Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 31

  Ik vang een glimp op van haar grijze ogen voor ik haar vastneem en tegen me aan trek en in haar oor fluister: "Negeer me nooit mee, wil je?"   

*Hailey*

Als ik Nathalie niet vind besluit ik maar naar buiten te gaan. Daar wacht ik 5 minuutjes, maar besluit toch maar binnen te wachten. Net als ik de deur terug binnen loop botst er iemand tegen me op. Hij neemt me vast en trekt me tegen zich aan. Zacht fluistert hij in mijn oor dat ik hem nooit meer mag negeren. Beduusd knik ik. Het is raar om weer in iemands armen te worden genomen. Het lijkt wel of de tijd stilstaat. Ik heb geen besef van hoelang we daar al staan, wie er voorbijloopt en wie er joelt. Dan trekt hij me mee naar buiten. Hij houdt mijn hand vast alsof hij voelt dat ik elk moment zou weglopen, al wil ik dat helemaal niet.  

In het park aangekomen loopt hij naar een rustig plekje onder een eikenboom. Ik zet me neer en hij kijkt me aan.

"Het spijt me. Ik wou je gisteren echt niet duwen, het was gewoon,..." begint hij waardoor hij het moment verbreekt.

"Serieus? Is dit wat je wou zeggen? Kon je nou echt niet wachten het eens te verpesten? Ik had gehoopt op iets anders." val ik boos tegen hem uit. 'Waarom zijn het altijd de eikels die me tintelingen geven in mijn buik?' 

"Ik ben jou achternagelopen terwijl jij mij negeerde. Jij bent één van de weinige die dingen over me weet die andere niet doen. Weet je, jij bent zelfs de enige die me tot nu toe niet heeft geprobeerd te versieren! Normaal liggen alle vrouwen aan mijn voeten, maar jij niet. Weet jij hoe hard dat mij frustreert?" Ik kijk  hem boos en geschrokken aan. 'Is dit wat hij echt voelt?' Ik hoopte dat onder dat masker van een player toch iets anders verscholen zat dan... dit.

"Wel, als het zo zit, dan... dan hoef ik jou verontschuldigingen niet. Weet je nog toen jij zei dat dat ik de eerstvolgende in jouw bed zou zijn? Ik weet zeker dat je het al met tien andere hebt gedaan. Jij bent zo'n arrogante eikel!" roep ik tegen hem.

"Liever die tien andere die ervoor zorgen dat we allebei ons pleziertje hebben gehad, dan een achterbakse trut." Voor ik het weet staat mijn handafdruk op zijn wang en ben ik weggelopen. 

"Eikel!" roep ik hem nog na. Versuft blijft hij achter. Ugh, wat maakt hij mij kwaad! Ik snel naar de universiteit. Anders ben ik te laat voor mijn les.

*Nathan*

'Wat heb ik nu weer fout gedaan?' denk ik bij mezelf.

"Je had haar gewoon moeten kussen, Nathan." zegt plots een stem achter me: Nathalie

"Wat doe jij hier?" vraag ik haar. 

"Ik hoorde je Hailey's naam roepen. Toen ik zag dat je haar niet achternaliep ben ik niet met Hailey naar de afgesproken plek gegaan. Ik heb haar de hele tijd in de gaten gehouden om te zien hoe ze zou reageren. Ik weet wat een meisje graag heeft. Je had haar echt moeten kussen en niet arrogant beginnen doen, loverboy." zegt ze met een glimlach.

"Wauw, jij bent een stalker," zeg ik haar aangapend. "Al heb je gelijk, ik heb het verpest."

"Nee, je weet gewoon niet hoe je het moet aanpakken. Toen je haar knuffelde verwachtte ze iets romantisch. Je nam haar mee naar hier en toen deed je weer lullig. Niet moeilijk dat ze je sloeg." Nathalie haalt haar schouders op en gaat naast me zitten.

"Ik weet het niet. Ik ben geen romantisch type, en wie weet wou ik ook niet romantisch doen..." zeg ik mompelend.

"Ha, je denkt dat ik je niet ken, maar ik zie wel dat je haar leuk vind. Anders ben je echt een eikel," Ze kijkt me lachend aan. Dan is ze plots serieus. "Je beseft nu toch wel dat ze je nog harder gaat negeren, toch?" Ik schrik. 'Waarom ben ik toch altijd zo'n lul?'

"Goh, ik zorg er wel voor dat ze me niet kan negeren..." zeg ik met een grijns die Nathalie doet verstijven.

"Snap je wel wat je doet? Je verbergt voor de zoveelste keer je gevoelens en dit keer niet alleen voor jezelf, maar ook voor Hailey. Ze heeft het moeilijk met alles. Misschien weet je het niet, maar ze moet misschien ook dansles geven aan jongeren, pubers. Ze heeft het moeilijk, en jij kan alleen je gedragen als jezelf?" Ze kijkt me kwaad aan en staat op.

"Dat zijn toch jou problemen niet?" vraag ik luchtig.

"Oh nee? Hailey is mijn vriendin en ik wil niet dat ze door jou pijn lijdt. Oh ja,... en waag het niet om mij en Simon uit elkaar te drijven, want dat zal het einde van onze broeder-zusterschap betekenen. Begrepen?" Nathalie draait zich om en beent stevig weg. Nog iemand die ik vandaag boos heb gemaakt. 

Na een tijdje naar het meer gestaard te hebben sta ik ook op en ga weg. Ik loop naar het studentenhuis en ga wat gamen. De enige die ik zie zitten is Simon, maar ik heb geen zin om met hem te praten. Daarom neem ik maar een controller en game wat tegen hem. Na een tijdje gaan we wat rondhangen in het stad. Om vier uur gaan we terug want de rest is er al. We gamen nog wat en gaan daarna eten. Voor de rest van de avond is het rustig.

Als de gangen al rustig zijn omdat iedereen naar bed is loop ik nog even naar de keuken. Onderweg hoor ik muziek. Ik kijk door het raampje van de danszaal als ik een barre zie staan. Als het muziekje verandert gaat Hailey ernaartoe en warmt zich op. Na 5 minuten doet ze de barre weg en zet een stuk van Romeo en Juliet op. Ze danst zo sierlijk als een zwaan en mijn ogen blijven op haar lichaam plakken. Dan gebeurt wat ik niet had verwacht. Ze begint te wenen terwijl ze een flesje neemt. In een flits kijkt ze treurig naar mij. Dan herinner ik me het stuk waarop ze danst. Ze neemt een slok. Hailey danst nog één pirouette en valt dan neer op de grond. Ik storm de zaal binnen, maar het baat niet meer.