Iyi okumalar yoruma görüş bildirin lütfenn
Yavuzdan;
Bu kız ciddi anlamda çatlaktı, yaşına göre hareket etmeyen çatlak bir kız çocuğu. Yaptığı şey beni güldürsede dışarı çıkma fikri oldukça sinirlendirmişti. Hangi hakla benim adıma karar alabiliyordu, kendini ne sannediyordu? Acaba fazla mı iyi davranmıştım ona, evet kesinlikle başka açıklaması olamazdı; hem yüzsüz hemde hadsiz bir kız.
Onu bu evden bir şekilde gönderecektim, bu gün yada yarın mutlaka göndermeliydim.
Tekerlekli sandalyemi yatağımın yanına doğru sürüp bilgisayarımı kucağıma aldım, bilgisayarın açılmasını beklerken kapı büyük bir gürültüyle açılmıştı, kafamı kapıyı çalmadan destursuz gelen kişiye cevirdigimde gozlerimi istemsiz olarak devirdim.
Bahar denen sözde bakıcı bana kaşlarını çatarak bakarken içeriye tamamen girip ardından kapıyı kapattı. Ben ona tek kaşımı kaldırıp bakarken o rahat tavırlarla yatağıma oturdu. Bu kız ciddi anlamda rahat bir tipti, onun bu rahatlığı beni oldukça sinir ediyordu.
"Kapıyı çalma adetiniz yokmu sizin?" Diye sorduğumda yarim ağız gülümseyip "senin de adetin kapı çarpmak heralde" dedi.
"Benimle bu kadar rahat konuşabilme cürretini nerden buluyorsun? Annem mi söyledi bunu? Sana ilk ve son kez söylüyorum benimle bu şekilde konuşamazsın" diye sertçe onu uyardigimda bakışlarını odada gezdirip tekrar bana döndü "ders saatlerimiz ne zaman?"
Ne demişti o? Ders mi hemde ikimizin? Ah Annee!
"Ne demek istiyorsun ne dersi?"
"Hadi ama yavuz bey bilmiyor musunuz? Sizin şu özel derslerden bahsediyordum" dediğinde doğru tahmin ettiğimi anlamıştım.
Annem yine arkadaşım olmadığı için bu kizla beraber ders almamı istiyordu kesin. Bana sormadan bu tür kararları vermeleri artık bıktırmıştı beni, neydim ben ergen mi? Yada yaşını doldurmamış bir çocuk mu? Neden bir kere de olsun benim ne istediğim sorulmuyordu bu evde?
"Annem sana özel ders teklif etti ve sende kabul mü ettin?" Dedim "daha yeni tanidigin insanlarla nasıl oluyorda bu kadar samimi olabiliyorsun? İş ahlakı hakkında hiç bilgin yok mu? Bana hiç bakıcılık yapmadığını da söylersen" ellerimi göğsümde birleştirip ona yan yan baktım "kesinlikle şaşırmayacağım"
O bana alık alık bakarken bu kızın utanma duygusunun ya doğuştan olmadığını yada bir yerlerde düşürdüğünü düşünüyordum.
"Yavuz bey uzun zaman anneanneme baktım ben, yani vefat edene kadar emin olun bu konularda oldukça iyiyimdir ayrica anneniz samimiyeti sevdigini söyledi" yüzüne sahte bir gülümseme takındı "siz isteseniz de istemeseniz de artık bakıcınız benim. Eğer beni bakici olarak görmuyorsaniz arkadasiniz olarak ta gorebilirsiniz" dedi.
Iyi madem bu kadar ısrarcısın bende ardına bakmadan kaçman için elimden gelen her şeyi yapacağım bahar hanım, buradan kendi isteğinle gitmediğin için pişman olacaksın.
Gözlerimi devirip " telefonumu ver" dedim.
Emri vaki konuşma tarzım hoşuna gitmemiş olacak ki yüzünü buruşturdu, yatağın üzerindeki telefonumu elime verdiğinde kucagimdaki bilgisayarı boşalan eline verdim "bunu da koy oraya"
Dedigimi yaptıktan sonra ellerini yatağıma koyup kendini biraz daha yerleştirdi.
"Ee kendinden bahsetsene bana" attığım sinirli bakışlarla ne demek istedigimi anlamis ve cumlesini elinden geldigince toplamaya çalışmıştı "bahsedin yavuz bey"
Telefondan fake instagramıma girdiğimde ona bakmadan konuştum "annem yada zehra teyzeye sorduğunda sana anlatırlar"
Yanık beyine mesaj atmak için girmiştim
@hayatihtiyar_: karada boğulan bir ben çok saçma!
Odada yankılanan bildirim sesiyle bahara baktım, mahcup bir gülümseme gönderdikten sonra elini montunun cebine atıp telefonunu çıkardı. Ekrana gülümseyerek baktıktan sonra parmaklarını ekranda hareket ettirmeye başladı. Ben ona baktigim sırada telefonuma bildirim gelmişti.
@Yanmışbeyin_: Sanırım mutasyona uğramışız. İkimiz de!
