အံုအံုႀကိတ္ႀကိတ္ျဖစ္ေနသည့္ အားကစားခန္းမဟာ
ေက်ာင္းသား|သူေတြႏွင့္ ျပည့္သိပ္ေနေတာ့သည္ ။
ဒီတကၠသိုလ္က ဝတ္စံုေတြဟာ အျဖဴနဲ႔အနက္ျဖစ္ေန
ေပမဲ့ KyungWon ေက်ာင္း ဝတ္စံုေတြကေတာ့
အျဖဴ ၊ အနီ ႏွင့္ အျပာ ေရာင္ အေရာင္ေပါင္းစံုေၾကာင့္
အားကစားခန္းမႀကီးဟာ ကာလာေတြစံုလို႔ေနသည္။
ႏွစ္ဖက္အသင္းကို ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးအားေပးၾကသည့္
ေက်ာင္းသား|သူ ေတြဟာလဲ တက္တက္ႂကြႂကြ ။
သည္တကၠသိုလ္ဟာ အကုန္လံုးကိုအားလပ္ခ်ိန္ေပး
ထားေလသလားမသ္ိ။ တေက်ာင္းလံုးကလူအကုန္
ခန္းမအတြင္း ေရာက္ေနသလား မွတ္ရသည္ ။
ေက်ာင္းသူေတြကလဲ KyungWon ေက်ာင္းသား
ေတြကိုပဲ ငမ္းေပမဲ့ သူတို႔ေက်ာင္းအသင္းကိုသာ
အားေပးၾကသည္။ ႏွစ္ဖက္အသင္းဟာအားကစားခန္း
မ ထဲ ဝင္လာတာနဲ႔ေအာ္ဟစ္သံေတြကဆူညံလို႔လာ
သည္ ။အျဖဴေရာင္နဲ႔. KyungWon အသင္းသား ေတြ
ဝင္လာတာႏွင့္ မင္ေဆာ့၏ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္မူစတင္လာ
သည္ ။ အျဖဴေရာင္နဖူးစည္း ၊ အျဖဴေရာင္လက္ပတ္
ေလးႏွင့္ စီနီယာကို မ်က္ႏွာငယ္ေလးနဲ႔လွမ္းေငး
လိုက္တယ္ ။ ကစားသမားေတြထဲမွာ စီနီယာဟာ
ထင္း႐ွင္းလို႔ကြဲျပားထြက္ေနသည္ ။ အျဖဴေရာင္နဖူး
စည္းေလးေပၚ ခပ္အုပ္အုပ္က်ေနသည့္ အနက္ေရာင္
ဆံပင္ေတြ ၊ ဒူးတဖက္ေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ကာ
ဖိနပ္ႀကိဳးေတြတင္းတင္းဆြဲခ်ည္ေနသည္ ။ ႐ွင္းသန္႔
ေနတဲ့မ်က္ႏွာဟာတည္ၾကည့္လို႔. အရယ္အျပံဳးကင္းစြာ
စီနီယာခ်န္းေယာလ္ကို စကားလွမ္းေျပာလိုက္တာကို
ေတြ႔လိုက္ရသည္ ။ စီနီယာခ်န္းေယာလ္နဲ႔စကား
အျပန္အလွန္ေျပာေနရင္း ေခါင္းႏွစ္ခ်က္ဆင့္ညိတ္
လိုက္ၿပီး ခါးေထာက္ကာ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္ ။ေဝးလိုက္တဲ့အကြာအေဝး ။ ႁပြတ္သိပ္ခဲေနသည့္
လူေတြေၾကာင့္ အေနာက္ဆံုးထိုင္ခံုမွာပဲေနရာရ႐ွာ
သည္ ။ စီနီယာကို အေဝးႀကီးကလွမ္းၾကည့္ေနရတာ
ကို သူ လံုးဝအားမရႏိုင္ ။ စီနီယာရဲ႕အနားကိုစီနီယာရန္
ေရာက္သြားခ်ိန္ မ်က္လံုးျပဴးကာျပာယာခတ္သြားရသည္

BẠN ĐANG ĐỌC
I Am Yours
FanfictionDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.