Princess Tale (UNDER EDITING- NEW SCENES, PLOTS, CHARACTERS, and TWISTS)

Part XX

Alexia's Point of View

Masaya rin palang kausap itong taong 'to! Pakiramdam ko tuloy nandito yung Best friend ko.

I felt my best friend's presence.
Namiss ko tuloy siya.

"Ang saya mo pala noh? Akala ko shy type ka, may tinatago ka rin palang ka-talkative'ban"
-Ako

"Minsan lang naman!"
-siya

"You're just like him."
Sabi ko habang kinakain yung cake and spaghetti. Yan kasi ang kinakain ko when I'm feeling happy.

"Him?"
Bakit ko nga pala nasabi 'yun sa kanya?

"Tagal naman nila!"
Palusot ko.

"Hmm.hmm."
Ungol niya while nodding and while sipping his zest-o.

"Can I ask you something?"
-Siya

"Sure, go ahead!"
-Ako

"Are you happy?"

Philip's Point of View

"Are you happy?"
Wala lang naitanong ko lang sa kanya. I just want to make sure. An'lakas kasi niya kumain ng cake ee.

"Well, I think yes, bakit mo naitanong?"
-Siya

"Wala lang. Napansin ko lang kasi na... Nevermind!"
-Ako

"Labo mo naman!"
Sabi niya habang napatawa.

*A little Silence*

"Ahm, okay lang ba?"
Tanong ko. Tumingin lang siya sakin.

"Okay lang ba nakausap kita? I mean. Is it okay talking to the most serious and hostile but smart, gorgeous and fearless person in the whole campus? I'm sorry for the word!"
Nahihiya kong sabi.
'Nu ba yan! Parang Mali ata Yung pagkakasabi ko! Feeling ko magagalit siya.

"Hmmm. Yes! It's okay. It's okay talking to me. It's okay to be my friend."
Sabi niya ng nakangiti.

"Yes Maybe I'm serious and hostile. But It only appears when I'm not on the mood o kaya pag may mga feeling close na tao. Lalo na sa mga babae."
Dugsong pa niya. Nasira yung maganda naming usapan ng sabay na dumating yung dalawa.

Alexia's Point of View

Pinutol ng pag dating ng dalawa ang pag-uusap namin ni Philip at agad silang nag paalam na uuwi na. Pero kilala ko sila, pag gan'yan ang mga muka ng mga yan alam Kong hindi sa bahay ang punta nila. Kundi sa Hide Out ng Triple A. I'm sure na may gusto silang pag usapan.

Nag paalam na rin ako kay Philip at sinabing uuwi na rin ako pero agad akong dumiretso sa Hide Out namin sa underground ng isang rest house na pagmamay-ari naming tatlo.

Bago pa ako bumaba ng motor ay nakita ko ka'gad ang mga sasakyan nila. Pagpasok ko sa rest house ay dumiretso akong kusina para kumuha ng ilang vodka's at tatlong baso tapos ay pumunta akong CR.

Bakit sa CR? Dun kasi ang entrance papuntang underground hide out namin. Pinindot ko yung secret wall na tinatawag namin. Bumukas ang isang square na part nung tiles sa ding-ding ng CR at inilagay ang password which is ang pangalan ng hide out namin.
Password: SANCTUM

Arice Point of View

Nanuod lang ako dito sa sanctum. Malaki rin kasi itong hide out namin, bigla namang dumating si Aeroll at walang imik na umupo. Hindi kami nag papansinan Siguro may problema din ito.
Karaniwan ng pumupunta kami dito kapag may laban kami o may emergency na pag-uusapan pero bihira kaming pumunta dito kung ang pag uusapan namin ay tungkol sa aming mga problema. Nanunuod lang kaming dalawa. Ewan ko ba kung anong palabas 'to. Maya-maya lang ay tumunog yung Secret elevator namin.
*Tiiinnnggg*

Si Alexia siguro. Kami lang naman kasing tatlo ang nakakaalam nito ee!

Alexia's Point of View

Pagkabukas nung mala-elevator naming entrance. Lumapit ako agad sa tulala at tahimik na mga creatures sa sofa.
Abah! Ang mga bruha! 'Di man lang lumingon o naging curious kung sino yung dumating.

Nakabuka na ang bibig ko at ready nang sumermon pero bigla ko'tong napigil at napatikom ang aking bibig sa nakita ko.
Tumutulo ang luha ni Arice at maya-maya tanggalin ni Aeroll ang mga luhang namumuo sa kanyang mga mata. Tumingin ako sa kung saan sila nakatitig: Nanunuod sila.

-_-# Really?
Comedy? Tapos umiiyak ?

Abah! Abah! Tumingin ulit ako sa dalawa na medyo magkalayo ng upo. Lumapit ako sa maliit na table na nasa harap nila. Ibinaba ko dun 'yung kinuha ko sa kusina tapos kinuha ang remote at pinatay ang TV. Sabay harap ko sa kanila habang nakahawak ako sa bewang ko at nakataas ang isang kilay.

"Problema?"
Maikli kong tanong. Umiling-iling naman sila.

"Ee bakit?"
Tumingin sila sakin na parang nagtataka sa 'bakit' ko.

"Bakit kayo umiiyak? Ba't ganyan ang muka niyo?"
-Ako
Nagpunas sila ng mukha.

"Nakakaiyak kasi yung pinapanuod namin!"
-Arice
Nakakaiyak? Ee tumatawa yung tauhan sa movie tapos seryoso silang nag-iiyakan? Hindi ako masyadong nagsalita. Binago ko lang yung posisyon ko. Nag crossed arm ako at seryosong tinitigan 'yung dalawa. Alam na nila pag ganyan ang reactions ko.
Tumahimik at wala paring imik.
Maya-maya rin ay...

'Huhuhuhu/Huhuhuhuhu!'

Hagulhol sa'kin nung dalawa at bigla silang yumakap sa may bewang ko.

"I love him/I don't know what is this feeling!"
Sabat nilang salita. Ngayon ko lang sila nakitang gan'to. Dati kasi pag umiiyak o nag kakaproblema sila ay tungkol palagi sa pamilya. Pero ngayon? They've cried this way because of... Of... love?

I really can't believe it! Dati-rati wala silang paki-alam sa mga lalaki tapos ngayon sinasabi nila ito sa'kin?
Oh my Goodness!
My Best Friends are in love!

Pero...

Kanino?