Part XVIII

335 7 1
                                    

(A/N: I would Like to thank those people who are waiting for my UD and those people who are always supporting me. Thank you very much! I promise na bibilisan ko ng pag co-complete ng story na ito. I would also like to inform that We are number 6 out of 34 Epic Stories, Number 305 out of 2.77k Mystery Stories at meron pang 9 ranks na nakuha natin in just 11 Days. Marahil ay napakaliit pa'to para sa'nyo, pero this are the signs of our improvement, the signs of something that is meant for this story. Tandaan na "Ang Malaki ay palaging nagsisimula sa Maliit"
Enjoy Reading! (^ω^)

Author's Point of View

Nagising ng maaga si Alexia.
Naisipan niya kasing kumain sa labas.

"Parang masarap na breakfast ay French fries and burger with soft drinks."
Bulong niya sa sarili niya. Iyan kasi ang kinakain niya kapag boring, tamlay o nag iisa siya. Papasok na sana siya sa mini-store ng may nakita siyang babaeng hinding hindi niya nakakalimutan. Nanlisik agad ang mga mata niya.

'Anong ginagawa ng babae na yan dito?! 'Diba dapat nasa ibang bansa siya? Dapat hindi na siya umuwi, kung ayaw pa niyang mamatay ng maaga!'
Isip-isip ni Alexia.
Pinigil ni Alexia ang emosyon niya at hindi na tuluyang pumasok sa Mini-store, baka kasi this time, hindi siya makapag timpi.

"I lost my appetite."
Bulong niya.
Pagkauwi niya sa bahay ay agad na siyang nag-ayos at pumasok sa School gamit ang kulay itim niyang motor. Pagkapasok niya sa gate ng school nakita siya ni Arice at Aeroll. Bigla naman silang napakunot ang noo at nagtaka dahil karaniwan ng ginagamit ni Alexia ang motor niya kapag nagagalit siya. Dire-diretso lang si Alexia papunta sa locker niya. Sumunod naman agad 'yung dalawa. Nakita ni Philip si Alexia at ramdam na agad niya na naiinis at wala sa mood si Alexia kaya bumili agad si Philip ng ice cream at chocolates dahil iyun ang kinakain ni Alexia kapag nalulungkot siya. Stress eating kumbaga! Bakit niya alam? Ee diba nga stalker siya ni Alexia ever since?

Mabilis siyang lumapit sa kinaroroonan ni Alexia habang nakatalikod siya at Nakaharap sa locker.

Alexia's Point of View

Arrrgg! Nakakainis!
Sa Dinami-rami ng tao bakit siya pa ang nakita ko? Ayaw na ayaw ko na makikita siya dahil sa tuwing nakikita ko siya naiisip ko ag dapat na hustisya para sa best friend ko, hustisya sa pagkamatay niya. Nagsasalubong ang kilay ko habang kinukuha ko sa locker ko ang mga notebooks ko nang biglang may tumawag sak'ing boses ng lalaki. Parang kilala ko na kung sino 'to.

"Al--Alexia!"
Agad akong humarap sa kanya at sa sobrang inis ko ay sinigawan ko agad siya

"ILANG BESES BA KITANG HINDI KAKAUSAPIN AT PAPANSININ PARA MALAMAN MONG HINDI KITA GUSTO HA? HINDI MO BA NAIINTINDIHAN? BOBO KA BA HA? AYOKONG MAKIPAG USAP SAYO !! AYOKO SA TULAD MO !!!..."
Napayuko naman siya sa mga narinig niya galing sa'kin.

"... KAYA PWEDE BA? LAYUAN MO NA AKO! AT AYOKO NG MAKIKITA YANG PAG MUMUKA MO! GETT LOSSTT!"
Sunod-sunod kong sigaw sa kanya habang nakaabot parin ang kamay niya sa akin.

"Gu--Gus-to ko la-ng ibig-gay to..."
Inabot pa niya yung kamay niya sa'kin na may hawak-hawak na piece of cake and a cup of ice cream. Para naman akong naguilty at biglang akong natahimik.

"... Aa-lam ko kak-kasi na malungko-t ka kak-kaya dinalhin kita nito.. So-sorry Gusto ko lang-- naman na mabawasan -an-g lungkot-mo..."
Pautal utal niyang paliwanag.
Shit. What have I done?

Princess Tale (UNDER EDITING- NEW SCENES, PLOTS, CHARACTERS, and TWISTS)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon