Hoofdstuk 12

901 27 11
                                    

Ik moet nog naar het stad om te helpen. Stefanie had aan mij gevraagd om wat inkopen te doen. Ik hoop maar dat ik het juiste koop.

*Hailey*

Na het ontbijt gaan ik en Nathalie naar het stad. We lopen als eerste naar de Action om wat ballonnen te kopen. Ook vinden we slingers. We kijken nog even verder of we andere toffe spulletjes vinden maar na een tijdje begeven we ons toch naar de kassa. Als we betaald hebben gaan we een winkel binnen waar ze stoffen verkopen. Ik loop wat rond in de winkel terwijl ik Nathalie hoor discussiëren met de winkelier.

"We hebben een doek nodig om een spandoek te maken."

"We hebben alleen stoffen voor tafellakens of om kleren van te maken. We hebben geen spandoeken." 

Ik hoor ze nog verder praten maar ik loop dieper de winkel in. Ik kijk naar de verschillende stoffen. Als ik helemaal achter in de winkel ben hoor ik iemand wenen. Ik kijk om me heen en zie dan een klein jongetje in een hoekje zitten. Hij is vermoedelijk nog maar vier. Ik loop naar hem toe.

"Hey, gaat het," Vraag ik. Het jongetje stopt met wenen als ik naast hem neerkniel. "Wat is er gebeurd?"

"Ik kwam met mijn moeder hier binnen maar toen was ze weg." het jongetje begint weer te snikken. 

"Rustig maar. Ik zal je wel  helpen. Hoe ziet je moeder eruit?" vraag ik. Het jongetje vertelt me hoe ze eruit ziet en ik neem hem bij de hand voor we haar in de winkel zoeken. Als ze daar niet is zeg ik snel tegen Nathalie dat ik hem ga helpen met zijn moeder zoeken en we gaan naar buiten.

"Mijn mama zegt dat ik niet met vreemde mee mag gaan." Ik denk bij mezelf dat het waar is dus gaan we samen voor de winkel zitten. Ik bel ook snel even naar de politie om te zien of niemand de jongen voor vermissing had opgegeven. De politie vraagt een naam. Voor hij zijn naam kan zeggen horen we iemand roepen.

"Mats! Mijn lieve lieve Mats!" Een vrouw komt op ons aflopen. Snel zeg ik tegen de politie dat het in orde is. Ik leg af. Ondertussen is de jongen, die Mats heet, al op zijn moeder gelopen.

"Dankuwel om voor Mats te zorgen. We waren hier in de winkel en toen zag ik hem niet meer. Ik was naar buiten gelopen om hem te zoeken. Hoe, Hoe heb je hem gevonden?" stamelt ze. 

"Hij zat in de winkel." Na nog een paar bedankjes lopen moeder en kind weg. Ik moet denken aan mijn moeder. Ik was ook eens ergens achtergebleven. Dat was tijdens een dansoptreden. Na het optreden was ik van mijn moeder weggelopen en terug naar de danszaal gegaan. Ik was op het podium gesprongen en de coulissen in gegaan. De dansers waren helemaal niet boos geweest en hadden me naar mijn moeder terug gebracht.

"Kom ik heb een doek," Zegt Nathalie waardoor ik wakker schrik. "Ik heb ook al wat toffe tafellakens. Die man was echt irritant zeg. Hij leek Nathan wel als hij humeurig is." Ik moet lachen. Ze vergelijkt de man met haar broer. We gaan wat drinken en dan gaan we schoonmaakproducten kopen. Terug in het studentenhuis beginnen we aan de grote schoonmaak in de kelder. 

*Nathan*

Nadat ontbeten heb loop ik naar het stad. Ik moest voor hapjes zorgen. Ik loop naar de supermarkt en koop verschillende soorten chips. Ik neem 5 zakken van paprika, 3 van pickles, 4 van barbecue en nog een paar zoute. Ik hoop dat ik genoeg chips heb. Ik ga ook nog naar de koekjesafdeling en koop daar een paar pakjes. Dan koop ik nog wat nootjes en dipsausjes met groenten. Als ik denk dat ik genoeg heb loop ik naar de kassa en reken mijn boodschappen af.

Buiten gekomen loop ik naar de danswinkel. Ik heb zin om daar even binnen te glippen. Het is lang geleden. Sinds dat ik op de unif zit eigenlijk. Ik ben nog steeds verbaasd dat Hailey spitsen wou kopen. Misschien wilt ze toch nog dansen. 'Waarom maak je jezelf zo druk om haar?' hoor ik een stem in mijn hoofd zeggen. 'Zij zal niet meer dansen en jij moet je niet om haar bekommeren. Je vond haar goed en door te stoppen heeft zij mensen gekwetst. Nu is het haar beurt om gekwetst te worden.' 

Als ik in de danswinkel ben loop ik naar de breakdance afdeling. Ik neem een paar kledingstukken maar hang ze terug. Ik mis het dansen. Dan loop ik door de andere afdelingen. Ik twijfel om iets te kopen. Niemand weet eigenlijk dat ik danste. Ik vind het niet echt super. Zeker omdat ik ook klassiek heb gedanst. Ik deed vroeger ook hip hop. Ik deed veel stijlen. Het was mijn uitlaatklep. Nu doe ik het niet meer. Ik loop snel de winkel uit want ik krijg een sms van Stefanie of dat ik de hapjes heb. Ik haast me naar het studentenhuis. Daar aangekomen loop ik naar Stefanie, die in de keuken is, en geef ik de snacks. Ze bedankt me en ik ga naar mijn kamer.

*Hailey*

"Eindelijk. Klaar." zucht Nathalie. De kelder was echt een smeerboel maar na 3 uurtjes hebben we het schoon gekregen. 

"Ik herken het hier niet meer!" zeg ik lachend.

"Ik ook niet. Kom we moeten met de versieringen beginnen." We hadden geen middageten gegeten en hebben door gekuist. Nu begin ik wel honger te krijgen. Ik hoop maar dat we de versieringen snel af krijgen zodat we kunnen gaan eten. Samen blazen we de ballonnen op.

"Geef me nog eens een paar blauwe." zeg ik tegen Nathalie. We blazen er verschillende op en dan hangen we slingers op. We hangen de slingers aan de muur en gekruist over de zaal. Tussen de slingers hangen we ballonnen en we laten er ook wat rondslingeren op de grond. Dan plaatsen we het tafellaken over de tafel. We maken het spandoek. We schrijven er de tekst op en proberen het vast te zetten op de muur. Na drie keer proberen lukt het eindelijk. 

"Gelukt." We kijken goedkeurend naar de versiering. Het is echt goed gelukt, al vind ik het zelf. Dan kijken we op de klok en zie ik dat het al 18.00 uur is.  We lopen naar boven en gaan eten. Morgen is het feest en het enige wat ik hoop is dat ik niet wordt gevraagd te dansen.

Dancing with the Badboy ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu