Warming-up

32

Laten we hopen dat Ajax gaat winnen vanavond, zodat we de CL in gaan! 

Hoofdstuk 32

Sinds ze thuisgekomen was, lag ze op de bank na te denken over de kus en vooral over Carel. Hij had haar hoofd volledig op hol gebracht.

Wat had ze nou precies gevoeld tijdens die kus? Waren het vlinders? En waarom had ze hem niet weggeduwd? Dan had ze haarzelf een hoop drama bespaard.

'Wil je ook wat te drinken, An?' vroeg Jesse, die in de keuken stond. Haar stiefbroer haalde haar uit haar gedachtes.

'Ehm.. ja,' antwoordde Anna. 'Een sapje graag, Jes.'

'Komt eraan, mevrouw Molenaar,' knipoogde Jesse lachend, waarna hij een paar minuten later het drinken voor haar neerzette.

'Vertel, wat zit er dwars,' Jesse plofte naast Anna op de bank. 'Je kijkt zo verdrietig, was het niet leuk met Carel?'

Ze zuchtte. Ze ging Jesse niet alles vertellen wat er allemaal gebeurd was.

'Ja, dat wel, maar ik mis Mats gewoon zo,' verzon ze snel als leugen.

'Ik snap het,' Jesse sloeg zijn arm om Anna heen. 'Maar je moet maar denken dat je hem binnen vier dagen weer terugziet. En dat is sneller dan je denkt, hoor. Geloof me, An.'

Anna glimlachte zwakjes. 'Dank je, Jes.'

'Daar ben ik toch jouw stiefbroer voor.'

-

'Hoe was het bij Carel?' Jill kwam haar kamer binnengelopen met een grote glimlach op haar gezicht.

'Gezellig. We hebben sushi gegeten,' antwoordde Anna. Moest ze Jill vertellen over wat er nog meer gebeurd was?

'Ga door. Carel kennende hebben jullie vast niet alleen sushi gegeten.'

'En nadat we sushi gegeten hadden, nam Carel me mee naar zijn appartement, waar hij de tuin verlicht had en een kleedje had neergelegd met allemaal eten en champagne.'

'Wauw, dat is zó romantisch. Je hebt geluk met een vriend als Carel, An,' vond Jill. 'Maar je bent ook blijven slapen, toch?'

Jill zou door blijven gaan met vragen stellen als ze niet nu gelijk de waarheid vertelde, dat had Anna wel door.

'Ja, klopt. Die volgende ochtend hebben we ontbeten in de stad en hebben we daarna FIFA bij hem thuis gespeeld. En daarna kuste Carel me,' gooide ze eruit. En Anna moest toegeven dat als een opluchting voelde toen ze het aan Jill verteld had.

'Wat!' Verbaasd staarde Jill haar aan. 'Je haalt een grap met me uit, toch?'

Ze schudde haar hoofd. 'Nee, ik maak geen grap. Ik wou dat het een grap was.'

'Wow, dat had ik niet zien aankomen, An.'

'Ik zag het vanochtend ook niet aankomen, maar toen hij me eenmaal aan het kussen was, was ik zo verdoofd dat ik Carel niet eens heb weggeduwd. Hij is degene die de kus beëindigde.' '

'En nu weet ik niet meer wat ik moet doen, Jill,' verzuchtte Anna.

'Hoe bedoel je?' Jill fronste haar wenkbrauwen.

'Hoe ik het Mats moet gaan vertellen en wat ik nu met Carel moet doen.'

'Ik zou het Mats zo snel mogelijk vertellen en ik zou Carel even een paar dagen laten, maar ook met hem moet je de confrontatie aan gaan. Eén ding is zeker: je moet met beide mannen een goed gesprek gaan hebben, An.'

'Ja, ik weet het,' zei ze.

'Misschien duwde je Carel niet weg omdat je Mats zo mist,' bedacht Jill. 'Maar anders voel je misschien meer voor hem dan je in eerste instantie dacht.'