ႏိုးထလာတဲ့ မနက္ခင္းကေတာ့ ဂင္မင္ေဆာ့အတြက္
ေကာင္းမြန္တဲ့ေန႔တစ္ေန႔၏ အစ ပါပဲ ။ မနက္ပိုင္း
ေက်ာင္းသြားဖို႔အတြက္ အိပ္ယာႏိွုးသြားတဲ့ သူက
စီနီယာျဖစ္ေနတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏ ။ မနက္ခင္း
အတူ အိပ္ယာထ ကိုယ္ကေက်ာင္းသြားဖို႔ျပင္ဆင္ ၊
သူကအလုပ္သြားဖို႔ျပင္ဆင္ ၊ ကိုယ့္ေက်ာင္းစာအုပ္
ေတြကိုေတာင္ စီနီယာကလြယ္အိတ္ထဲ ေသခ်ာထည့္
ေပးသြားသည္ ။ လြမ္းေနခဲ့ရတဲ့ႏွစ္ရက္အတြက္
လံုေလာက္တဲ့အလြမ္းသယ္မူပါပဲ ။စီနီယာက အလုပ္သြားဖို႔ထြက္သြားၿပီးေနာက္ မင္ေဆာ့
သည္လဲ ေက်ာင္းကိုထြက္လာခဲ့လ္ုိက္သည္ ။KyungWon ၏ မနက္ပိုင္းအစသည္ေက်ာင္းသား
ေတြ၏စကားသံေတြႏွင့္ ဆူညံစည္ကားေနေလ၏ ။
အနီေရာင္ေက်ာင္းဝတ္စံုေၾကာင့္ ပထမႏွစ္ေက်ာင္းသား
ေတြက ကိုယ့္အား ေခါင္းငံု႔ႏႈတ္ဆက္သြားၾကေလ၏ ။
မလွမ္းမကမ္းမွာ ပတ္ဂ်င္ဝူးတစ္ေယာက္ ပထမႏွစ္
ေက်ာင္းသားေလးေတြကို စီနီယာပီပီ ႐ုပ္တည္ႀကီးႏွင့္
ဘာေတြဆံုးမေနျပန္သလဲမသိ ။ တခါတရံ ဂ်င္ဝူး ႐ုပ္
တည္ေနတာက စီနီယာခ်န္းေယာလ္ႏွင့္ သြားတူေနေလ
၏ ။ ညီအစ္ကိုေတြမို႔ထင္ရသည္ ။" မင္ေဆာ့ ! ဒီေန႔ေတာ့ မ်က္ႏွာလန္းလို႔ပါလား "
ဂြၽန္ေဆာင္းက အခုမွေက်ာင္းစေရာက္ေရာက္ခ်င္း
မင္ေဆာ့ကိုေတြ႔လို႔ႏႈတ္ဆက္ရင္း ျပံဳးေနတဲ့မ်က္ႏွာ
ေၾကာင့္ေမးမ္ိ၏ ။ မလွမ္းမကမ္းမွာ စီနီယာဆိုဒ္ဖမ္း
ၿပီး႐ုပ္တည္ႀကီးလုပ္ေနတဲ့ ဂ်င္ဝူးကိုေတာ့ ဂြၽန္ေဆာင္း
တစ္ေယာက္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားရင္းျဖင့္ ။" အရမ္းသိသာေနလား ဟဟား "
အရမ္းသိသာေနတဲ့ အမႈအရာေၾကာင့္ မင္ေဆာ့ရယ္
ရင္း ပါးႏွစ္ဖက္ကိုလက္ဖဝါးႏွင့္ ဖိကပ္ထားလိုက္၏။
ဒီကေန႔၏မနက္ခင္းဟာ စီနီယာေၾကာင့္ အျပံဳးေတြႏွင့္.စတင္ေနရသည္ေလ။
ESTÁS LEYENDO
I Am Yours
FanficDon't wait until it's too late to tell someone how much you youe, how much you care.