Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 25

Dan duwt iemand me tegen de kluisjes en houdt me zo vast dat ik niet kan zien wie het is.

*Hailey*

"Wie ben jij?" Vraag ik. Ik probeer de persoon op een pijnlijke plek te raken, maar wordt zo vastgehouden dat het me niet lukt.

"Wat zei je tegen haar?" zegt hij. 'Nathan' Nu wordt ik furieus.  

"Is dat je manier van doen? Iemand tegen de muur drukken om er iets uit te krijgen? Je hebt me al genoeg in de problemen gebracht, als je het wou weten." Roep ik. Hij draait me om en kijkt recht in mijn ogen. Ik haat hem nu echt uit de grond van mijn hart. Hoe kan hij mij dit aandoen?

"Nee, dit is niet mijn normale gang van zaken. Meestal doe ik de persoon pijn. Ik wou je gewoon laten schrikken en je wat terug geven." zegt hij en hij geeft me mijn dagboek terug. Ik slik. Gelukkig gaat op dat moment de bel en stromen de leerlingen naar buiten. Hij laat me los en ik zie dat hij naar Skyler loopt. Ik bid dat ik niet samen met hun wiskunde heb maar als ze voor de deur blijven wachten vervliegt al mijn hoop. 

Als iedereen de klas uit is ga ik naar binnen en ga ergens van voor zitten. Ik zie de leerlingen al binnenstromen, maar de leerkracht zie ik nergens. Ik vraag me af of dat vaker is. Als na een kwartier de leerkracht eindelijk binnenkomt ben ik al bezig met wat oefeningen. Natuurlijk krijg ik naar mijn hoofd gegooid dat ik een nerd ben, maar het boeit me niet. 

De les verloopt heel stroef want niemand wil mee werken. De leerkracht weet echter van geen ophouden. Hij heeft al meerdere mensen buiten gegooid en naar de directeur gestuurd. Bijna de helft van de klas moet ook al nablijven. Ik hoop maar dat het voor mij gewoon bij één keer nablijven blijft.

*Nathan*

Samen met Skyler zit ik achteraan. Wiskunde is een van de weinige lessen die we samen hebben. De meeste andere lessen met haar skip ik gewoon meestal. Een kwartier later komt de leerkracht binnen. Die neemt gehaast zijn boeken en beveelt ons op onze plaats te gaan zitten maar de meesten negeren hem gewoon. Hailey zit natuurlijk wel op haar plaats. 

"Oké, nu is het genoeg geweest. De laatste die nu nog niet op zijn stoel zit mag naar de directeur." roept de leerkracht. Nu druipt iedereen naar zijn plaats af. De meesten hebben de pest aan wiskunde. De leerkracht merkt het ook want hij heeft de meeste al straf gegeven. Ik ben nog een van de weinige die geen straf heeft. Ik wil het liefst houden bij wat ik nu al heb.

"Nathan Portman? Naar het bord nu." Verschrikt kijk ik op. Ik heb echt geen zin om naar het bord te lopen, maar extra straf, daar zit ik ook niet echt op te wachten. 

Rustig slenter ik naar het bord en los de oefening op. Ik draai me om en slenter weer terug naar mijn bank. Zo gaat het de hele les door. 

"Oké, omdat jullie zo goed hebben meegewerkt hebben jullie een toets voor volgende week-" De man kan zijn zin niet eens afmaken want bij de bel spurt iedereen de klas uit. Recht naar de kantine voor ieder zijn welverdiende pauze. Skyler neemt me aan haar arm en kirt van alles en nog wat in mijn oor. Op ons na zijn er maar een paar mensen in de klas. 

"Hailey, kan ik je nog even spreken?" hoor ik de leerkracht nog zeggen. Ik ben zijn naam vergeten. Dan slaat de deur achter ons dicht.

*Hailey*

"U wilde mij spreken?" Meneer verlinden knikt. Hij is best wel vriendelijk. Hij wenkt me naar zijn bureau. 

"Kijk, jij was een van de weinige die heeft opgelet tijdens de les. Ik heb iemand betrouwbaar nodig en ik denk dat jij dat wel bent. Wat denk jij?" Ik knik. Hij kijkt me opeens zeer serieus aan.

"Jij hebt morgen voor wiskunde vrij als jij voor mij wat regelt bij een advoccaat. Het is een belangrijk document in verband met een rechtszaak van mijn dochter tegen de bank. Zou jij het daar willen brengen?" Weer knik ik. Dan kijkt hij me gerust gesteld aan en dat is voor mij het teken om te vertrekken.

Rustig loop ik naar de cafetaria, totdat ik me bedenk dat ik een tussenuur heb en even weg kan glippen. Snel maak ik rechtsomkeer en vertrek naar het stad. Ik ga naar het parkje en ga aan de vijver zitten omdat ik weet dat de andere nog op school zitten. Ik neem mijn boek uit mijn tas en begin met lezen. Het lijkt wel dat ik in het boek wordt gezogen en voor ik het weet heb ik alle overige lessen van de voormiddag geskipt. Het is dus pas wanneer ik honger begin te krijgen, dat ik opsta en opzoek ga naar een plekje om iets te eten of te gaan afhalen.

Na een lange namiddag kom ik eindelijk aan bij het studentenhuis. Op school heb ik ondertussen al 2 nota's, een taakstraf en moet ik de vrijdag nablijven. Het is meer dan dat ik mijn hele leven bij elkaar gehad heb. Het vreemde is dat het me niets uitmaakt. Morgen wordt echt een hel. Dan is het maar een halve dg school maar ik moet Clarissa en haar vriendinnen helpen met dansen. 

"Hailey? Ik dacht al dat ik je nooit meer zou kunnen zien!" roept Nathalie blij uit. Ik lach naar haar, ook al is het iewat geforceerd.

"Hoe was je dag?" vraag ik als ze naast me komt lopen. 

"Gaat wel. Trouwens, ik heb gehoord van Clarissa dat je haar gaat helpen. Zou ik ook mogen komen?" Ik kijk haar aan. Dan sla ik mezelf voor kop. Natuurlijk zijn die twee bevriend, Nathalie is een jaar jonger en Clarissa ook. 

"Mij maakt het niets uit. Kom maar als je wilt. Je kan mij evengoed helpen als Nathan." Zeg ik. Abrupt stopt Nathalie met stappen en kijkt mij aan. 

"Ga jij met Nathan dansen?" roept ze uit. Ik knik. Dan is ze stil. Ik heb geen zin om nog langer in het openbaar te vertoeven dus ga snel naar mijn kamer. In de kamer laat ik mij op mijn bed vallen en sluit mijn ogen. 'Eindelijk rust' denk ik, totdat plots de deur zachtjes opengaat.