ဖုန္းသံ တီလံုးတစြန္းတစဟာ အခန္းရဲ႕တေနရာကေန
အသံေပးလိုက္တာနဲ႔. ကုတင္ထက္ကလႈပ္လႈပ္႐ွား
႐ွားေတြျဖစ္လာတယ္ ။ မင္ေဆာ့ဟာ ပုခံုးထက္က
နာက်င္မႈေၾကာင့္ အနည္းငယ္လႈပ္႐ွားၾကည့္လိုက္တာနဲ႔
စူးခနဲနာက်င္မႈ ။ ေခါင္းကိုသာအသာငဲ့ၾကည့္လိုက္
ေတာ့ သူ႔ပုခံုးကအဖိခံထားရတာကိုသိလိုက္ရတယ္။
စီနီယာက သူ႔ပုခံုးထက္မွာ မ်က္ႏွာဖြက္ၿပီး အိပ္ေကာင္း
ေနတုန္းပဲ ။ ဖက္တြယ္ထားတာမ်ိဴးေတာ့မ႐ွိေပမဲ့
ခႏၶာကိုယ္ခ်င္းက ပူးပူးကပ္ကပ္ ။ သူ လႈပ္လိုက္တာနဲ႔
စီနီယာပါ လႈပ္႐ွားသြားႏိုင္တဲ့ နီးကပ္မူမ်ိဴး ။ သူ အခုမွ
ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ တည
လံုး တူတူ တကုတင္ထဲအိပ္ခဲ့ၾကတာပဲ ။ သူ အသက္
ကို ေျဖးေျဖးမွန္မွန္႐ွဴသြင္း႐ွဴထုတ္လုပ္လိုက္ၿပီး
တိတ္တိတ္ကေလး ထဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္တယ္ ။ ပုခံုး
ေပၚမွာမ်က္ႏွာအပ္ထားတဲ့ စီနီယာရဲ႕ေခါင္းကိုလြတ္
ေအာင္ ကိုယ္ကိုအသာေလးေအာက္ကိုေလ်ွာခ်ၾကည့္
လိုက္တာနဲ႔. အအိပ္ဆတ္တဲ့ စီနီယာဆီက အသံ
ထြက္လာေတာ့တယ္ ။ သူ အသာေလး ၿငိမ္ၿပီးမွ
တေျဖးေျဖးခ်င္း ငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္တာနဲ႔
ေနာက္ေက်ာက လႈပ္႐ွားမူနဲ႔အသံတခု ျပဳလာတယ္။" မင္း ငါ့ကုတင္ေပၚ ဘယ္လိုေရာက္လာတာလဲ ?"
အင္ ။ ေက်ာေပးထိုင္လ်က္သားနဲ႔ သူ အင့္ခနဲ၊နင့္ခနဲ
ခံစားလိုက္ရတယ္ ။ ေမးတဲ့ပံုစံႀကီးက။ဘာလဲ။
မမွတ္မိေတာ့ဘူးဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္နဲ႔လား။အံကိုတင္းတင္း
ႀကိတ္ၿပီး ထြက္ေနတဲ့ေဒါကိုၿမိဳခ်လိုက္ရတယ္ ။ ၿပီးမွ
သူ လွည့္ၾကည့္လိုက္ၿပီး မရယ္ခ်င္ရယ္ခ်င္နဲ႔လုပ္ရယ္
ရယ္ျပလိုက္တယ္ ။ ပါးစပ္ကိုပိတ္ၿပီးႏႈတ္ခမ္းစြန္းကို
နားရြက္တက္ခ်ိတ္သြားႏိုင္တဲ့အထိေပါ့။" အရမ္းေတြအိပ္ခ်င္လြန္းလို႔ ဟိုဘက္ကုတင္ကေန
တကူးတက ကူးလာတာေလ"

YOU ARE READING
I Am Yours
FanfictionDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.