READ. VOTE. COMMENT
----------------------------------------------------------
[Jazz POV]
*footsteps*
*footsteps*
“Si-sino yan? Sino ka? Magpakita ka! Hi-hindi ako natatakot sa’yo!”
“KYAAAAAAAAAAAAAH / WAAAAAAAAAAAAAAH”
“Ca-cassandra?”
“Anakngtinapa naman Jazz! Ginulat mo ko! Bakit ka ba nasigaw?”
“So ako pa ngayon?! Ikaw yang may nakatapat na ilaw sa mukha e. Nananakot ka ba ha? Psh. Di mo na kailangan yang props mo. Kahit wala yan nakakatakot ka na!”
“AH GANON?! Okay fine. Makaalis na nga lang. Dyan ka mag-isa mo!”
“Te-teka lang! Joke lang naman. Pwe-pwede bang dito ka muna? Stay with me, please?” shet mukha na kong bakla nito pero kasi ayoko talaga sa dilim. Ayoko
“Fine. Alam ko namang di mo nanaisin na paalisin ako kase…”
“Oo na. Ayoko sa dilim okay? Unless may kasama ako. So please, stay. Please?”
“Di mo na kailangan mag-please. Nakakakilabot e. Not so you.”
*silence*
*silence*
*silence*
“Caleb / Sandy”
“What’s with Sandy? ANg baduy a.”
“Wala naman. May nickname sila sa’yo e. Dapat ako din. Ano nga pala yung sasabihin mo?”
“Uhm ano…kasi…pwede ba magtanong?”
“Nagtatanong ka na sa lagay nay an diba?”
“Psh. Yung maayos kasi.”
“Fine. Ano yun?”
“Ahm…bakit…bakit ka…takot sa dilim? Takot ka ba sa…you know…awhooo.”
“Psh. Yun lang ba? Una sa lahat di ako takot sa multo okay? Ayoko lang talagang naiiwan mag-isa sa dilim. Ayoko.”
[Cassie’s POV]
Ooooh. Ngayon alam ko na. Grabe rin pala yun e. Kung ako rin naman ang nasa sitwasyon nay un iiyak din ako. Nakakatakot kaya maiwan sa gubat. I mean ang daming wild na hayup na anytime pwede kang lapain. Eeee. Creepy.
“Kaya pala. Ngayon alam ko na.”
“Oo. At ngayon pwede mo na kong tumawa. Libre na.”
“Psh. Bakit naman kita tatawanan? Ano nakakatawa sa kwento mo? Joke ba yun?”
“Kasi ang bakla ko. Akalain mo 8 years old na ko nun iyakin pa rin ako. Ang gay. Ang weak. Tapos hanggang ngayong 18 na ko may phobia pa rin ako.”
“Alam mo Caleb wala namang masama sa pag-iyak e. Para sa kin mas manly tignan kung ang lalaki umiiyak. Para sakin turn-on yun kasi di sila nahihiyang ipakita saming mga babae yung nararamdaman nila. Alam mo kasi kayong mga lalaki ang hirap niyong basahin…”
BINABASA MO ANG
The Red String of Fate
Teen Fiction"An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, or circumstance...The thread may stretch or tangle, but it will never break." Paano kung naisipang maglaro ng tadhana at sa dinami-dami ng tao sa mundo eh k...
