Warming-up

03

Hoofdstuk 3

'Wil je ook?' vroeg Robin, die zelf een sigaret opstak.

'Hoe vaak moet ik jou zeggen dat ik niet rook en dat ook nooit ga doen,' Anna schudde lachend haar hoofd. Robin leerde het ook nooit.

'Je weet niet wat je mist, An.'

'Ik weet heel goed wat ik mis, Rob.' Ze stroopte haar mouwen op, maar besefte niet dat haar blauwe plek dan goed te zien was.

'Hé, hoe kom je daar aan,' wilde Robin weten, terwijl ze Anna bezorgd aankeek.

Ze wendde haar blik af en haalde diep adem. 'Michael en ik kregen ruzie gister om de afstandsbediening en toen heeft hij me een mep gegeven, omdat ik niet naar hem wilde luisteren.'

'Jezus, wat erg,' Anna hoorde het medeleven in de stem van haar beste vriendin. 'An, je kunt aangifte doen tegen hem, hè! Hij moet met zijn poten van jou afblijven en mag jou niet slaan.'

'Ja, en alsof mijn moeder me ooit zal gaan geloven!' riep ze gefrustreerd uit. 'Die ziet enkel wat die man goed doet in haar ogen en ze zal me nooit geloven.'

'Je moeder zal vast haar dochter geloven, lijkt me. Althans, dat is wat mijn moeder zou doen. Maar mijn stiefvader zou me nooit durven slaan, daar is hij veel te aardig voor.'

'Maar dat is jouw moeder; mijn moeder is geobsedeerd door die klootzak. Hij kan alles maken. Bovendien is Michael een veel te grote lafaard om haar de waarheid te vertellen als ik haar hiermee confronteer,' zei Anna, terwijl ze een grote slok van haar koffie nam.

'Je kwam net van Mats, toch?'

'Ja, klopt. Ik ben bij hem blijven slapen en heb mijn moeder er niks over verteld,' reageerde ze. 'Zij en Michael konden de pot op.'

'En ze heeft je geen berichtje gestuurd waar je was of zo?' vroeg Robin met open mond.

'Geen idee,' ze haalde haar schouders op. 'Ik heb mijn mobiel uitgezet voordat ik gistermiddag vertrok naar Mats. Ik vond dat zij en Michael het hadden verdiend om zich om mij druk te maken. Stiekem hoopte ik dat Michael open kaart zou hebben gespeeld in de tussentijd, maar dat zou hij waarschijnlijk niet gedaan hebben!'

'Zeven gemiste oproepen van Estelle Bergman,' was wat haar mobiel aangaf.

Estelle Bergman:
Anna, waar ben je?

Estelle Bergman:
Hoe jij je tegen Michael vanmiddag hebt gedragen, kan echt niet door de beugel. Zodra je thuiskomt, zit je in de problemen, dame!

'Mag ik eens kijken?'

'Lees maar.' Anna rolde met haar ogen en gaf haar mobiel aan Marie.

'Wat een eikel is die stiefvader van jou, zeg,' vond Robin. 'Dat hij jou slaat is één, maar dat hij liegt is een tweede. Ik begrijp met de dag beter dat jouw haat voor hem zo ontzettend terecht is.'

'Ja, dat is hij zeker. Soms gaat hij net zo tegen mijn moeder tekeer als hij tegen mij doet en dan laat ze hem gewoon over haar heen walsen.

'Ik wil niet naar huis, maar ik weet zeker dat als ik nu naar mijn vader ga, ik mijn moeder gek ga krijgen,' Anna zuchtte.

'Zal ik anders met je meegaan? Ik neem niet aan dat ze volledig tegen je zal gaan uitbarsten als ik erbij ben,' stelde Robin voor.

'Wil je dat echt voor me doen?' glimlachte ze.

'Tuurlijk, Annie, je bent mijn beste vriendinnetje, daar doe ik alles voor.'

-

'Waar was jij vannacht?' Meteen ging Estelle de confrontatie aan met haar dochter.