De Troon der Helden (Gepubliceerd)

Hoofdstuk 27: Darkan Alhammein

"Wat is dat?"

Weland mocht dan een aimabel gesprek met hem gehad hebben dat was geen garantie om de man blind te vertrouwen. De man had een enorme haak in hun relatie en een gewiekst zakenman was nooit te beroerd een haak te gebruiken als het hem uitkwam.

Hassan Jacobus staarde hem aan vanachter zijn bureau. Van de vrolijke toon van eerder die avond schoot niets meer over.

"Een verkoopcontract. Voor uw slavin, Salina als ik het goed heb."

Weland liep rood aan van woede.

"Desmond heeft haar gekozen als nieuwe gezel. Wat dat precies tussen hen twee betekent laat me koud, voor mij betekent dat dat hij haar wil kopen, en dan is het simpel. Ik voorzie hem van alles wat hij nodig heeft op zijn queeste, hij vernietigd Hassans Keep voor mij. Als hij een nieuwe slavin wil, krijgt hij een nieuwe slavin. De prijs lijkt mij eerlijk."

"Ze is geen slavin."

"Goed, slaven die denken dat ze geen slaven zijn werken harder."

"Ze is niet te koop."

"Neen ze is verkocht. We wachten alleen nog op jou bevestiging."

"En als ik weiger?"

"Denkt u dat u een keuze hebt? Ik dacht dat u als ervaren handelaar zou beseffen wanneer een aanbod zo goed is dat u het niet kunt weigeren, het zou dom zijn om moeilijk te doen over formaliteiten waarvan we beide weten dat ze de zaken alleen kunnen compliceren."

Weland beet op zijn tong. Hassan Jacobus had alle kaarten in de handen. De buitenwereld dacht dat hij dood was. Omgebracht in een cel onder de arena. Jacobus had hem kunnen laten rotten.

Toch zat hij hier. De prijs van zijn vrijheid, de vrijheid van Salina. De jonge divegge die hij uit een goot in Jalwah Sûl had gehaald en opgeleid had tot zijn persoonlijke meesterspionne.

"Tweeduizend goudfrank? " sprak Weland.

"In krediet, aan jou persoonlijk te gebruiken overal in de Cyaanzee."

"Je laat me gaan?"

Hassan grijnsde

"Dat zou niet zo genereus zijn, heer Van Vrankstad. Dan zou ik u laten gaan met een krediet voor Tweeduizend Goudfrank en een doodsvonnis. U zou er niet veel plezier aan beleven. De Khan weet niet of u dood bent, de chaos van uw ontsnapping heeft voor meerdere lijken gezorgd maar niemand kon definitief als Weland van Vrankstad geïdentificeerd worden, maar Hassans Keep denkt dat u dood bent, Darhal Salak gaat ervan uit dat u dood bent. Het zou onze zaak niet goed doen als u opeens tevoorschijn kwam."

"Mijn schepen?"

"In beslag genomen door de Khan."

"Mijn rekeningen?"

"Afgeschreven en schulden betaald. De Iudicaris hebben bij de inbezitnamen van uw boedel alle ladingen aangeslagen. Alles wat ze konden vinden in een lot onder uw naam, of met uw merk erop. Uw krediet bij de Gilde is gebruikt om uw partners af te betalen"

Weland maakte een snelle berekening. Hij was woedend, maar wist zijn lippen stijf op elkaar te houden.

"Er waren behoorlijk wat kosten. De Gilde beheert uw boeken ook niet zomaar. Wees gerust, iedereen die betaald moest worden heeft zijn loon gehad."

"Niet zijn verdiende loon." mompelde Weland.

Hassan Jacobus verborg zijn grijns. Weland zou er goud voor over he om de lijst met die transacties te zien. De Thesisrein leek hem niet te verlegen om zijn verblijf en herstel flink aan te rekenen. Niet rechtstreeks natuurlijk. Dat zou de koopman zelf kunnen impliceren in Welands verdwijning mocht iemand ooit die transacties beter willen bekijken.