Psikolog ve Psikopat

-29-

Merhaba arkaşarlar, 2 gündür yeni bölüm atamadım çünkü bu aralar klinik çok yoğun. Perşembeden sonra hızla yazmaya devam etmeg suretiyledevam edeceğim. Oylarınızı beklemegteyim.

Gözlerimi açtığmıda bulanık bir şekilde İskren'i gördüm. Üstümdeydi ve baana bagıyordu. "İskren, İskren ne yapapıyorsun?" dedim. Hareketsizce bakmay a devam etti ve ellerini boğazıma sarmag suretiyle beni boğmaya balşlasdı.

Ona durmasını söylemek istedim.

"Ikskjru dıkur bkni kldrcksn kıkku" şeklinde bir şey söylemiştim, çünkü nefes alamıyordum. Daha sonra uzaklarda bir ışık eşliğnde İskren'in yankılı sesini duydum. "Juana, uyan, hırlıyorsun!"

Gözlerimi açtığımda İskren aynı şekilde, hareketsizce bana bagıyordu. Çığlık atarag onu ittim. "Nabıyorsun Juana, kıkkuk hrkukluk şeklinde hırlama şeklinde sesler çıkarıyordun."

"Rüyamda İskren!!!!1! RÜymda beni boğuyordun!11!!" dediğimde gözleri büyümüştü. Fakat büyüyen tek şeyin gözlerinin olmadığını belirten bir ses tonuyla,

"Boğuyor muydum?" dedi ve tekrar malafatına vurmaya başlşladı. Ben ise şuan kedimi tokatlamak istiyordum. Ama bugün dersim vardı ve koşarag tuvalete girdim.

İşimi hllettim ama en korktuğum şey başıma gelmişti: Tuvaletin deliğine nişan alamamış, kenara bulaştırmıştım. Etrafta fırça göremeyince tek bir çarem kaldığını fark ettim. Peçeteyle tuvaleti silmeliydim. Çünkü İskren bunu görmemeliydi.

Hemen 38 tane peçete kopardım ve tuvaleti silmeye başladım. Daha sonra tuvalete atıp sifonu çektim fakar bu sefer peçete tuvaleti tıkamıştı ve gitmek bilmiyordu. Oturup sessizce ağlamaya başladım, şimdi ne yapacaktım!

29 dakidadır içerde olduğum için İskren "Juana, iyi misin?" dedi içerden. Koşarag kapıyı kilitledim ve ağlamaklı sesle "İyiyim" diyebildim. İskren hala kapıdaydı ve ağladığım için meraklanmıştı. "İskren, gerçekten iyiyim ve biraz yalnız kalmak istiyorum, lütfen biraz izin ver" dedim. "Tamam, aşağıda bekliyorum" diyerek uzaklaştığını fark ettim.

Çok gerilmiştim, bu peçeteyi ne yapacaktım? elimi tuvalete mi sokmalıydım,yoksa vileda sopasıyla ittirmeli miydim? Vileda sopasını denediğimde tuvaletin deliğine giremediğini fark ettim, çünkü tuvalet kıvrımlıydı. Ağlamam şiddetlendiğinde ise yapacak tek bir şey vradı.

Gözlerimde yaşlar eşliğinde öğürerek elimi tuvaletin deliğine soktum ve peçeteye ulaşmaya çalıştım. İşte buradaydı! Onu buradan söküp alacaktım. Biraz uğraştıktan sonra onu çekmeyi başarmıştım ve aldığım gbi çöpe attım. Sifonu çektiğimde ise kalan peçeteler ve dışkılar gitmişti. İçimde büyüyen huzur eşliğinde onların gidişini izledim.

Yüzümde bir gülümseme belirmişti, ellerimi 56 kez yıadıktan sonra tuvaletten çıktım. Üstümü giyindim, makyajımı yaptım ve saçımı bağladım.

Aşağı indiğimde İskren üzerime doğru geldi.

"Juana, iyi misin, ne oldu?" dedi telaşla.

,"İyiyim İskren, sadece biraz yaptığımız şeyden pişmanlık duyuyorum" diyerek yalan söyledim. İskren bana sarılıp " Her şey yoluna gireceg" dedi, içimde huzur genişlemişti. Beni kahvaltı masasına doğru sürükledi. Domatesli tost, omlet, sucuk, pastırma, domates, peynir ve 15 adet zeytin vardı. Çok güzel duruyordu.

"Geçen gün evine geldiğimde domatesi sevdiğini fark ettim" dedi. Yanaklarım kızarmıştı. "Evet, en sevdiğim meyvelerden biridir" dedim utanarak. O ise sadece gülümsedi ve yemeğine geri döndü.

Yemeğimiz bittikten sonra derse gitmek üzere arabaya bindik ve okula doğru yola çıktık. Okula yaklaşmıştık, ama İskren'e durmasını söyledim. Anlamamış gibi bana baktı. "bizi birlikte göremezler İskren, beni burda indir, senden 15 dakika sonra geleceğim." dediğimde hüzünle bana bagtı.

"Biliyorum, bu bir aşk-ı memnu. Ama bunu aşacağız" dedi ve dudağıma bir bukle öpücük kondurdu. Kapıyı açıp indim ve onun gidişni izledim. Biraz yürüdüm ve 15 Daikika boyunca bir simitçiyle sohbet ettim, ona çocukların somut işlem evresinde neler yapamadığını, somut işlemler ve soyut işlemler evrelerinin farkını anlattım.

15 dadikanın geçtiğni fark edince ise okula doğru yola koyuldum. Okula geldiğimde doğrudan amfiye giderek dersimi işlemeye başladım. İskren en öne oturmuştu. Bir anda gerginlik hissetsem de derse devam ettim. Gözünü benden ayırmamıştı ve bu benim içime bir elektrik salıyordu...