Warming-up

38

Hoofdstuk 38

'Goedemorgen,' wenste Mats haar toe. Slaperig keek Anna haar vriend aan. Ze was nog maar net wakker.

Mats kuste haar mond en kwam vervolgens naast haar liggen in bed.

Anna legde haar hoofd op zijn borstkas. Het bleef daarna een tijdje stil tussen de twee.

'Is er wat?' vroeg ze.

'Nee, hoezo?' reageerde Mats.

'Normaal gesproken ben je nooit zo stil.'

'Ik ben gewoon moe,' verklaarde hij, 'that's all.'

'Ik heb je gemist,' ze keek haar vriend aan en pakte zijn hand vast.

Mats schoot in de lach. 'Je hebt me gisteren nog gezien.'

'Maar toch heb ik je gemist,' grijnsde Anna, toen ze boven Mats hing.

'Ik moet je wat vertellen, An,' begon Mats en hij duwde Anna voorzichtig van zich af. Hij keek haar met een ernstige gezichtsuitdrukking aan. Hij zou het toch niet weten van de zoen met Carel? En haar gevoelens voor hem?

'Ik jou ook,' zei Anna meteen en ze ging rechtop zitten. 'Maar ga jij maar eerst.'

'Op vakantie op Zakynthos heb ik een meisje ontmoet. Ze zat in hetzelfde hotel en ook een paar kamers naast die van mij. Haar naam is Tess.'

Wat wilde Mats hiermee zeggen? Dat ze gewoon vrienden waren?

'We hebben nummers uitgewisseld, zodat we contact konden houden,' vertelde hij. 'En we hebben gisteren voor het eerst sinds Zakynthos afgesproken.'

Ze knikte, nog steeds niet wetend waar Mats heen wilde met dit gesprek.

'Ik weet het niet zo goed hoe ik dat moet zeggen, Antje,' Mats zuchtte luid.

'Zeg het nou maar.'

'Ik denk dat ik Tess leuk begin te vinden. Als in verliefd. En ik denk dat wij of een break moeten nemen of uit elkaar moeten gaan. Het ging de laatste tijd steeds een stuk minder met onze relatie. En ik wil uitzoeken wat ik nou echt voor Tess voel. Het spijt me, An.'

Anna's mond viel op van verbazing. Maakte Mats het nou uit met haar? Het voelde alsof er een mes in haar hart gestoken werd.

Vol ongeloof schudde Anna haar hoofd. Zij had haar gevoelens nog op zij gezet, maar Mats maakte het direct met haar uit.

'Sorry,' fluisterde hij, terwijl hij zijn arm om haar heen sloeg.

'Wat wilde jij zeggen?'

'Ik heb met Carel gezoend. Meerdere keren zelfs. En ik voelde vlinders in mijn buik,' gooide ze eruit en keek Mats aan om zijn reactie te observeren om te kijken of het hem wat boeide.

'Oh,' wist hij enkel uit te brengen. Anna zag dat het degelijk iets met hem deed.

'Ik wilde het jou vertellen omdat ik eerlijk wilde zijn en ons nog een kans wilde geven, maar blijkbaar gooi onze relatie voor een meisje dat je amper twee maanden kent meteen weg.'

'Nee, zo zit het niet-'

'Ja, zo zit het wel!' onderbrak Anna hem schreeuwend. 'En dat weet jij ook dondersgoed.'

'Het spijt me zo, An! Ik het ook graag anders gewild.'

'Nee, je had het niet anders gewild, want anders had je nu gezegd dat je voor mij zou gaan. Dat je voor ons zou gaan. Maar jij wilt er niet voor vechten, dat zie ik al.'

'An-'

'Nee, niks An dit, An dit.

'Denk je dat het voor mij leuk is om te zien hoe goed jij en Carel het met elkaar kunnen vinden?' riep Mats gefrustreerd. 'Hoe denk jij dat dat is, Anna?'

'En hoe denk je dat het is om te zien hoe stapelverliefd die jongen op jou is? Terwijl wij een relatie hebben, hè! Of hoe het is om te horen dat je bij hem bent blijven slapen? Denk je dat dat een geruststelling is om te horen?'

'Jij zegt wel dat ik niet wil vechten voor onze relatie, maar jij bent degene die nu pas begint met vechten voor ons. Ik vocht al veel eerder voor ons,' beet Mats haar toe.

'Als je bij Carel was en ik vroeg om je op te halen, je dan niet reageerde en vervolgens bij hem bleef slapen zonder de ballen te hebben om dat aan mij te vertellen. Weet je wat er dan wel niet door mijn hoofd spookte? Dat jij vreemd ging met Carel. En dit is dan één van de vele voorbeelden, Anna!'

'Hoe zou jij het vinden als ik zou zeggen dat ik bij een meisje was en daarna bleef slapen?'

'Weet je, ik heb van één ding spijt. Heel veel
spijt,' zei Mats ziedend. 'Er was op vakantie een moment dat ik vreemd kon gaan met Tess, en ik had het gewoon moeten doen.'

Haar mond viel open van verbazing. Wat was Mats een eikel! Hoe kon hij dit nou zeggen?

Anna voelde de tranen in haar ooghoek branden, maar ze wilde niet huilen.

'Sorry? Ik denk dat ik je niet helemaal goed verstond! Of althans, dat hoop ik!'

'Nee, je verstond me goed.'

'Klootzak die je bent!' krijste ze kwaad en moest zichzelf beheersen om Mats niet aan te vallen.  'Ik ben helemaal klaar met jou!'

'Ik ook met jou!' antwoordde Mats. 'Het is uit!'

En nadat hij dat gezegd had, liep hij Anna's kamer uit en sloeg die met een klap dicht.

De tranen stroomden over haar wangen. Was dit hoe Mats het gewild had? Een ruzie, zodat hij snel weer door kon naar een ander meisje?

Anna scrolde door haar contacten en haar vinger bleef hangen bij Carel Eiting. Ze twijfelde even of ze hem moest bellen, maar uiteindelijk tikte ze toch zijn nummer in.

'Hey, Anna,' met een vrolijke stem nam Carel op.

'Hoi,' snikte ze.

'Ben je aan het huilen?' vroeg hij.

'J-ja,' stotterde ze.

'Ben je thuis?' Zonder ook maar te vragen waar het om ging, stelde hij de vraag.

'Ja.'

'Dan kom ik er nu aan,' en Carel hing op en een kleine tien minuten later stond hij voor de deur.

'Kom binnen,' Anna stapte opzij, zodat hij erlangs kon.

'Wat is er gebeurd?' Carel veegde de tranen onder haar ogen weg.

'Mats en ik zijn uit elkaar,' huilde Anna.

'Wat!' De verbazing in zijn stem was duidelijk te horen.

'Kom hier,' Carel trok haar in een omhelzing.

'Hij zei dat hij spijt had dat hij geen seks met haar heeft gehad op vakantie,' vertelde ze huilend.

'Hij is jou niet waard, An,' was Carel van mening. 'Onthoud dat.'

'Weet je dat het niet eens zoveel pijn doet als ik verwacht had?' zei Anna. 'Het zijn meer de emoties die bij onze ruzie vrijkwamen. Ik ben zo boos op Mats, dat is niet normaal.'

Carel zei niks, maar liet haar gewoon zeggen wat ze kwijt moest.

'Het is klaar tussen Mats en mij, en eigenlijk lucht dat ook wel op,' gaf ze toe.

'Ik ook,' zei hij op fluistertoon.

Ze legde haar hoofd tegen Carels schouder en dacht na.

Mats had zich als een klootzak gedragen, maar hun relatie ging de laatste tijd richting de afgrond, en dat wist Anna zelf ook.

Misschien moest ze ook wel blij zijn dat Mats een ander meisje had. Dan hoefde zij zich in ieder geval niet schuldigen te voelen over haar gevoelens voor Carel.

Carel. Ze had de afgelopen dagen gemerkt dat ze hem een stuk leuker vond dan ze had gedacht.

'Waar denk je aan?' verbrak Carel de stilte en hij keek haar geïnteresseerd aan.

'Aan jou,' antwoordde Anna met een glimlach.