READ. VOTE. COMMENT.
-------------------------------------------------------------
[Jazz POV]
Nakauwi na ko pero di ako dumiretso sa bahay. Dito muna ko sa condo ko. Ayoko pa makita yung gago kong kapatid. Psh.
Hawak ko ngayon yung envelope na bigay ni Lindsay sakin. Thank you gift daw.
E bakit ganun pakiramdam ko isang malaking kalokohan ang laman nito.
Mabuksan na nga lang.
1
2
3
O___________________O
Nalaglag ko bigla yung hawak ko.
Shet.
Pictures.
Pero di basta-bastang pictures!
Pictures ko…
kasama si…si….
si Sandra!
Shet! Paanong?
Paanong nakuhaan ni Lindsay to?!
Shet!
Unang picture yung nakatayo ako sa labas ng pavilion dun sa resort nila Aaron.
Eto yung time na narinig kong kumanta si Sandra at hindi ko pa alam nun na siya yun. Shet. So nakita to lahat ni Lindsay. Aish.
Eh?
May letter sa likod…
“The first time you heard her sing. You look like a statue here, Jazz. Love at first hear? HAHA.”
Tapos yung sumunod na picture is yung una naming encounter ni Sandra sa may canteen.
At sa dami ng pwedeng kunan yung moment pa na napa-nganga ko sa ganda nung babaeng yun.
Psh.
“Nga-nga ang peg mo dito. HAHAHA. Ang ganda niya noh?”
Then yung picture ko habang, ugh, naka-nganga na naman dahil sa pagkanta niya.
The first time, I mean second time, I heard her voice.
“Yea I know. The girl in the pavilion and Cassie is the same. Imma good fate crosser, huh.”
So alam niya lahat? Psh. Sinasadya niya na pagtagpuin kami ni Sandra. Aish.
Minsan talaga iba trip nito ni Lindsay.
Eh? Pati ba naman to?
Eto yung letseng peace offering daw sakin ni Sandra nung first practice naming na kasama siya.
Psh.
“First time na may nakasakit sa’yong babae na hindi si Arie. She’s awesome.”
Then some pictures dun sa ospital nila Cassie.
“First time we heard you apologize to a girl. Or I mean, to a person. Hmm. Quite intriguing ah.”
Daming alam nitong si Lindsay Psh.
Te-teka!
Pa-paanong pati ito nakuhaan niya?
BINABASA MO ANG
The Red String of Fate
Genç Kurgu"An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, or circumstance...The thread may stretch or tangle, but it will never break." Paano kung naisipang maglaro ng tadhana at sa dinami-dami ng tao sa mundo eh k...