Dancing with the Badboy ✔

Hoofdstuk 20

Skyler zit te zeuren aan mijn hoofd maar ik draai me om en val in het slaap. Als ik maar niet weer in een vijver belandt...

*Hailey*

Ik wordt wakker doordat er een kussen naar mijn hoofd wordt gesmeten. Waarschijnlijk is Skyler niet zo voor alarmen. Snel zet ik mijn alarm af en neem wat spullen mee naar de badkamer. Ik zet een liedje op en begin mee te zingen. Ik hou ervan om te zingen onder de douche. 

"Hou eens op met dat kattengejank! Het is nog veel te vroeg. Ik wil uitslapen!" hoor ik Skyler roepen vanuit de kamer. Ik luister niet naar haar. Ik vind het normaal om vroeg op te staan tijdens school. Mijn lessen begonnen altijd, of toch meestal om half negen en meestal stond ik om kwart voor zeven op om rustig te ontbijten. Als ik klaar ben en uit de kamer kom zie ik een boze Skyler zitten.

"Weetje, ik heb wallen onder mijn ogen. Ik hoop voor jou dat ze weg te werken zijn met schmink want ander..." Ze kijkt me boos aan en verdwijnt in de badkamer. Ik heb geen zin om commentaar te geven dus kleed ik me maar om. Als ik klaar ben ga ik rustig ontbijten. Er is niemand in de eetzaal. Er staat ook nog geen buffet klaar maar ik ga iets vragen in de keuken. 

"Euhm zou ik misschien wat fruit en een kom muesli mogen, alstublieft?" Vraag ik als ik in de deuropening sta. Op dat moment wordt er een schaal naar mijn hoofd gezwierd.

"Hey, ik deed toch niet verkeerd? Ik was juist erg..." Ik blijf haken in mijn zin. Het tafereel dat zich voor mij afspeelt is goud waart. Er staan twee tafels op hun zei gekanteld als een schild. Achter de ene tafel staat een mollige kokkin met een pollepel te zwieren en van alles te gooien naar de andere tafel. Als ik het hoofd erboven zie verschijnen moet ik mijn lach inhouden. Nathan zit achter  de tafel, maar zijn haar zit onder de melk en in zijn kleren hangen verschillende sorten fruit.

"Sorry lieverd, die schaal was niet voor jou bedoeld. Die snotaap daar probeerde mij te bestelen. Gelukkig heb ik hem net op tijd betrapt. En ziedaar hoe bang hij is. Hij zit te trillen achter die tafel!" Roept de kokkin. 

"Ik wou niets stelen, allen wat eten misschien, maar dat was omdat ik honger had!" Roept Nathan verontwaardigd achter zijn tafel vandaan. 

"Waarvoor kwam je eigenlijk lieverd?" vraagt de Kokkin aan mij, het gemok van Nathan negerend. 

"Gewoon wat fruit en muesli, alsjeblieft." De kokkin geeft me het voedsel. Ik loop de keuken en ik hoor hoe ze verder gaan met tieren.

"Aan haar geeft u het wel maar ik zit onder de..." Verder komt Nathan niet want hij krijgt zo te horen een koude douche met, weet ik veel wat.

Nog wat nagrinnikend ga ik aan een tafel zitten en eet mijn ontbijt op. Als ik klaar ben ruim ik af en ga mijn tas halen. Ik loop nog even langs de Starbucks en ga dan richting het KU Leuven. Ik moet nog eerst naar de directeur. Hopelijk heeft die niet al meteen iets tegen mij. 

*Nathan*

Nadat Hailey het gevecht tussen mij en Maria heeft onderbroken kiepert Maria nog een hele kan Sinaasappelsap over mijn hoofd voor ze me laat gaan. Gelukkig zijn er niet veel mensen al zo vroeg wakker. Ik loop zo snel ik kan mijn kamer in en douch me snel. Ik vind zo'n gevechten wel leuk, alleen was het nu niet het juiste moment. 

Vorig jaar hadden we op de laatste avond Spaghetti gekregen om te eten. Iemand had me uitgedaagd en alles eindigde in een grote smeerboel. Ik heb gelukkig niets moeten opruimen, maar diegene die dat wel moesten hadden pech. Overal hing spaghetti, zelfs tegen het dak.

Als ik klaar ben vlucht ik zo snel ik kan het studentenhuis uit en ik besluit in 'Het Eethuisje' te ontbijten. 

"Goedemorgen Nathan. Voor één persoon?" Vraagt de manager. Ik knik en ze neemt me mee naar een tafeltje. Het is een oude vriendin van mij vader.

"Dank je wel, Carolina." Zeg ik als ik ga zitten.

"Graag gedaan. Wat ga je willen?" vraagt ze me, ook al weet ze wat ik graag eet. 

"Pannenkoeken en een vers geperst sapje." Ze knikt en loopt naar de keuken. Carolina is een beetje mijn vertrouwenspersoon. Al weet ze natuurlijk niet hoe ik ben tegen andere. Ik kom daarom ook nooit naar hier met mijn vrienden. Ik wil niet dat ze denkt dat ik zoals mijn vader ben. 

"Hier zijn je pannenkoeken." zegt een meisje met bruin haar waardoor ik wakker schrik uit mijn gedachten. Ze lijkt een beetje op Hailey, al heeft dit meisje bruine ogen en Hailey grijze. Ik knik dankbaar en ze verdwijnt terug in de keuken. 

Snel eet ik mijn ontbijt op; want al kom ik altijd te laat in de les, ik wil niet te laat op school zijn. Dan gaan de boys me zoeken en daar heb ik geen zin in.

Ik loop naar de keuken en zeg snel gedag tegen Carolina waarna ik betaal en naar de unif rijdt. Het  is niet ver van de unif dus ga ik te voet. Daar aangekomen zie ik mijn vrienden voor de poort een sigaret roken.

"Hey gast, wil je er ook een?" 

"Nee, dankje. Ik heb er al een gehad." Leugen. Ik kan toch moeilijk zeggen dat ik vind dat sigaretten stinken? Dan gaat de bel en lopen we rustig naar de klas. We zijn nu toch al te laat. Als eerste vak heb ik Fysica maar ik haat die dame. Ze denkt dat ik het vak leuk vindt en wijst mij altijd aan. Ze denkt ook dat ieder mens kan veranderen. Ik negeer haar meestal en taken maak ik ook nooit. Soms vraag ik me wel af hoe ik in mijn vierde jaar ben terechtgekomen. 

"Nathan," Hoor ik iemand achter me zeggen. Ik draai me om en zie dat Sky naar me komt lopen. 

"Wat ?" zeg ik geërgerd.

"Waarom heb je niet op mij gewacht?" zegt ze.

"Ik ben je bodyguard niet!" zeg ik en ik draai me om. Ik doe de deur open en natuurlijk moet Mevrouw Vleesschouwers me een vieze blik toewerpen. 'Wat een fantastisch begin van het jaar.'

"Je bent te laat, jongeheer Portman." Ik negeer haar en loop naar een bank. Ik zet me neer en ik volg lui de les. Dan gaat de deur weer open. De directeur komt binnen op de voet gevolgd door Hailey. 

"Top, dat moest er aan ontbreken," Mompel ik tegen mezelf. "Wou ik haar ontlopen heeft ze hetzelfde vak als ik."