Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 23

Slapen doe ik nog niet maar om half elf wordt ik moe en gaat het licht uit. Morgen heb ik een zware dag.

*Hailey*

"Oké, ga allemaal zitten. Ik ben zoals jullie waarschijnlijk al weten Mevrouw Véracruz. Ik ben jullie Spaanse leerkracht. Jullie weten wel al hoe een talen vak gaat."

'Tof, Spaanse les. Als ik al moeite heb met Frans kan dit er zeker en vast nog bij.'Net als ik mijn boeken wil nemen vliegt de deur open en komt een kwade directeur binnen.

"Nathan Portman. Waar zit je, jij stuk onbenul!" roept hij kwaad uit. 

"Hier meneer" Zegt hij terwijl hij naar voren loopt. Ik heb zin om te zien hoe hij gestraft zal worden, maar ik probeer hem toch tegen te houden. Hij trekt zijn arm los en gaat naar voren.

"Jij... jij... Waarom? Waarom heb jij de muren van de school beklad?" Zegt hij woedend. Zijn hoofd word rood.

Nathan twijfelt over wat hij moet zeggen. Ik zie dat de directeur moeite doet om hem geen draai rond zijn oren te geven. 

"Nathan. Als je nu niet onmiddellijk antwoord geeft dan verwacht ik je op mijn bureau en mag je de hele week nablijven." Ik zie dat Nathan kalm blijft.

"Meneer, ik kan u met zekerheid zeggen dat ik het niet gedaan heb. Ik ben pas juist in de klas en heb de hele ochtend bij Hailey gezeten." zegt hij terwijl hij zich omdraait en naar mij wijst.

'Oh nee,' denk ik bij mezelf. 'Waarom moet ik nu weeral voor hem opkomen? Ik heb hier niets mee te maken.'

"Is dat waar?" Ik knik. De directeur  gaat weg nadat hij Nathan nog even onder zijn voeten heeft gegeven.

"Klootzak." mompel ik als Nathan voorbij komt. Hij kijkt me grijnzend aan en loopt naar zijn plaatst. 

"Oké neem jullie boeken op bladzijde 5 en stel je dan even kort in het Spaans voor."

Ik buig me over mijn boek en ik weet nu al dat Spaans niet mijn beste vak gaat worden. Ik haat mezelf voorstellen. Na een minuutje of zes vraagt de leerkracht wie wilt beginnen. Iedereen twijfelt, maar tot mijn grote verbazing steekt Nathan zijn hand op.

*Nathan*

'Ik haat de directeur,' denk ik bij mezelf als hij weg is. 'Maar ik hou van Spaans.' Mijn vader zei dat hij vroeger altijd met mijn moeder Spaans sprak. Ze was half Colombiaans maar ze zei dat nooit. Ik wou vroeger altijd iets gemeen hebben met beide ouders dus ben ik maar Spaans gaan leren. 

"Nathan wil jij beginnen met je voor te stellen?" vraagt ze. 

"Het zou me een genoegen zijn,"  Zeg ik in het Spaans waardoor iedereen zijn aandacht op mij richt. Dan vervolg ik mijn voorstelling, in perfect Spaans natuurlijk. Hilarisch om te zien hoe iedereen nu toch over me denkt. 

"Perfecto. Wie wilt volgen?" Niemand durft. Ik haat elk vak maar ik vermoed dat dit nog wel eens leuk gaat worden.

Als de bel gaat loopt de klas stilaan leeg. Als ik wil opstaan wordt ik tegengehouden door Mevrouw Véracruz. 

"Nathan? Kan ik je even spreken," vraagt ze al iedereen weg is. Ik knik. "Tijdens de les was je soms heel erg diep in gedachten verzonken. Ik heb er deze keer niets van gezegd omdat ik vind dat de rest er niets van moet weten, maar als er iets is moet je het wel zeggen." 

"Oké mevrouw, zal ik zeker doen." Ze knikt. Net als ik wil weggaan zie ik iets liggen op de plek waar Hailey net zat. Ik raap het op en zie dat  het een boekje is. 'Ik geef het wel aan Nathalie, die geeft het wel aan Hailey.'

Ik slenter naar mijn volgende les. Psychologie. Ik heb het van mevrouw verkammen en die kan mij niet uitstaan. Vorig jaar had ik die ook en ik werd meer gestraft en buiten gezet dat dat ik in de les zat. Als ik voor het lokaal sta hoor ik ze de namen al afroepen. Ik wacht tot ze mijn naam zegt en zwier dan de deur open terwijl ik roep: "Aanwezig."

"Nathan," kreunt ze. "Wat fijn je weer te zien." 

"Ik denk niet dat u dat meent maar ik weet zeker dat ik echt weer een top jaar zal hebben." Glimlach ik naar haar. Ik zoek naar een plek en de enige die vrij is, is die naast Hailey. Vandaag hebben we bijna allemaal dezelfde vakken maar ik had gehoopt dat ik niet naast haar moet zitten.

"Nathan, ga naast Hailey zitten." 

Ik zet me neer naast haar en ze kijkt me met een zure blik terug.Ik leun wat naar achteren en richt mijn blik naar voor. Dan bedenk ik me dat ik Hailey haar echt een reden kan geven voor een zure blik: nablijven.

"Hey, Ik heb daarstraks in de Spaanse les iets gevonden. Ik vermoed dat het van jou is." Verbaasd kijkt ze me aan.

"Wat dan?" fluistert ze terug.

"Kijk maar of je iets kwijt bent." zeg ik grijnzend.

"Toon het me nou gewoon." Zegt ze al iets luider dan daarnet. Ik haal mijn schouders op en rommel wat in mijn boekentas waardoor ik een standje van de leerkracht krijg.

"Hier, dit is wat ik gevonden heb." zeg ik terwijl ik me omdraai met het boekje in mijn handen. Opslag verbleekt ze helemaal, net alsof ze een heel pakje poeder op heeft gesmeerd. 

"Geef hier." sist ze opeens. 

"Nathan en Hailey. Nu is het gedaan. Nog een opmerking en jullie kunnen nablijven." zegt de leerkracht opeens. Ze draaiit zich om en gaat verder. Ik ook.

"Waarom? Is het zo belangrijk?" Dat had ik niet moeten zeggen. Ze vliegt op mij in de hoop het boekje te krijgen. Heel de klas begint te joelen. 

"Nathan en Hailey! Ga jullie nu onmiddellijk melden. Dat wordt nablijven voor jullie beiden." Hailey staat verslagen op zonder haar boekje en loop de klas uit. Ik volg haar. Buiten wil ik iets zeggen maar ze loopt door. Ik neem haar arm vast om haar tegen te houden.

Dan slaat ze me in mijn gezicht en roept ze naar me: "Rotzak! Blijf met je tengels van me af!" Met een ruk draait ze zich om en verdwijnt uit mijn zicht.

________________________________________________________

En? Wat vinden jullie ondertussen al van mij boek? Hopelijk bevalt het een beetje. Je mag me altijd aanspreken als er iets niet goed is of als er schrijffouten in staan. 

Tips zijn altijd welkom!!! ; )