ခက္သြက္သြက္ လွမ္းလာတဲ့ ေျခလွမ္းေတြက ေက်ာင္း
ေဆးခန္းဆီကို ဦးတည္သြားေနသည္ ။ မေျပးရံု
တမယ္ လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြႏွင့္ ခပ္တင္းတင္း
မ်က္ႏွာထား ။ လမ္းမွာဆံုတဲ့ ေက်ာင္းသားတိုင္း
က တင္းမာေနတဲ့သူ႔မ်က္ႏွာအေျခအေနေၾကာင့္
အရိပ္အကဲၾကည့္ကာ အထိတ္တလန္႔ လမ္းဖယ္
ေပးၾကသည္ ။ ဘတ္ဟြၽန္းဆီက ဖုန္းရၿပီးၿပီးခ်င္း
သူ အေျပးလာခဲ့ေပမဲ့ ထိပ္တိုက္ေတြ႔တဲ့ ထယ္ဂြၽန္း
ကို ျမင္ေတာ့ ေဒါသမထိန္းႏိုင္ဘဲ ရင္ဘတ္ကို
ျပင္းထန္တဲ့ကန္ခ်က္နဲ႔. သတိေပးျခင္းကိုျပဳလုပ္လိုက္
သည္ ။အရင္တခါ သူႏွင့္မင္ေဆာ့ရဲ႕ပံုေတြကိုျဖန္႔ေအာင္
လုပ္ခဲ့တဲ့ သူက ထယ္ဂြၽန္းမွန္း ဆယ္ဟြန္းသိခဲ့
ၿပီးထဲက. ဆံုးမေပးဖို႔ဆံုးျဖတ္ထားၿပီးသား ။
အခုထပ္ၿပီး မင္ေဆာ့က္ုိထိလာျပန္တာမို႔. သူ
ဂူထယ္ဂြၽန္းကို သတ္ပစ္ေတာ့မွာ ။ ေက်ာင္းေဆး
ခန္းထဲက. ကုတင္ေပၚမွာ လဲအိပ္ေနတဲ့ မင္ေဆာ့
ကို သူ အျပင္ကေန. လွမ္းျမင္လိုက္ရမို႔ အခန္းထဲ
ကို ခပ္သုတ္သုတ္ဝင္သြားလိုက္သည္ ။ မင္ေဆာ့
ရဲ႕ကုတင္အနားမွာ စကားသံတိုးတိုးနဲ႔ ေျပာေနၾက
တဲ့ ဂ်င္ဝူးနဲ႔ဂြၽန္ေဆာင္းက. သူ႔ကို ျမင္ေတာ့
ကမန္းကတန္း မတ္တပ္ထရပ္ၾကသည္ ။" အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီလား မသိဘူး စီနီယာ "
ဂ်င္ဝူးက. ကုတင္ထက္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနသည့္
မင္ေဆာ့ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္
သို႔ေပမဲ့ တေျဖးေျဖးပြင့္လာတဲ့ မ်က္လံုးေတြက
မအိပ္ေသးေၾကာင္း ေျပာလာသည္ ။ ဆယ္ဟြန္း
ကိုျမင္သြားေတာ့ ႐ႈံ ့တြေနတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ လက္တဖက္
က ေခါင္းကိုက္ုိုင္ျပလာသည္ ။" ေတာ္ေသးတာေပါ့ စီနီယာ့ကို မေမ့ေသးလို႔ "
ရႊတ္ေနာက္ေနာက္ ဆယ္ဟြန္းကို တမင္စလိုက္ၿပီး
ျပံဳးျပလာတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ဆယ္ဟြန္း အတန္
ၾကာေငးၾကည့္ၿပီးမွ မသိမသာ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိ
သည္ ။ ေတာ္ေသးတယ္လို႔ပဲ သူ ေတြးလိုက္မိ
သည္ ။ အမ်ားႀကီး မထိခိုက္သြားတာကိုပဲ ေက်း
ဇူးတင္ရမည္ ။ ဂ်င္ဝူးနဲ႔ဂြၽန္ေဆာင္းကေတာ့ အလိုက္
တသိ အျပင္ကိုထြက္သြားေပးၾကတာမို႔ ကုတင္နားက
ထိုင္ခံုမွာ သူ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္ ။
![](https://img.wattpad.com/cover/154567745-288-k288463.jpg)
YOU ARE READING
I Am Yours
FanfictionDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.