Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 56

  "Ik wil haar tonen dat ze zonder mij niets of niemand is."   

*Hailey*

"Je bent zenuwachtig, toch?" vraag ik Nathan. Hij zit op zijn nagels te bijten. Er zijn een aantal goede dansgroepen gepasseerd met hoge scores en hij wordt er maar niet geruster op. 

"Het is gewoon dat... ik ben niet zo goed als zij..." mompelt hij. Ik neem zijn hand vast en kijk in zijn ogen. 

"Nathan, je bent wel goed," zeg ik met de nadruk op wel. "Wat de andere denken boeit me niet, maar heb je de jury niet gehoord? Ze vonden ons geweldig. Je bent geen Mathias, maar als daar een probleem zit hoef je je geen zorgen te maken, want hij is ook niet altijd even goed hoor." Hij knikt. 

"Denk je echt dat we kans hebben om te winnen?" 

"Als het van de jury afhing wel, maar de kijker bepaald mee." Weer knikt Nathan gewoon. 

"Dames en heren. Dit waren alle dansers. De jury heeft hun punt gegeven, nu is het aan u. De lijnen zijn geopend. U kan stemmen via de website op per sms naar 4050. Stuur het nummer van jouw favoriete dansgroep en wie weet zie je hen in de volgende ronde. Elke sms kost vijftig cent." Horen we de presentatrice door de tv zeggen. Dan verschijnen alle dansjes nog eens kort op de televisie met het nummer eronder. 

"Nu moeten we alleen nog duimen dat mensen ons goed genoeg vinden." Zegt Nathan gespannen. 

"Denken jullie nou echt dat jullie een kans maken om te winnen? Ik weet wel dat je de jury hebt omgekocht hoor." Horen we een stem achter ons zeggen. Ik zie dat Mathias in de deuropening staat. Blijkbaar stond die deur open en hebben we hem niet opgemerkt. 

Ik sta recht, loop naar de deur en laat hem met een klap dichtvallen. 

"Je moest ons met rust laten, asshole." Zeg ik luid. Met een glimlach loop ik terug naar Nathan. 

"Wat?" Vraag ik hem. 

"Niets..." Zegt hij lachend. 

"Sorry, maar hij moet zijn gezicht hier niet vertonen. Zo knap is hij nu ook weer niet." Toch springt er ergens iets in mijn hoofd terwijl ik het zeg. Ergens vind ik het vreselijk dat hij niet is wie ik dacht dat hij was. Ik wou zo graag verder met hem. 

"Welkom terug bij DansitFree." Hoor ik de presentatrice zeggen. Ik kijk Nathan aan en zie dat hij helemaal gestrest is. 

"Chil, als het waar is dat ik ergens toch nog fans heb zitten, zullen die me niet in de steek laten." Hij knikt. De vrouw laat alle dansjes nog eens zien en dan gaan de lijnen dicht. 

"De lijnen zijn gesloten en de stemmen worden geteld. Hoe meer stemmen, hoe hoger je punten worden." 

Dan worden we door een kleine spieker geroepen om in de zaal achter het podium te komen. 

"Geef ze nog een daverend applaus, de dansers van vanavond!" Horen we. Dan moeten we het podium op. We gaan op onze plaatsen staan. De plaatsen zijn niet belicht, dat gebeurt alleen als je erbij zit. Ik hou Nathan zijn hand vast en glimlach naar hem. Samen kunnen we dit. 

*Nathan*

De stemmen zijn geteld en er heerst een spanning tussen alle deelnemers. Hailey staat er nog rustig bij. Schuin kijk ik naar Mathias, maar die kijkt star voor zich uit. Lisbeth is echter constant de camera aan het zoeken om goed in beeld te kunnen komen. 

"Beste jury. Zou ik de envelop mogen?" Vraagt de presentatrice. Jan staat op en geeft haar een enveloppe. Normaal zou ik nu achter de tv zitten. 

Ik probeer Nathalie in de menigte te zoeken, maar ik zie haar niet. Ik hoop dat ze trots is. Normaal ging mijn moeder komen, maar ook haar zie ik niet zitten. Ik denk dat Hailey zelfs niet naar haar moeder zoekt, gewoonweg omdat ze er niet over nadenkt. 

"Er zijn geweldige prestaties geleverd vandaag. Helaas moet er iemand afvallen. De rest zal door gaan naar de volgende ronde." 

Iedereen is zenuwachtig. Je voelt het overal. 

"De groepen die door zijn zijn... Mathias en Lisbeth, X-attention, rovercoll, Nathan en Hailey..." De rest hoor ik niet meer. Vanaf het moment dat er een spot op ons wordt gericht springt Hailey blij in mij armen. Ik geef haar een kus en lach naar haar. Haar grijze ogen twinkelen. Ze is trots, op ons, maar voornamelijk op zichzelf omdat ze heeft aangetoond dat ze Mathias niet nodig heeft. 

"Je hebt het geweldig gedaan." fluister ze in mijn oor. Het geeft me kippenvel. Ze zegt het op een manier van ik-zei-het-je-toch? 

"Jij ook." Zeg ik en ik geef haar een kus op de mond. Ze kust me terug. Dat de televisie dit ziet boeit me niet en haar zo te zien ook niet.

"Gefeliciteerd aan iedereen die erdoor is. We zien jullie terug in de volgende ronde van DanceitFree!" Roept de presentatrice. Een muziek schalt door de boxen en de camera gaat langs iedereen om ons nog eens goed ik beeld te brengen. Het publiek applaudisseert luid. 

 Als de camera uitgaat lopen we hand in hand van het podium om onze spullen te halen. Ik voel de blik van Mathias in mijn rug priemen. 

*Mathias*

"Ben je nou nog steeds bezig met Hailey en Nathan? Ze zullen er snel uit liggen hoor." zegt Lisbeth terwijl ze haar armen rond mijn buik slaat. 

"Het is niet dat ik bang heb dat ze winnen, het is dat ik haar wat duidelijk wil maken." Ik zie ze hand in hand van het podium lopen en barst bijna van woede. Het feit dat ze mij heeft laten vallen voor hem... Ja, ik maakte het uit, maar ik wou haar gewoon laten voelen dat ze zonder mij niets waard was. Nu ben ik haar verdomme kwijt. 

"Kom dan gaan we feesten, bij mij thuis." Zegt Lisbeth met een knipoog. Ik negeer het maar en wijs haar af. 

"Nee. Ik ga niet mee. Ik heb vanavond geen zin." zeg ik bars en ik loop het podium af. Dat ze gelukkig is is verdomd irritant. Ze had moeten breken totaal en ik zou haar er weer terug boven op helpen. Ik zou ervoor zorgen dat ze zou inzien dat ze afhankelijk is van mij en alleen van mij. 

"Mathias." Roept ze me nog na, maar ik laat haar gewoon achter. Ik heb nog wat zaken te regelen. 

________________________________

Morgen weer school...

Daarom dit extra deeltje om de vakantie af te sluiten en vergiffenis te vragen aangezien ik zo weinig heb geupdate. Sorry!!! 

Veel liefs

A.