Psikolog ve Psikopat

-10-

İskrenden nerfet ediyordum. Nedan bunu yaptığını anlayamamıştım.

Artık miyavlayan kedimi susturmam gerekiyordu. İşimi hallettikten sonra soğuk bir duş aldım. Üstüme birşeyler geçirdikten sonra yemek yemek üzere mutfağa doğru yol aldım. Mutfağa vardıktan sonra 3 domates 5 zeytrin ve bir dilim ekmek üstü nutella ile yemeğimi hazırladım. Çayımı da koyduktan sonra yemek için televizyonun karşısına geçtim.

Bugün çok enteresan bir gündü. Önce direksiyonunu üstüme kırıyor, sonra kendisini üstüme kırıyor. Ne yapmak istiyordu, amacı neydi?

Yarın gelişim psikolojisi dersim vardı ve o da orada olabilirdi. Acaba benden hoşlaşıyor muydu? Bunları düşünürken ekmeğimi, zeytinimi, çayımı ve domateslerimi yedim. Son domatesimi de ağzıma attıktan sonra televizyonu kapattım ve yatak oadama doğru yürüdüm.

Karnım gurulduyordu ve tuvaletim olduğunu tehşis etmem üzerine tuvalete girdim. İşimi halledip çıktım ve tekrar yatak odama girdim. Yatağıma yattım ama uykum yoktu, aklım İskren'de idi. Onu aklımdan çıkaramıyordum. En sevdiğim şarkı olan Mariah Carey All I Want For Christmas Is You şakrısını açıp uyumaya çalıştım. Sabah 8de uyanmış olmalıydım.

Sabah

Alarmın çalmasıyla uyandım. Bu sefer erken uyanmıştım. saat 8e 2 dakida vardı. Üstümü giyinip salona doğru yol aldım. Ne olur ne olmaz diye akbilimi çantama attım. Bugün başıma ne gelecekti çok merak ediyordum. Ama artık Iskren'in kaslı kollarının arasına kendimi atmak istiyordum. Bu etik değildi.

Odama geri çıkarak içinde danışanlarımın ve Iskren'in kayıtları olan sarı dosyamı aldım. Klasik olarak domateslerimi yedim ve evden çıktım.

Yol boyunca Iskren'in beyin dalgalarını düşündüm. Neden amigdalasında bu kadar zayıf hareketlilik vardı? Duyguları ve frontal lobunun bağlantısı çok azdı, bu bana korku dalgası yaymıştı.

Okula vardım ve direkt amfi31'e gittim. Gelişim dersini burada işliyorduk. Sınıf çok büyüktü ve Iskren'i göremeyebileceğimden korkuyordum. Ne kadar reddetmeye çalışsam da onu görmek istiyordum.

Derse başladım, geçen haftanın tekrarını yaparken Iskren ve kaslı kolları içeri girdi. Duraksadım, hangi derste olduğumu 1 dakikalığına unutmuştum. İçimden bylat dedim ve ilk çocuklukta toplumsal gelişimi anlatmaya devam ettim. İskren gözünü benden ayırmamak suretiyle içime heyecan dalgası yayıyordu.

1 saat sonra ara verdik ve sınıfın çoğu boşaldı. Fakat Iskren ve iki arkadaşı hala oturuyordu. Iskren arkadaşlarıyla biraz konuştu ve arkadaşları ayağıya kalkmak suretiyle sınıftan uzaklaştı. Ama o hala sınıftaydı. Sınıftan çıkmaya karar verdim. Eşyalarımı toparlarken Iskren bir anda ayağa kalktı ve yanıma doğru gelmeye başladı. O gelmeden buradan çıkmak istiyordum ama ben daha kapıya varmadan yanımda belirdi. Cyka bylat!1!1!!!

"Biraz vaktiniz var mı?" dedi. Onu tekrar bu kadar yakın görmek içimde bir şeylerin alev almasını sağlamıştı ve o anda ona hızlıca dersten sonra vaktim olacağını söyleyerek oradan koşarak uzaklaştım.

Ara bitmek üzereydi ve kahvemi alıp sınıfa geri döndüm. İskren ortada yoktu. Derin bir nefes alıp derse devam ettim. Sanırım derse gelmeyecekti. Buna sinirlenerek yoklama kağıdını ikinci kez dolaştırdım ve 1 saat yok yazılmasını sağladım.

Ders bittikten sonra kulaklığımı taktım ve Enrique Iglesias'ın Hero şarkısını açarak youtube linkini ezberlemeye koyuldum. Ezberleyip tekrar ettikten sonra Too Young To Know şarkısını açarak dinlemeye başladım. Otoparka kadar İskren'i görmemenin verdiği rahatlıkla arabama doğru yürüyordum. Anahtarlarımı çıkardım ve arabanın kilidini açtım. dink.

Bu sırada bana doğru gelen Iskren'i fark ettim ve artık kaçamazdım. Suratıma bir gülümseme yerleştirerek ona baktım.

"Dersten sonra vaktiniz olacağını söylediniz." dedi. Cyka!!1

"Evet, var." dedim bıkkınca.

"Nereye gidiyoruz" dedi. Anlamamış gibi baktım.

"Kebab sever misin?" dedi. Kebaba hayır diyemezdim. İnce ve uzun. "Evet" dedim ve arabasına doğru yöneldi. Ben ise hala arabamın yanında bekliyordum. Bana bu şekilde emir veremezdi.

Kapıyı açtı ve beklentiyle bana bakmaya başladı. Kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Gelmiyor musun?" dedi. Cevap vermedim. Yanıma geldi ve belimden tutarak beni arabasına yöneltti. Arabanın yanına geldiğimizde kolundan kurtuldum ve karşısında dikildim.

"Ne yapmaya çalışıyorsun?" dedim.

"Sadece konuşmak istiyorum, bin hadi." dedi. Bindim, ama bu sefer evime bıraktıracaktım.