetten ze haar met een knuffel.

'Heeft onze coach je al gezegd hoe fijn hij het vindt dat hij even van je af is?' grapte Anne.

'Ik hoor net dat het tijd is om Anna met jullie alleen te laten,' Sander moest lachen om de opmerking van Anne.

'Ik weet hoe je je voelt,' met medeleven keek Maria haar aan. 'Drie jaar geleden kreeg ik ook deze blessure, en het is allemaal goedgekomen. Ik ben vaste waarde bij het eerste en speel in het Nederlands Elftal. Met jou gaat het ook goed komen.'

'Thanks, Mar.'

'Zijn jullie een beetje zenuwachtig voor de wedstrijd?' wilde Anna weten.

'Zenuwachtig niet, maar ik heb gezonde wedstrijdspanning,' vertelde Anne.

'Nou, ik wel, hoor,' gniffelde Jill. Dat deed ze altijd als ze zenuwachtig was, wist ze.

'Succes, speel Den Bosch kapot!' glimlachte Anna.

'Dat gaan we voor je doen!' Anne stak haar duimen naar haar op.

-

'Verdomme!' riep Anna gefrustreerd, toen de 1-0 voor Den Bosch viel. Het ergste vond ze nog dat de Brabantse club beter aan de wedstrijd was begonnen, waardoor ze bang was dat ze beter in hun spel zouden gaan komen.

'Rustig, het is pas de tiende minuut,' probeerde Ruben zijn zusje te sussen. 'Het kan nog makkelijk goedkomen.'

'Ruub, Den Bosch zal alleen maar beter worden na die 1-0 voorsprong. Het is een Nederlandse topclub. Amsterdam ook, maar bij dit soort wedstrijden gaat het niet alleen om de kwaliteit van het team – dat heeft Amsterdam genoeg – maar het gaat ook om de mentaliteit.

'Ja, dat weet ik, An. Maar blijf vertrouwen hebben.'

En Ruben bleek gelijk te hebben. Na vijf minuten maakte de Jill de gelijkmaker.