Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 24

 Met een ruk draait ze zich om en verdwijnt uit mijn zicht.

*Hailey*

'Hoe kon je nou zo stom zijn! Je eigen dagboek vergeten! Als hij het maar niet leest! Anders heb je een heel groot probleem...' zegt een stem in mijn hoofd. 'Sinds wanneer hoor ik stemmen? Of is het Nathan die achter me staat?' 

Met een ruk draai ik me om. Gelukkig staat er niemand achter me. Toch blijf ik woedend. Door hem mag ik nu nablijven. Ik heb nog nooit moeten nablijven. 

"Binnen," hoor ik de directeur zeggen. Ik doe de deur open en zie Nathan binnen staan. Hij draait zich om en schenkt me een grijns. Ik stap binnen terwijl ik hem negeer. "Daar is de andere. Voor allebei is er een andere straf." 

Ik hoop maar dat het niet al te zware straffen zijn maar als ik naar Nathan kijk zie ik dat hij er geen moeite voor heeft. 

"Ten eerste Nathan. Nablijven maar ook een verbod voor een maand van alle voorzieningen in je studentenhuis." Ik kijk opzij en zie dat Nathan zijn gezicht vertrekt. 

"Ten tweede Hailey. Vanwege het feit dat het bij jou de eerste keer is moet je van mij niet nog extra nablijven maar wel de vrijdag een uurtje," Ik knik. Gelukkig is het niet al te erg. "Dan nog iets. Er zijn een paar meisjes bij mij gekomen om te vragen of ze een dansgroepje mochten beginnen." 

"Wat heb ik daar mee te maken?" Zeg ik verward terwijl ik bid dat het niet waar is. 

"Ik zou willen vragen of jij ze wou coachen en misschien zou Nathan daarbij kunnen helpen." zegt hij bedenkelijk. Ik schrik. Deze straf is dus veel erger dan verwachten. Ik krijg zelfs geen woorden meer over mijn lippen.

"Meneer de directeur. U heeft mij zojuist een straf opgegeven dat ik daar niet mag komen. Hoe zit dat dan?" zegt Nathan. 

"Je komt er alleen met Hailey." Zegt hij zonder aarzelen. Ik wil nog iets zeggen maar hij geeft teken dat we mogen vertrekken. 

"Ik ga echt niet met jou een groep meisjes coachen!" zeg ik snel als we de deur achter ons hebben dicht getrokken. 

Grijnzend kijkt hij me aan. "Ik denk van wel hoor." Dan draait hij zich om en slentert weg. 

"Als ik ooit ervoor kan zorgen dat jij wordt terugbetaald voor alles wat je al hebt gedaan, zal ik dat met plezier doen." mompel ik tegen mezelf. 

Ik heb geen zin meer om de les verder te volgen dus loop naar de gang van mijn volgende les. Ik blijf maar piekeren over wat we gaan moeten doen. Ik hoop maar dat Nathan met de meisjes danst zodat ik alleen met de choreografie moet helpen. 

Als ik besef dat ik nog minstens veertig minuten moet wachten voor de volgende les, begin ik wat in de gangen te rond te dwalen. Dan botst er een meisje tegen me op.

*Nathan*

Als ik om de hoek ben spurt ik zo snel ik kan naar buiten. Ik zoek een rustig plekje en besluit om in een parkje wat verderop onder een boom te gaan zitten. De meeste mensen zijn nu op hun werk dus veel mensen zijn er niet in het parkje. Snel ga ik zitten en neem Haileys boekje. 

'Waarom zou ze zo heftig reageren als er niets belangrijks in stond?' denk ik bij mezelf. 'Misschien is het wel nuttig voor me.' Dan doe ik iets wat ik ook niet graag zou gehad hebben bij mij. Ik doe het schriftje open op een willekeurige bladzijde en begin met lezen:

23/09/2018

Gisteren was het feest. Gelukkig dat het door kon gaan want er waren mensen die alles overhoop hadden gehaald. We weten nog steeds niet wie maar op dit moment heb ik andere dingen aan mijn hoofd. Gisteren heb ik Nathan namelijk gechanteerd zodat ie ons zou helpen. Ik ben zo niet! Ik begin meer en meer te lijken op... Ach dat is het punt niet. Het punt is dat ik gisteren op het feest door hem werd uitgedaagd om te dansen. Het leek net alsof ik terug ging in de tijd naar de dag dat ik Mathias leerde kennen. Hij daagde me uit om te dansen omdat hij en zijn vrienden me niet geloofden dat ik zoveel verschillende dansen deed. Sindsdien zij Mathias en ik een koppel geweest tot....die ene dag. Het brak echt mijn hart. Net zoals mijn hart gisteren nacht ook brak toen dat Nathan helemaal van de kaart was. Ik heb nog nooit iemand zo kwetsbaar gezien....

'Wacht wacht. Noemt ze mij kwetsbaar?' denk ik bij mezelf. Hier heb ik echt geen zin in. Daarom ween of laat ik me nooit gaan in het openbaar.

Ik heb geen zin meer om verder te lezen en ga terug naar school. Ik kijk even welke les ik heb en zie dat het Wiskunde is. We hebben elke dag wiskunde. Ik heb er geen zin in, maar dit is de enige les die ik niet vaak Skip. Snel loop ik naar mijn lokaal. Als ik in de gang aankom zie ik Hailey met Clarissa. Een meisje met kastanje bruin haar, groene ogen en een bril. Ik heb nooit echt op haar gelet. Ik loop wat dichterbij en hoor dat ze praten over... mij?

*Hailey*

"Nogmaals sorry dat ik tegen je ben gelopen. Ik ben nogal onhandig." verontschuldigd ze zich nog eens. Ik wuif het met een handgebaar weg. Ik ben ondertussen al te weten gekomen dat ze Clarissa heet, in het groepje van de meisjes zit die ik moet coachen, dat ze even oud is en een grote fan van me. 

"Dus jij gaat me coachen hé," vraagt ze. Ik knik. "De directeur had gezegd dat jij dat samen met Nathan moet doen." Ik zie dat als ze zijn naam uitspreekt ze twijfelt. Wat is dat toch?

"Ja. Is  er een probleem mee?" vraag ik.

"Euhm,... Weetje ik moet maar eens naar mijn les." zegt ze snel. Ik neem haar arm vast als ze weg wilt lopen.

"Wat is er met jou? Hij zal jullie niets doen. Door mij mag hij in de danszaal komen dus als hij jullie iets aandoet dan ga ik het wel zeggen tegen de verantwoordelijke zodat hij zij verdiende loon krijgt. Begrepen?" Ze knikt. Ik laat haar los en ze gaat weg. Ik roep haar nog achterna dat ik haar die avond in de danszaal zal opwachten, maar ik vermoed dat ze me niet gehoord heeft. 

Dan duwt iemand me tegen de kluisjes en houdt me zo vast dat ik niet kan zien wie het is.

_______________________________________________________

Extra hoofdstukje speciaal voor titeRiri