Psikolog ve Psikopat

-17-

5 posta gittikten sonra ikimiz de yorgunluktan bitkin haldeydik. Bu gece hayatımın en güzel gecesiydi. Sonunda Iskren'e sahip olmuştum. Soğuk duşlar artık işe yaramıyordu. Iskren'in tankına ve damarlı, kaslı, kılsız kollarına sahip olmuştum.

Ayrıca bu işin en güzel yanı da kedimin haykırışlarının susmasıydı. Artık kedimin miyavlamaları, haykırışları, tıslamaları hırlamaları durmuştu. Görev tamamlandığına göre artık buradaki işim bitmişti.

Kalkıp evime gitmek için ayağa kaltığımda Iskren kaslı parmaklarını koluma doladı ve,

"Gitma" diye fısıldadı. Bunun üstüne ben de gitmekten vazgeçtim ve yanına geri yattım. Damarlı kollarını bana dolamag suretiyle uykuya daldı. Ben ise 3 saat önce iskrenin yıttığı deri kedi kadın kıyafetime bakarak bu gece olanları entorinal korteksimde canlandırıyordum.

Hala Iskrenin tankı, öpüşü, dokanışı aklımdaydı. Uyurken ona baktım, gözleri kapalıydı, uzun ve siyah kirpikleri yannaklarına değiyordu, kaslı dudakları şişmiş ve kızarmıştı, dalgalı saçları dağınıktı. Nefes alıp verirken baklavalarının şekli değişiyordu.

Bu bir hataydı, o benim öğrencim ve danışanımdı, ona klinikte birkaç algı testi ve Rorschach mürekkep testi yapıp yollamalıydım. Ama ben bir sabıktım, bunu yapmak yerine son haftaları Iskren'in kaslarını ve güzel, seksi yüzünü düşünerek geçirmiştim.

Bunları düşünerek Iskren'in kollarında uykuya daldım.

Sabah güneşin ışıklarının suratıma çarpmasıyla uyandım. Gözlerimi açtığımda Iskren dikkatlice suratımı inceliyordu. "Günaydın" dedi bağırarak. Ben de "Günaydın" diyerek karşılık verdim.

Bu gece rüya görmemiştim, Iskren'i gördükten sonraki ilk rüyasız gecemdi. Saçlarım enseme yapışmıştı ve hemen banyo yapmalıydım. Yorganı çekerek ayağa kalktım. Hemen giyinerek merdivenlerden indim ve kapıya yöneldim. Iskren gideceğimi anlamış olmalı ki kolumdan tutarak beni kapıya yapıştırdı.

Görünen o ki Iskren gitmeme izin vermeyecekti...