MENSAHE NI DORAEMON:
And yes, after4637894 years, I'M BACK! HAHAHA. May readers pa ba ko? Ogahd. Di na ko magtataka kung wala. <///3 Ohwell, pasensya na talaga guys ah. Super duper busy lang, as in. Tapos ang dami pang nangayring...BOOM. So yeah, enjoy this chapter.
READ. VOTE. COMMENT.
---------------------------------------------------------
[Cath's POV]
Andito ako ngayon sa kusina, kumakain...mag-isa. 3 linggo nang nakakalipas simula nung umalis si ate sa puder namin at simula nun lagi na lang ganito ang eksena sa bahay namin.
Tahimik, malungkot, walang sigla. Sobrang nakakamiss si ate.
Siguro nga life goes on pero di na katulad ng dati. Sobrang nag-iba ang lahat sa isang iglap...
"Cath, nasa labas na si Aaron."
"Ganun ba kuya? Sige pakisabi palabas na ko."
Itu-tour ako ngayon ni Aaron sa Princeton University dun din kasi ako mag-aaral after graduation. Di kasi pwede si ate Ellie ngayon eh busy sa welcome party para sa freshmen. Last week kasi nag-start na ang school year. wew. Dapat si ate ang kasama ko ngayon eh kasoo -
"Senti ka na naman.."
"Aytipaklong!"
O///O
Ang lapit niya masyado sakin...can't breathe..
"A-aron."
"You're like your sister. Tara na? Para malibot natin yung school ng maayos."
"Ah okay. Sige papaalam lang ako kay mama."
Sabay akyat ng hagdan habang inaayos yung buhok ko na ginulo niya. Haist.
Si ate talaga gusto ni Aaron..pero okay lang..crush ko lang naman siya. Oo crush lang talaga. Wag niyo na ipilit yang iniisip niyo..wew.
*toktoktok*
"Ma.."
"Pasok."
"Ma, aalis na po ako. Si Aaron po kasama ko."
"Ganun ba? Ok bby, enjoy."
"Bye ma. Kumain po kayo ah. Nagluto po si kuya ng paborito niyo."
"Ok. Ingat."
Pagbaba ko nandun si kuya sa kusina..
"Kuya una na kami ah! Ikaw na bahala kay mama."
"Ingat bby. May tiwala naman ako kay Aaron."
"Ewan ko sa'yo kuya!"
"HAHAHAHA."
Si kuya. Siya na lang ang nagbibigay ingay sa bahay na to.
Pagkarating namin sa Princeton, unang sumalubong samin sina Arie.
"Hi Cath. Long time no see. Kamusta?"
"Hi Arie. Eto okay pa naman. Kayo?"
"Same as yours. Sobrang nami-miss na namin si Cass. As well as, Jazz.."
"Kuya Jazz? Eh di ba - "
BINABASA MO ANG
The Red String of Fate
Teen Fiction"An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, or circumstance...The thread may stretch or tangle, but it will never break." Paano kung naisipang maglaro ng tadhana at sa dinami-dami ng tao sa mundo eh k...