Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 1

*Hailey*

"Hailey. Je gaat op kot, ben je niet zenuwachtig?" vraagt mijn moeder als ik beneden kom. Ik knik maar wat. Twee maanden geleden won ik een wedstrijd en had ik een vriendje. Datzelfde vriendje is nu al met een ander meisje en ik ben er nog niet goed van.

"Hailey, gaat het lieverd? Het spijt me echt van Mathias, maar kijk naar jezelf. Je ligt in bed, eet amper en vandaag ga je al op kot!"Voor mijn moeder is het niets nieuws dat ik tijdens de weekdagen niet thuis ben. Dat was ik de drie vorige jaren ook niet. Ik ga nu naar het vierde in een unif en ik vermoed dat ik veel achterstand ga hebben en veel moeite ga moeten doen om alles in te halen. Tijdens de vakantie heb ik al de eerste materie's geleerd en een toelatingsexamen gedaan. Dit jaar zal ik dan de materies van het tweede, derde en vierde moeten examineren. Ik vermoed dat mijn moeder daar vooral heel zenuwachtig voor is.

"Mam, het is al goed. Ik ben over Mathias heen."

"Je hoeft hem niet meer te zien als je niet wilt, je gaat toch naar een andere universiteit in een andere stad dan hij. Hij blijft op die dansschool, als je het wou weten. Je vind heus wel iemand anders."

Ik ga aan tafel zitten om van het gezaag af te zijn. Ik vertrek vandaag en mijn moeder laat me echt niet gaan als ik niet eet. Ik eet dus maar een croissant en een andere koffiekoek. Ik neem ook een tas koffie. Na mijn super gezonde ontbijt loop ik naar mijn kamer. Ik maak me klaar om te gaan douchen en loop mijn inloopkleedkast in om mijn outfit voor vandaag uit te kiezen. Ik neem een jeans met daarboven een T-shirt. Het is een van mijn favoriete omdat hij losjes zit. Hij is lichtblauw en zit geweldig. Ik ga naar mijn badkamer en douch me snel. Ik hoor mijn moeder de trap opkomen wat voor mij het teken is dat ik me moet omkleden. Ik doe mijn kleren aan en dan komt mijn moeder binnen.

"We vertrekken schat, ben je klaar?" Ik knik en loop met haar mee naar beneden. We stappen samen in de auto. Ik heb nog geen auto maar ik ben wel van plan om er een te kopen. Zo kan ik, als ik daar ergens naar toe wil of even weg wil, altijd zelf gaan.

"Ik hoop dat je het leuk vind. Nee, ik weet dat je het leuk gaat vinden. Je maakt vast veel vrienden. Dat kan niet anders. Misschien kennen ze jou daar. Dan ben je meteen populair"

"Mam, loop niet te hard van stapel hé," zeg ik lachend. "Ze zullen, als ze me dan al kennen, ook weten dat mijn vriendje me diezelfde avond gedumpt heeft."

"Nee, dat geloof ik niet." Zegt mijn moeder met een lach van hier tot in Tokio. Het is natuurlijk omdat ik ook lach. Mijn moeder heeft mij altijd gesteund. Mijn vader ook, tot hij aan kanker overleed. Hij had een tumor in zijn hersenen en hij had ook nierkanker. Hij is een maand na de diagnose overleden. Gelukkig heeft hij van het leven genoten. Mijn moeder was er kapot van maar daardoor ging ze mij meer en meer aanmoedigen met mijn leven en passie. Dansen. Ze was er kapot van toen ik zei dat ik niet meer wou dansen na de breuk met Mathias. Ik ben dus ook uitgeschreven op de dansschool waar ik naartoe ging en nu ga ik naar een gewone unif. Ik vind het niet erg. Ik ga er gewoon het beste van maken. Zo kan ik mijn moeder trots maken.

Na de lange rit zijn we eindelijk aangekomen. Ik volg mijn moeder het studentenhuis binnen waar we door een vriendelijke vrouw onthaalt worden.

"Jij moet vast Hailey Verhoeven zijn. Laat me je even voorstellen aan degene die je gaat rondleiden: Dit is Nathalie Portman. Zij zal je de eerste dagen hier helpen."

Het meisje voor mij heeft lange blonde haren en groene ogen. 

"Mam, ik ga dan maar zeker." Mijn moeder staat met tranen in haar ogen voor mij.

"Wat wordt mijn kleine meid toch groot. En wat is het moeilijk om je los te laten" fluistert ze in mijn oor terwijl ze me knuffelt. Nadat ik mijn moeder heb uitgezwaaid volg ik Nathalie. Het studentenhuis is reusachtig. Op de gelijkvloers is de eetzaal. Er is ook een recreatie ruimte. Er zijn sportruimtes en daarnaast ook douches. Ik vermoed voor na het sporten. Er is ook een dansruimte. Voor feestjes moet je echter in de kelder zijn want daar is de disco/bar, vertelt Nathalie me. Op de eerste verdieping zijn slaapkamers voor jongens. De tweede verdieping is voor de meisjes. Nathalie vraagt welke nummer op mijn sleutel staat.

"Nummer 13." Ik kijk naar Nathalie en haar gezicht verkrimpt helemaal.

"Wat is er?"

"Het spijt me dat ik dit moet zeggen, maar je slaapt met de grootste Bitch op de kamer. Ze is echt... Ugh! Ik haat haar. Zij en haar groepje worden door iedereen aanbeden omdat zij populair zijn. Het enige wat zij doen is veel make-up opdoen en met hun billen naar de jongens staan, of hun gezichten in der boezems steken." Ik kijk haar aan. 'Echt?' denk ik bij mezelf 'Waarom ik altijd? Heb ik nog niet genoeg problemen gehad?'

"Als je maar niet denkt dat ik me ga laten doen." We staan voor mijn kamer en ik hoop zo dat dat meisje niet in de kamer is.

"Hoe heet ze trouwens?"

"Barbie," Zegt Nathalie. We kijken elkaar aan en schieten in de lach. "Nee, ze heet Skyler."

"Wie riep daar?" Vraagt een meisje met een hoge, snerpende stem terwijl de deur openvliegt. Ik heb nu al zo'n hekel aan dat kind.

"Wie zijn jullie?" zegt ze neerkijkend op ons. Je ziet het aan haar uiterlijk. Ze heeft lang blond haar, blauwe ogen en ze draagt te veel make-up. Ze is echt een barbiepop. Ik hoop maar dat ik bij Nathalie terechtkan als Skyler irritant wordt.

"Ik wacht op een antwoord hoor" zegt de kakstem. Ik rol met mijn ogen als er opeens een stem vanuit de kamer roept.

"Sky, Wie zijn daar aan de deur?" Een jongen verschijnt in de deuropening en ik moet naar adem happen.

______________________________________________________

[Einde hoofdstuk 1.

Comment.

&

Vote, als je het de moeite waard vond...