ဆတ္ခနဲ လက္ေကာက္ဝတ္ကေန ေဆာင့္ဆြဲေခၚသြား
တဲ့ေနာက္ကို ယိုင္ထိုးကာ ပါသြားရတဲ့ မင္ေဆာ့
မွာ လက္ထဲမွာ အထုပ္ႀကီးအထုပ္ငယ္ေတြ ႏွင့္ ။
ဘုမသိဘာမသိ ဆြဲေခၚတဲ့ေနာက္ကို မ်က္လံုးေတြ
ျပဴးအက်ယ္သားႏွင့္ ပါသြားၿပီး ေခါင္းေပၚမွာေနာက္ျပန္
ေဆာင္းထားတဲ့ လ်ွာဦးထုပ္ေလး ျပဳတ္က်သြားေတာ့
မွ လက္ကို႐ုန္းၿပီး ေျခေထာက္ေတြကို စီနီယာရဲ႕ဆြဲ
ေခၚရာေနာက္ႀကီးကို ပါမသြားေအာင္ မနည္းေတြ
ဘရိတ္အုပ္ရေတာ့သည္ ။" ဦးထုပ္ ကြၽန္ေတာ့္ဦးထုပ္ေလး "
သည္ေတာ့မွ စီနီယာက ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔ကာ
ေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လာၿပီး လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္
တာနဲ႔. က်က်န္ခဲ့တဲ့ ဦးထုပ္ေလးကို အေျပးအလႊား
ေျပးေကာက္ရေတာ့သည္ ။ လက္ထဲမွာအထုပ္ေတြ
တပံုႏွင့္ ဦးထုပ္ကိုမနည္းပင္ ေကာက္ယူလိုက္ၿပီး
စီနီယာကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ စီနီယာက
ေဘာင္းဘီအိပ္ထဲ လက္တဖက္ထည့္ထားကာ
စတိုင္က်က်ပင္ မတ္တပ္ရပ္ကာၾကည့္ေနတယ္ ။
မနာလိုတာတခုကေတာ့ ဘယ္ခ်ိန္ၾကည့္ၾကည့္
စီနီယာက အျမဲတမ္းၾကည့္ေကာင္းတဲ့အခ်က္ပဲ။" ပေရာဂ်က္အမွတ္ကျဖင့္ ဘဲဥကြဲရံုကို မင္းက ေအး
ေအးေဆးေဆး သြားလာေနႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့ "ပေရာဂ်က္အမွတ္အေျခအေနကို ၾကားေတာ့ မင္ေဆာ့
တေယာက္ လက္ႏွစ္ဖက္စလံုးမွာ အထုပ္ေတြအျပည့္
ဆြဲထားၿပီး ေခါင္းႀကီးငံု႔ကာ ေပေပႀကီးမတ္တပ္ရပ္ေန
တယ္ ။ မသိရင္ သူ႔ပံုစံက လမ္းမေပၚမွာ အဆူခံရလို႔
ေပေတၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ ကေလးတေယာက္လိုပဲ။
ဆယ္ဟြန္းတေယာက္ စိတ္မ႐ွည္ေတာ့ဘဲ ေနာက္ေစ့
နားက ဆံပင္ေတြၾကား လက္တဖက္ထည့္ကာ
ဖြလန္ၾကဲသြားေအာင္လုပ္ပစ္လိုက္တယ္ ။
YOU ARE READING
I Am Yours
FanfictionDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.