Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 11

   Ik rammel van de honger.  

*Hailey*

In de eetzaal loop ik meteen op het banket af. Er staat lekker veel op tafel. Ik neem een bord met lasagne. Ik ga naar een tafel en zet me neer. Mijn moeder leerde me altijd dat ik geen gsm aan tafel mocht nemen maar er was niemand dus kon ik het gerust doen. Ik ging door mijn berichten. Toen ik zag dat ik geen berichten had ging ik op WhatsApp. Ik zag dat Mara online was. Ze is mijn beste vriendin maar omdat ik niet meer op de dansschool zit zal ik haar niet meer zoveel zien.

H: Hey Mara, hoe gaat het daar?                                                                                                                        Gelezen                                       

                                         M: Hoi hoi. Alles gaat goed hier. En daar? Al veel nieuwe vrienden gevonden? 

H: Ik heb al 1 nieuwe vriendin. Niet veel. Ook al een paar vijanden.                                                               Gelezen

M: Het spijt me dat te moeten horen. Ik moet gaan. Ze wachten op me. We bellen nog wel! bye

H:Bye...

Ik sluit mijn gsm af. Op de dansschool hebben ze vandaag de eerste dag school gehad. Ik mis mijn vrienden. Behalve Fabienne. Haar haat ik... Ik denk terug na over hoe ik een paar dagen nadat ik gedumpt werd Mathias met Fabienne zag lopen. Ze liepen hand in hand. Alsof dat nog niet erg genoeg was moesten ze ook nog eens zoenen recht voor mijn neus. Ik wist zeker dat ze het expres deed. Fabienne, Mara en ik waren beste vriendinnen sinds de kleuterschool. We kenden elkaar al heel lang. Vanaf het middelbaar begon Fabienne meer afstand van ons te nemen. Ze ging altijd achter jongens aan. Toen bleven alleen Mara en ik over. Ik hoop maar dat ik Fabienne nooit meer hoef te zien.

"Hailey, mag ik naast jou komen zitten?"Hoor ik plots Nathalie zeggen.

"Sure. Ben je ontsnapt aan de tirannie van Britt?" Ze knikt.

"Ze was echt ongelofelijk. Ze bleef Skyler maar verdedigen terwijl ik al helemaal niets meer zei. Ik wou uit onze kamer weggaan maar Britt hield me tegen. Ze duwde me op de grond en liet me niet weg voor ik me verontschuldigd had bij haar."  

"Dat meen je niet!" roep ik uit. Ze knikt. "Heb je het gedaan?"

"Wat denk je?" vraagt Nathalie. "Ik lag onder Britt. Ik moest wel. Ze heeft het opgenomen en is snel naar Skyler gelopen." Ik moet lachen. 

"Arm schaap. Ik hoop maar dat ze je niet te veel pijn heeft gedaan," Nathalie schudt haar hoofd. "Ik ben trouwens gaan vragen aan Stefanie of het spandoek oké was."

"Yes. Ik heb echt zo'n zin in morgen! We moeten ook nog Make-up gaan kopen!"

"Ik heb wel Make-up," zeg ik. Ik zou ook nog graag morgen even weg willen glippen om mijn paar spitsen te gaan kopen. 

"Echt? Dan moet ik dat al van ons lijstje schrappen." zegt Nathalie lachend. We praten nog wat over de inrichting van de zaal,maar ik weet niet hoe de zaal eruit ziet dus besluiten we na het eten te gaan kijken.

Na het eten lopen we naar beneden, de kelder in. Het is er vies en vuil. We schrikken. Overal liggen bekertjes en flessen alcohol. Ik hoopte dat we alleen maar moesten versieren maar blijkbaar zouden we eerst gaan kuisen.

"Oeps, ik vrees dat we ook wasmiddelen gaan moeten kopen." Zegt Nathalie. En dan barsten we in lachen uit.

"We kunnen ook vragen of iemand kuisproducten heeft." Stel ik voor nadat we uitgelachen zijn.

"Ik vrees ervoor. Niemand hier heeft echt goede kuisproducten. De Schoonmaakster is de enige maar die gaat ons haar spullen echt niet lenen. Dylan en Sam hebben die de vorige keer geleend voor hun kamer en ze gaven de flessen leeg terug. Sindsdien leent de schoonmaakster niets meer uit." Ik kijk haar aan. Ik had het wel verwacht van die jongens. 

"Dan gaan we morgen niet alleen versiering kopen maar ook schoonmaakspullen." zeg ik.

Dan lopen we de kelder uit, richting onze kamers. Als we bij onze kamers zijn aangekomen wil ik de deur opendoen maar ik merk dat die nog steeds vast zit.

"Skyler," zeg ik geïrriteerd. "Laat me nou toch gewoon binnen. We hebben ons al verontschuldigd."

"Jij niet, Nathalie wel." zegt ze.

"Het spijt me," zeg ik snel. Iets te snel.

"Dat was niet geloofwaardig." Zegt Skyler.

"En dat van Nathalie wel? Ze lag onder Britt en werd gedwongen om het te zeggen." Zeg ik met de nadruk op gedwongen. Dan hoor ik een klik. Ik hoor Skyler nog wat boos mompelen maar ik wil gewoon mijn kamer in. Als ik de deur open zie ik niemand minder dan Nathan zitten. Het boeit me ook totaal niet. Hij heeft me waarschijnlijk binnen gelaten. Ik vermoed ook dat hij bij Skyler is omdat hij daarstraks me meevroeg en als Britt dat zou gaan zeggen tegen Skyler, zij hem voor de rest van het jaar had beledigd...

Ik neem mijn gsm en ga op mijn bed zitten. Ik heb geen zin om met Nathan of Skyler te praten. Ik betwijfel of zij met mij willen praten maar ik vermoed dat dat niet het geval is. Ik neem mijn laptop en kijk eerst of er hier in het stad een winkel is waar ik mijn spitsen kan kopen. 'Wil je echt wel spitsen kopen?' Denk ik bij mezelf. Ik weet het opeens toch niet zeker meer. Ik ga toch niet dansen maar als ik mijn gewoontes niet volg... Misschien ga ik dan wel stressen. Ik zie nog wel. Ik kijk ook nog snel even naar een winkel waar je schoonmaakspullen kan kopen. Als ik een winkel gevonden heb start ik Netflix op en kijk een film.

*Nathan*

Als ik in de kamer met Skyler ben hoor ik Hailey vragen aan Skyler of ze binnen mag komen. Tegen Skyler in laat ik haar binnen. Ik was alleen maar gaan kijken of Britt niets was gaan zeggen over mij wat tegen mij zou gebruikt kunnen worden. Ik haat dat en ik vind het leuker als Skyler vriendelijk doet tegen mij. Als Hailey in de kamer komt ziet ze mij. Ze negeert ons allebei en gaat wat dingen opzoeken op haar laptop. Skyler blijft tegen mij praten maar ik luister maar half. Ik vang een glimp op van de danswinkel hier in het stad. 'Zou Hailey nog dansen? Misschien in het geheim?' Denk ik bij mezelf. Ik zou haar wel eens in het echt willen zien. Dan draait ze zich zo dat ik niet meer kan volgen wat  ze doet. Skyler blijft maar door praten. Als het tien uur is ga ik naar mijn kamer. Ik ben doodop en morgen is het feest. Ik moet nog naar het stad om te helpen. Stefanie had aan mij gevraagd om wat inkopen te doen. Ik hoop maar dat ik het juiste koop.