Bol yorum bebeklerim sizi seviyorum
Bahardan;
yavuzla neredeyse yarim saattir özel ders hocamız efe beyin teşrif etmesini bekliyorduk. Lan biz gelirken trafik yoktu bu adam gelirken mi oluyor anlamadim ki.
Sıkıntıdan silgime diş izi çıkartırken yavuz bana anırarak gülmeye başladı.
"Bahar napıyorsun kızım sen?" Dediğinde göz devirdim "dişlerimi keskinleştiriyorum" silgisini elime alıp ona uzattım "al sende yap" silgiyi eline alıp masaya koyduktan sonra tekrar gülmeye başladı "ne için?" sırıttım "sevgili kanişinle belki kemik kemirirsiniz"
Bana sinirle baktı "Bahar lütfen doğayla uğraşma, o benim sevdiğim kız, bana biraz saygın varsa beni dinle" dediğinde omuz silktim "o burda değil yavuz, yani uğraşıyor sayılmam. Sadece arkasından konuşuyorum" ekledim "haa sakin korkak falan sanma beni, istersem yüzüne de söylerim, ama senin için susuyorum"
Basını sallayıp gülümsedi "biliyorum, sen yinede kendini zorla"
Sadece gülümsemekle yetindim.
Yakında her şeyi ortaya çıkartacağım, yavuz merak etme kurtulacaksın ondan.
Kendi kendime içimden konuştuğum sırada efe hoca odaya daldı, nefes nefese.
Ayağa kalktıktan sonra yanına gittikten sonra kolundan tutup "efe noldu? atlılar mı kovaladı seni mübarek dilin dışarı çıkmış" dediğimde yavuz kahkaha attı.
Efe hocaya tahtanın yanına kadar eşlik ettim "teşekkürler bahar ve atlılar falan kovalamadı." hemen sözünü kestim "dur tahmin edeyim, yine trafik öyle degil mi?"
Gülümseyip başını salladı "aynen öyle" gözlerini kısıp doğru söyleyip söylemediğini anlamaya çalıştım "bu trafik kadınlar falan olmasın" dediğimde kahkaha attı "Yok canım, öyle olsa söylerdim. hem sen beni neden aramadın yada mesaj atmadın" diye sorduğunda sahte bir sırıtışla karşılık verdim "testler beni benden aldı, öyle bir dalmışım ki bir test kitabını yalayıp yuttum üstüne de tatlı niyetine roman okudum bitirdim" dediğimde söylediğim yalana ben bile inanamamıştım. Yavuz kahkaha attığında öldürücü bakışlarımı ona fırlatıp efeye döndüm "ondan yani"
"peki madem, en kısa sürede aramanı bekliyorum" dediğinde kafamı salladım.
Yavuzların evine geldim kısmetim açıldı be, ne bereketli bir evmiş.
Sandalyeme geçip oturduğumda efe hoca dün olduğumuz sınavın kağıtlarını çantasından çıkartıp bize baktı.
Heycanla "E hadi efe hocam açıklasana kaç aldım" yavuz hemen lafa atladı "Bahar sakin ol adam biraz soluklansın" ona ters bir bakış atıp efe hocaya bakmaya devam ettim.
"Çocuklar kusura bakmayın ama sizin gibi tembel ögrencileri ilk defa görüyorum"
Ney? ben yüksek alacağımı düşünüyordum ya.
Şaşkınca efeye baktiktan sonra"benim kağıtlara bakmamışsınız bence siz sadece yavuzun kağıtlara bakmışsınız" dedim. Yavuz bana sınırlı bir şekilde baktı "Bahar ayıp olmuyor mu? Kabul et işte tembelsin" göz devirip dil çıkardıktan sonra efeye bakmaya devam ettim.
"malesef bahar, ama yavuza nazaran senin kağıtlar daha iyi diyebiliriz" dediğinde yavuza bakıp elimle kapak hareketi yaptım "duy bunları duy"
Efe ellerini birbirine vurdu "tamam, bana dönün artık" biz ona baktığımızda konuşmaya devam etti "yavuz sen burayı iyi dinle" diye yavuzu uyardı "ikiniz de bol bol test çözeceksiniz, bakin son kez söylüyorum. haftaya bir daha sınav yapacağım yine aynı şekilde puanlar alırsanız gülümser hanıma söyleyeceğim, sizin başınızda beklesin. Test cözdugunuzden emin olsun." dediğinde yavuz korkuyla gözlerini kocaman açtı "Yok annem olmaz, biz çözeriz kendimiz" dediğinde neden korktuğunu merak ettim.
"noldu lan annenden mi korkuyorsun süt çocuğu" dediğimde göz devirdi "bir kere böyle birşey basima geldigi için bu tepkiyi veriyorum bahar, inan bana annemle böyle bir konu için aynı odada kalmak istemezsin" dediğinde elimi salladım "gec bu işleri devlet su işleri"
