Çıkmaz Sokak (TAMAMLANDI)

Alıntı

〰️

Araf hızla elini yanındaki tezgâha atıp eline ilk gelen şeyle Anıl'a döndüğünde Anıl korkuyla hızla mutfaktan çıktı. Sahra Araf'ın elindeki şeye bakınca "çocuğu tabakla mı kovalayacaktın?" Diye sordu gülerek. Araf'ın bakışları tekrar o güzel gülüşe kaydı ve "ben onu kaşıkla bile kovalamış adamım sen merak etme" diyerek elindekini yerine koydu. Tam ağzını açıp Sahraya bir şey diyecekken araya telefonun sesi girmişti.

Araf ilk önce derin bir nefes alıp elini cebine attı. Ekrandaki adı görünce "hepiniz mi bu anı bekliyorsunuz lan" diye söylendi ve telefonu cevapladı.

Sahra dikkatle Araf'a bakıp arayanı anlamaya çalışırken Arafta tezgaha yaslandı ve kızı izlemeye kaldığı yerden devam etti.

"Ne var?" Diye Araf telefona söylerken hattın karşısında bu tepkiyi normal görmüştü.

Emir oturduğu yerden arkasına yaslanıp "konu Poyraz" diye mırıldandı. Araf dişlerini sıktı. Sahra içeriye çöken yanakları fark ederken karşı tarafın cevabının Araf'ı kızdırdığını anlamıştı.

"Anlat" dedi Araf sinirli bir şekilde ama o sıra da 'bu puşt her yerden çıkmak zorunda mıydı?Onu öldürmemekle kötü yaptım' diye düşündü.

Emir hattan konuştu. "Sahrayı ilk ormana kaçırdığı gün hani öldüğünü biliyorduk ya. Aracı patlamıştı ve içinde bir ceset olduğu kesindi. O cesatin kim olduğunu kayıp ilanlarından öğrendik. O sırada ormana avlanmaya çıkan elli beş yaşında bir adama aitmiş ceset. Poyrazı sorguya çektik olayı anlattı. Poyraz oradan kaçarken bu adam karşısına çıkmış. Sonra da poyraz onu öldü bilelim diye arabayı adamın üzerine sürüp adamı ağaçla arabanın arasına sıkıştırmış. O kadar güçlü çarpmıştı arabadan zorla kendini aşağı atıp çarptığı adamı şoför koltuğuna yerleştirmiş. Zaten o sıralarda da araba alev almış. Ve Poyrazda oradan topuklamış."

Araf duyduğu şeyle öfkesinin arttığını hissetti. Ölen adamı bulduğunuzda beni arayın demişti Araf. O adamın ailesi kim bilir ne haldeydi. O adamın ailesine yardım edecekti. Evet öleni geri getiremezdi ama ailesini geçim zorluğundan kurtarırdı en azından.

"Tamam bana adamın evinin adresini at sen."

"Tamam." Dedi Emir ve telefonu kapattı. Araf telefonunu cebine koyarken ona merakla bakan gözlere baktı. Sahra'nın güzel gözleri merakla büyümüş ve Araf ona bir şeyler desin diye Araf'ın üzerine dikilmişlerdi. Ama Araf Sahra'nın daha fazla üzülmesini istemiyordu o yüzden " önemli bir şey değil güzelim. Bana yavru panda gibi bakma." Diye mırıldandı. Sahra omuz silkerken "seni sinirlendirecek kadar önemliydi ama " dedi.

Bu kız bu kadar iyi gözlem yapmak zorunda mıydı?

〰️
Bu alıntı önceki bölümlerden beri Poyraz'ın nasıl ölmediğini deli gibi merak eden pandalarıma gelsin😂🐼