ေက်ာင္းဝန္းနဲ႔တဆက္ထဲ ႐ွိေနသည့္ ၇ထပ္တိုက္
အေဆာင္ႀကီးက ထင္ထားတာထက္အဆေပါင္းမ်ားစြာ
ႀကီးက်ယ္ေနျပန္တယ္ ။ KyungWon ထဲက
အေဆာက္အဦးေတြက တကယ့္ ႀကီးက်ယ္လွပါတယ္။
ဓာက္ေလွကားနဲ႔တက္သြားရင္ရပါလ်က္နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္
သား ေလွကားအတိုင္သားတက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ။
ဒုတိယအထပ္မွာလား တတိယအထပ္မွာလားမသ္ိေသး
တဲ့အခန္းနံပါတ္ကိုလိုက္႐ွာရင္း ႏွစ္ေယာက္သားအူ
လည္လည္ျဖစ္ေနရတယ္ ။ အေဆာင္ကိုေျပာင္းလာ
တဲ့လူလဲသိပ္မ႐ွိေသးတာမို႔ တိတ္ဆိတ္ကာေျခသံေတြ
ကိုပင္အတိုင္းသားၾကားေနရတယ္။
" တတိယအထပ္မွာ ထင္တယ္ မင္ေဆာ့ရ"
ႏွစ္ေယာက္သား အခန္းနံပါတ္ကိုလိုက္စစ္႐ွာရင္း
တတိယထပ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္ေဘးအစြန္ကအခန္းကို
ေရာက္လာေတာ့တယ္ ။
" ဒီမွာပဲ မင္ေဆာ့ မဆိုးဘူးကြ ေဘးအစြန္ဘက္အခန္း
ရတာ ! "
ဂ်င္ဝူးက အခန္းတံခါးကိုမွာကပ္ထားတဲ့ နာမည္ႏွစ္ခု
ကို ၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းေမာခ်လိုက္တယ္။ မင္ေဆာ့
က စီနီယာဆယ္ဟြန္းနဲ႔ေနရမွာပါလားလို႔ေတြးရင္း
ပူပန္မိလာတယ္ ။ မင္ေဆာ့ ကံဆိုးတယ္လို႔ပဲေျပာရ
မလား ။
" မသိေတာ့ဘူးကြာ စီနီယာအိုဆယ္ဟြန္းက ဘယ္လို
လူမ်ိဳးလဲကြာ တကယ့္အျပာဝတ္စံုနဲ႔လူနဲ႔မွတခန္းထဲ
အတူက်ရတယ္လို႔ ငါေတာ့ေသၿပီထင္တယ္ သူက
မင္းအစ္ကိုစီနီယာခ်န္းေယာလ္ထက္ဆိုးလား "
အခန္းနံရံကိုေက်ာမွီကာ မင္ေဆာ့ကညည္းညဴျပန္
တယ္ ။ ဒီတေန႔ထဲနဲ႔တင္သူညည္းညဴေနတာဘယ္ႏွခါ
ေလာက္ေတာင္႐ွိေနၿပီလဲ ။ သူက္ုိုကကံဆိုးတာပါ ။
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္အခန္းက တံခါးပြင့္လာၿပီး စီနီယာရန္
ထြက္လာတာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္သားေက်ာမွီထားရာ
ကေနခြာၿပီးမတ္တပ္ရပ္လိုက္ၾကတယ္ ။ ခပ္တည္
တည္မ်က္ႏွာထားနဲ႔ေတာင္ စီနီယာရန္ကမိန္းမ႐ႈံး
ေအာင္ေခ်ာေနတုန္းပဲ ။ ေရႊဝါေရာင္ဆံပင္ေတြကို
ေခါင္းစည္းကြင္းအမည္းေလးနဲ႔စုခ်ည္ထားေပမဲ့
နားထင္နားမွာက်ေနတဲ့ဆံပင္စေလးေတြကိုနားရြက္
ေနာက္ကိုသိမ္းကာညႇပ္ထားတယ္ ။
أنت تقرأ
I Am Yours
أدب الهواةDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.
