Princess Tale (UNDER EDITING- NEW SCENES, PLOTS, CHARACTERS, and TWISTS)

Part XXXXXIV

Author's Point of View

Naglalakad ang babae sa tabing dagat.

Ang tahimik.

Umupo siya sa gilid. Pumikit. Huminga ng malalim. Ngumiti. Hayy!

"Mom! Where are you?"
Napamulat siya sa salita ng isang bata.

"Baby, did you already saw her?"
Boses ng isang lalaki.

"Look Dad! Mom's here! I told you she'll be here."
Itinuro nung bata yung babae.

"Alexia, anong ginagawa mo diyan? Tara na! Mag sisimula ng maghapunan!"
Hindi naman lumingon si Alexia sa narinig n'yang iyun. Pumikit pa siya lalo habang dinadama ang ihip ng payapang hangin.

"Baby! Why don't you play with the other kids muna huh! I will just check your Mother out okay?"
Tumango yung bata at agad naman itong umalis. Lumalapit naman kay Alexia si Nathan.

"What's wrong?"
-Nathan.

Nakapikit pa rin si Alexia. Ramdam n'yang nakatitig si Nathan sa kanya.

"*Sigh* Matutunaw ako."
Sarcastic n'yang bulong.
Iminulat niya ang isa n'yang mata para makita kung anong ginagawa ni Nathan. He's just staring at her.

"Nathan."
Ngumiti siya. 'Yung nangsusutil na ngiti. She snobbed her then continued closing her eyes. Naramdaman n'yang umupo si Nathan sa tabi niya.

"Nam?"
Pagtawag ni Nathan.

"Hmm??"
Sagot naman ni Alexia.

"I Love You!"
Napangiti si Alexia sa narinig niya. She opened her eyes and looked at him. Nakatingin siya sa malayo. Hinawakan ni Alexia ang muka ni Nathan na parang sinasabing humarap siya sa kaniya. Humarap naman siya.

"Mahal din kita Nathan!"
Ngumiti sila sa isa't isa.

Inihiga ni Alexia ang ulo niya sa balikat ni Nathan habang tinititigan nila ang palubog na araw.

"I'll love you even the sun came down!..."
Dugsong pa nito

"... I'll love you even I'm old or not..."

"... I'll love you even were apart."
Tumingin si Nathan sa kanya.

"Wag mong sabihin 'yan!"
Tumitig sila sa isa't isa.

"Hindi tayo mag kakahiwalay Alexia. Hindi tayo magkakahiwalay."
Ngumiti si Alexia kasabay ng paghalik ni Nathan sa noo nito.

"Hindi tayo mag kakalayo. And even if we are, I'll still love you until I found you again!"
-Nathan

Tumingin si Alexia sa harap ng umaalong tubig sa dagat.

"Promise me that you'll be okay without me. Ipangako mong kakayanin mo. Ipangako mong lalaban ka. Promise me that you will continue searching for Love. Promised me!"
Hindi maintindihan ni Nathan kung bakit sinasabi ito ni Alexia pero ang tanging nasa isip niya ay mabuhay kasama si Alexia.

"Promise me Nathan!"
Tumingin si Alexia sa kanya na tila may ibig sabihin. Ramdam ni Nathan ang naghahalong tuwa at lungkot sa mga mata nito.

"Pangako!"

Nathan's Point of View

"Nam!"

"Hmm?"
Tumingin ako sa kanya at ganun din naman ginawa niya.

"Huwag mo'ko iiwan ha? 'Di ko kaya pag nawala ka. Huwag mo'kong iiwan kahit magsawa ka sa'kin ha? Pag nagsawa ka, saktan mo na lang ako. Kapag nagkamali ako, kahit huwag mo akong patawarin. Pangako hahanap ako ng paraan kung paano ka muling patatawanin..."

Hinawakan ko ang dalawa n'yang balikat. Tumitig sa kanyang mga mata. Sa mga mata niyang tila may tinatagong lihim. Sa mga matang nag sasabi kung bakit kailangan ko nang lumilim.

"... Kung napapagod kana, mag pahinga ka lang ha? Hihintayin kita hanggang sa kumalma ka. Kung ayaw mo na, hahanap ako ng paraan para magustuhan mo pa. Basta please, HUWAG MOKONG IIWAN HA? I promise that within one hundred reasons, I'll find one reason to stay even there's a ninety nine reasons to give up! But I want you to be here beside me when I found that one reason. So please. STAY!"

Ngumiti siya sa'kin. Yung ngiting hinding l-hindi ko malilimutan. 'Yung ngiting nag bigay sa'kin ng kakaibang pakiramdam.

"'Di ako aalis! Nandito lang ako. Nandito palagi sa tabi mo. Tandaan mong MAHAL NA MAHAL KITA Nathan. Mahal na mahal kita kahit saan pa ako pumunta. Mahal na mahal kita at mamahalin parin kita kahit ang langit ay mapuno ng ulan na maging dahilan ng pagbangon mo sa samentong unan..."

Nakita ko ang mga luhang pumapatak sa kanyang mga mata habang nakatitig sa'kin at suot-suot ang kanyang ngiti.

"... Mahal na mahal kita at walang makakapantay sa pagmamahal ko sayo."

Nakita kong unti-unti siyang nawawala kasabay ng huling limang salitang sinambit niya sa pagpatak ng ulan.

"Hanggang sa muli, aking Nathan."