MAHIWAGANG MENSAHE NI DORAEMON:
At dahil birthday ko bukas....tentenenenen....MAGA-UPDATE AKO NGAYON! WHOO! Ohwell, keep on reading, guys, okay? Kapit lang sa storya. After nito last 10 chapters na lang angTROF </3 Pero may new story po akong ginagawa. I'll post the prologue maybe this week or next week. Sana suportahan niyo rin po yun. Balak ko siyang gawing Short Story lang kasi baka sawa na kayo sa sobrang haba gaya nitong TROF. HAHAHA. Ang title nga pala ng story na yun is "PHOTOGRAPHED MEMORIES" Ocia. Game na.
Play the background music at the side para mas feel niyo. HAHA. Maka-Yiruma muna tayo ngayon :))
READ. VOTE. COMMENT.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
[Jazz POV]
"Kuya please kailangan lang talaga naming maabutan si Sandra."
"Sir sorry po pero hindi po talaga pwede."
"Please naman kuya."
"Sir sana maintindihan niyo, trabaho ko po nakasalalay dito."
Shit. Ayaw talaga kaming papauskin nitong si kuya. Fuck. We've been here for 5 minutes. At sa limang minuto na yun marami ng pwedeng mangyari. Shit.
"Kuya Jazz?"
"Cath!"
"A-anong ginagawa niyo dito?"
"Cath, pakisabi naman kay manong papauskin kami o. Hindi naman kami mangugulo. Gu-gusto ko lang makausap si Sandra."
"Ano pang kailangan mo sa anak ko, Mr. Montecillo?"
"Tito."
"Wag mo kong tawaging tito, di tayo close."
"Gu-gusto ko lang po makausap si Sandra, please."
"Enough Jazz. Tama na yung sinaktan mo yung kapatid ko. Nakapag-decide na siya, wag mo na siyang guluhin pa."
"Tara na. Umuwi na tayo. Nakaalis na yung eroplano nila."
"I'm sorry kuya Jazz. Una na kami, Kuya Aaron."
"Sure."
"Brad, sorry. Dapat pala mas binilisan ko - "
"Wag kang mag-sorry. Ako. Ako may kasalanan ng lahat. Shit. Shit!"
"Jazz! Oi! Saan ka pupunta?"
[Cyril's POV]
"Kapal ng mukha nung lalaki na yun. Lakas ng apog niyang magpakita dito!"
"Chill, kuya."
"Chill ka dyan bbysis. Siya yung dahilan kung bakit nasasaktan si princess ngayon. Kung bakit napagdesisyunan niyang umalis."
"Pero kuya baka nakakalimutan mo na siya rin yung dahilan kung bakit sobrang naging masaya si ate."
"Noon yun bbysis."
"But still, siya pa rin yun. At alam natin na kung may tao mang makakapagpagaan ng loob ni ate, si Kuya Jazz yun."
"Psh. Saan mo naman natututunan yan ha bby sis?"
BINABASA MO ANG
The Red String of Fate
Roman pour Adolescents"An invisible red thread connects those who are destined to meet, regardless of time, place, or circumstance...The thread may stretch or tangle, but it will never break." Paano kung naisipang maglaro ng tadhana at sa dinami-dami ng tao sa mundo eh k...
