Ey İstanbul koştum geldim sana peki ya ne bulacağım sende?Huzuru mu sevgiyi mi..Yoksa hiç bilmediğim o duyguyu mu?Nasıl yaşanırdı ki..
Birini sevmek ona bağlanmak!Kocaman bir konakta yaşamak bana neler getirecekti?Hüma Hatun'un isteği üzerine bu konağa gelmiştim.Kapıda konağın kızı karşıladı beni..
Defne:Merhaba Eylül hoşgeldin..Seninle çalışmak çok güzel olacak buna eminim.
Defne oldukça alımlı güzel bir kız idi.Hüma Hatun'un gözdesi tek kız torunu idi..Hizmetliler çantalarımı elimden aldılar.Bir adam da beni Hüma Hatun'un odasına çıkardı.Tüm edasıyla duruyordu karşımda..Güçlüydü kadın çok güçlü!
Hüma:Hoşgeldin kızım.Güzel rahatça geldin mi?
Eylül:Geldim..Gayet iyiydi teşekkürler.
Hüma:Sen görevini biliyorsun nasılsa Defne'nin ablası olacaksın..Ona her şeyi öğreteceksin.
Eylül:Saolun..
Adamın bana odamı göstermesiyle odama geçtim.Güzeldi eski odama benziyordu.Kafamı toparlamak için ılık bir duş alıp giyindim.Akşam yemeği saati geliyordu!Kapıdan çıkarken iki kişinin gülüştüğünü gördüm..Biri kız diğeri erkek..Ne?Onlar dudak dudağa idi..Hemen oradan uzaklaşıp mutfağa indim!Mutfakta evin gelini Nazan Hanım vardı.
Nazan:Eylül sen burada yiyebilirsin yemeği kızım.
Eylül:Ama burası hizmetlilerin yediği yer.
Nazan:Ee ne olmuş sen kimsin ki!
Eylül:Nazan teyze..Ben buraya okumaya Defne'ye dost olmaya geldim.Hizmetçi olmaya değil!
Nazan:Bak bak..Bana bak!Haddini bil yemeğini ye.Burası konak babanın evi değil Eylül Hanım!
Eylül:Babamın evi olmadığını biliyorum Nazan teyze..Fakat sizin de buraya nasıl geldiğinizi bili-
Suratıma inen tokatla sendeledim.Bu sırada birisi girdi içeriye..Bir erkek!Annesinin kolunu tuttu!
Nazan:Serkan se-sen ne zaman geldin!
Serkan:Anne ne yaptın tokat atmak ne kıza ya!
Nazan:Oğlum haddini aştı..Bende gereken cevabı vermek zorunda kaldım.
Serkan:Anne kadınlara el kalkmaz..Burada sen kimsin?
Eylül:Şey..Be-ben Eylü-
Hüma:Neler oluyor Nazan hadi sofraya illa ben mi geleceğim ya buraya hadi!Kızım sende bizimle oturasana masaya..Defne'nin yanına hadi.
Gülümsedim ve bende konağın bahçesinde koca masaya dâhil oldum.O çocuk..Serkan ailenin oğlu idi.Adıyaman'da görmüştüm birkaç defa.Masada otururken el ele geldi iki kişi..
Nazan:Hoşgeldiniz..Cemrecim gelsene.
O çocuk?Az önce bir kıyıda köşede bir kızla öpüşen çocuktu ama..Ama o kadın bu kadın değildi.Aldatılıyor muydu yani!
..
SERKAN
Okulda yoruluyordum.Alsında yeni başlıyordu son senemde daha rahat olacakken Defne ile aynı okulda olmak beni yoracaktı.Defne iki gün sonra üniversiteye adım atıyordu.Kız kardeşim büyümüştü işte..
Defne:Abi..
Serkan:Bal kızım söyle ne oldu?
Defne:Okula yanlız başıma gidecek miyim?Tamam düşmanlarımız olabilir ama..
Serkan:Ama ne?Namlunun ucunda olduğumuzu sende biliyorsun.Ne işimiz vardı yoksa bu koca sehirde kalırdık memleketimizde..
Defne:Ama kocaman kız oldum.Hem Eylülle gideceğiz..
Serkan:Seni ve onu ben bırakacağım.
Defne:Eylülle tanıştınız mı?
Serkan:Hatırlıyorum Adıyaman'dan..Neyse boşver sen bunları şimdi okula hazır mısın?
Defne:Heyecanlıyım..Tıp okumak heyecanlı geliyor kulağa..
Serkan:Hadi uyu..
Yanağından öpücük kondurdum ve ardından bahceye indim.Eylüldü değil mi şu kızın adı?Tam onun yanına ilerlerken Sema gördüm.Birbirimize sarılırken dudaklarından öpüverdim..
Sema:Canım...Seni ne kadar özledim bir bilsen!
Serkan:Bir daha çok gitmek yok nasıl özledim..
Sarıldım onu kollarım arasına aldım ve odama doğru yürümeye başladım..Sema mı?Nişanlım..Kapıyı kapatır kapatmaz yeniden sarıldım ona..
Sema:Annemlerin selamı var sana..
Serkan:Ee ne zaman veriyorlar seni bana?
Sema:Ben zaten seninim sevgilim..
Serkan:Hımm.Bakim bakalım öyle misin?
Sema:Ya Serkan..
Dudaklarına öpücükleri bırakıp onu yatağa çevirdim..
-Bölüm Sonu
Herkese merhaba bir anda yazmaya başladım.Öyle kurgu kurupta yazdığım bir şey değil.Yaz da bitiyor bilmiyorum nasıl yetişecek.Severseniz devam edeceğim sevilmesse öyle kalacak.Bir Akdenizli olarak doğuyu nasıl yazacağım pek bilmiyorum ama neyse votemeleyi ve yorumlarınızı bekliyorum.
-Esraa
