〰️
Poyraz daha çok sinirlenirken daha şiddetli bir şekilde Ayşen hanımı itti ve başını duvara vurmasına neden oldu. Aynı anda hem Sahra hem de Ayşen hanımdan çığlıklar yükseldiğinde Sahra'nın bulanan zihninde yapboz parçaları gibi bir şeyler şekillenmeye başlamıştı. Gözleri ona korku salan adama kaydı.
Hala saçları o adamın elindeydi. Adamın gözlerindeki ateşi gördü ve "Poyraz" diye mırıldandı. Zihninde küçük küçük resimler şekillenmişti. En büyük şekil ise karlar içinde bir mezarda olduğuydu. Korkuyla ellerini Poyrazın göğsüne bastırdı Sahra ve onu itmeye çalıştı. "Bırak beni pislik herif"
Çığlıkları evde yankılanıyor hatta evin dışına taşıyordu. Korku kanını lava çevirmiş ve Sahra'nın bedenini yakıyordu.
"Demek hatırladın beni. Ne hoş " diye mırıldandı Poyraz ve kızın saçına daha da çok asılarak " gitme zamanı geldi benim minik ceylanım" dedi. Dudaklarında deliliğin en güzel gülüşü peydah olmuştu. Sahra çığlıklarıyla gözyaşlarını serbest bıraktığında " artık benimsin" diye mırıldandı Poyraz ve Sahrayı saçlarından sürüklemeye başladı. Kaçışın sonuna gelinmişti. Her son ise yeni bir başlangıcın kıyafetlerini giyerdi. Kaçış ölümle taçlanmadığı sürece asla sona ermezdi.
〰️
Bu gece yeni bölüm gelecek❤ kesit hakkındaki yorumlarınızı yazmayı unutmayın 🤧💕
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çıkmaz Sokak (TAMAMLANDI)
General FictionMutlu sonlar her zaman mutlu başlangıçların getirisi değildi. Ya da mutsuzluklar mutlulukla bitmez diye bir kural yoktu. Ağlarken gülünmez, gülerken ağlanmaz diye bir yargıda kalmamıştı. Herkes her an her şeyi yaşayabilirdi. Anlar farklı gereksiniml...
