30.

1.5K 131 5
                                    

30. Melanie 

Het zonlicht op mijn huid voelde zalig. Het leek alsof ik zo een nieuwe boost aan energie kreeg. En die boost had ik echt nodig nu. Casper zat naast me. Hij zei niet zoveel en dat verontrustte me wel. Alleen genoot ik nu te hard van de zon om er iets van te zeggen. En ik wist ook gewoon niet goed wat ik moest zeggen. ' Je bent zo stil ' leek me niet goed op dit moment. 

Er was ondertussen wel al veel tussen ons gebeurd. Onze matebond, de heat, de verstoting door mijn roedel. Daar kwam nu nog eens bij dat Casper geprobeerd had om me een mark te geven. Op de één of andere manier was dat zelfs gelukt. Het maakte me gewoon onzeker. Nerveus. 

Bij Casper had ik al veel verschillende gevoelens gehad. Verschillende ideeën. Eerst wou hij me niet als mate en wou hij me afwijzen. Nu gaf hij me zelfs een mark?! Begreep hij wel dat hij me hiermee me hoop gaf. Hoop dat Casper me ooit volledig als mate zou aanzien? 

We hadden dan wel gekust. Gezegd dat we iets voelden voor elkaar. Dat was toch allemaal nog iets anders dan maten met elkaar. Dacht Casper aan een toekomst met mij? Of dacht hij enkel aan zijn gevoelens op de korte termijn?

Ik opende mijn ogen en draaiden mijn hoofd meteen zijn richting uit. "Casper?" Ik had meteen zijn aandacht te pakken. "Je weet toch dat de heat niet voorkomen wordt door één mark hé?" Hij hield zijn hoofd wat schuin. Daarmee gaf hij aan dat hij aan het luisteren was. "Deze heat is er wel mee voorkomen, maar zolang wij niet volledig aan elkaar verbonden zijn loop ik de kans om nog eens in de heat te belanden." 

Zijn mond ging lichtjes open. Als verbazing? Het duurde even voor hij iets wist te zeggen. "Ik ... Dat wist ik niet." Hij leunde wat naar achter in zijn stoel. "Ik wil je niet pushen Casper, maar ik wil echt duidelijkheid." Ik zag hoe hij slikte. Mijn woorden zetten hem duidelijk aan het denken. "Ik zie je graag, "Ik pakte zijn hand vast." maar ik kan niet de rest van mijn leven zweven tussen mate en geen mate. Ik weet dat het voor jou niet simpel is om me te aanvaarden. Alleen doe ik er wel alles aan om iedereen hier te tonen dat ik het waard ben om als een gelijke behandeld te worden." 

Het enige antwoord dat ik kreeg was een knikje. Toen hij merkte dat ik niet ging verder praten, zuchtte hij. "Ik snap je, Melanie. Tijdens je heat heb ik genoeg tijd gehad om erover na te denken maar ik weet het niet. Ik weet het echt niet. Zonder die mark zou ik het meteen doen." 

Zonder die mark?! Bedoelde hij nu echt dat hij niet wou dat iemand merkte dat wij bij elkaar waren?! Dat hij samen was met een weerwolf?! Op andere momenten had ik dit standpunt begrepen. Alleen deed het me echt pijn. Zeker aangezien ik dacht dat we nu net een stap dichter naar elkaar hadden toe gezet.

"Wel ... Dan moet je misschien op zoek gaan naar iemand anders. Iemand die geen mark moet zetten." Zonder nog op antwoord te wachten, stond ik recht en liet hem achter. Pas na een aantal meter, en ver weg van Casper, voelde ik de eerste tranen over mijn wangen rollen. 

Hij zei dat hij me graag zag. Duidelijk niet als je niet eens gezien wil worden met je mate! Ik bleef maar lopen en lopen. Ik wou alles achter me laten. Casper. Het kamp. De jagers. Ik had alles opgegeven om bij hem te willen zijn en het enige dat hij moet opgeven is zijn ego! Zijn imago! Is dat echt teveel gevraagd?! 

Zonder verder na te denken veranderde ik in mijn wolf. Ze leek mijn lichaam te willen overnemen. Mijn pijn weg te nemen. Ik liet haar begaan. Op dit moment was er toch niets dat me beter kon laten voelen. Het leek alsof ik een aantal weken terug in de tijd gegaan was. Naar het moment waarop ik te weten gekomen was dat Casper, een jager, mijn mate was. Of naar het moment dat hij gezegd had dat hij me nooit als mate wou. Dit voelde net hetzelfde als dan. Mijn hart leek gebroken. Opnieuw. Hoeveel keer zou ik dat nog aankunnen?! 

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

A/N: Laat zeker weten wat jullie ervan vinden!

Vote/Comment/Follow

Myth HunterWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu