Yaşamla Ölüm Arasında

325 32 27
                                    

Eylül'ün canından can gidiyor içi yanıyordu hiç bilmediği bir acıyla..Serkan'ın t-shirtü kan kırmızısına çalıyordu.Eylül bastırıyordu kocasının göğüsüne!

Eylül:Aşkım uyan nolur uyan aşkım..Serkan aç gözlerine aşkım!Ya açsana!Bana bak..Bana bak Serkan!

Tevfik:Kızım çekil ha-hadi..Çekil kaldıralım hastaneye gitmemiz lazım!

Eylül:Bırakmam onu ben..Bırakmam!

Tevfik:Tamam.Nazan alsana gelini!

Nazan Hanım gelinini kolundan zorla kaldırırken Serkan ambulansa taşınıyordu.Eylül kocasının cansız bedenini izliyordu öylesine.Kendisi de ambulansın önüne bindi.

Serkan ameliyata alnınmıştı.Bilindiğine göre vücudunda iki kurşun vardı.

Eylül:Babanne..Ben onsuz yapamam anladınız mı!Ya biriniz duyun beni!Yeter bitsin çıksın Serkan!

Nazan:Sakin ol kızım.Sakin..

Eylül:Ya uyanmazssa..B-ben ne yaparım..Be-ben..

Bayılıverdi Eylül.Canı daha fazla kaldırmadı bu yükü.Uyandığında hastane odasındaydı.

Eylül:Serkan'ın ameliyatı bitti mi!

Cemre:Dur dur serum var bitsin gideceğiz.

Eylül:Kocama gideceğim.Bırakın!

Serumu çıkarmasıyla damar yolunun yeri kanamaya başlamışı.Eylül umursamadan gitti ameliyathanenin önüne.

Cemre:Durmadı bir türlü..

Nazan:tamam kızım..Anlıyoruz acısı taze.

Güney:Beş saat oldu ya!

Tevfik:Hıh!Hemşire hanım!

Eylül:Se-Serkan Özgün e-eşim..Nerede nasıl!

Hemşire:Oldukça zor ameliyattı.Aşırı kan kaybetti ama topladı sonradan.Tabii bu yirmi dört saat önemli.Gerekeni doktoru söyler size.

Doktor geldi ardından.Eylül hemen sordu!

Eylül:İyileşecek değil mi!

Doktor:Henüz erken kurşunlar riskli bölgelerde henüz sadece birini alabildik.Diğerini kaldırmazdı..

Eylül:Kocam içinde kurşunla yaşamayacak herhalde!Ne diyorsunuz ya siz!

Defne:Yenge sakin olur musun?O da alınacak eğer birkaç gün sağlam geçirebilirse.

Doktor:Defne haklı.Defnecim sen gel benimle..

Defne ve dokto giderken Serkan'ı da yoğun bakıma alınıyordu.

Nazan ve Eylül sımsıkı sarıldılar birbirilerine.Anne kız gibi..

Defne:Sadece bir kişi görecek..

Hüma:Ben göreceğim tabii.Başka kim!

Tevfik:Anne karısı varken..Biz olmaz!

Hüma:Torunum o benim!

Defne ve hocası yeniden bilgilendirme yapıyorlardı.Eylül girmek için hazırlanmıştı bile..Defne ona odayı gösterdi.Yanına çok yaklaşması yasaktı ama Eylül umursamadan dokundu kocasının eline..Parmaklarını geçirdi parmaklarına!

Eylül:Ben geldim..Uyansana..Sevgilim uyansan..Beni üzmesen..Seni özledim.

..

Rüya mıydı bu yaşananlar!Serkan'ın ağzı kulaklarındaydı âdeta!Gülümsedi karısına Eylül'üne..

Eylül:Ee bir şey demeyecek misin?

Serkan:Hamilesin.Ah..İnanmıyorum!

Eylül:Serkan şoka mı girdin konuş sevgilim..

Serkan:Allah be!Baba oluyorum yaşasın be!Baba lan baba!

Serkan karısını kucakladı ve öpmeye doyamadı.

..

Eylül odadan çıkınca Defne ile sarıldı ikiside ağlıyordu.Defne ile oturdular yan yana..

Defne:Eylül yapma bak sana da bir ağrı kesici yapalım mı?

Eylül:Kalbimdeki sızı geçmeyecekse ne işe yarayacak ki Defne..Defne ne olur söyle.Yaşayacak mı?

Defne:Eylül benim içinde zor bu.Gözlerimin önünde abimin içini açtık..Bilmiyorum zamanla göreceğiz..Hiçbir şey kesin değil.

Eylül:Ya uyanmassa..

Defne:Şt..İyi düşün..Babanne!Babanne!

Hüma Hatun yığılverince Defne hemen sedye istedi.Defne babannesini gözlem odasına aldı..

Defne:Tansiyon yerlerde..Baba burada stres oluyor.Eve gitmeli.Zaten yapacak bir şey yok.

Cemre:Ben giderim babanneyle..Şifa da evde.Nazan yenge sende gel.

Güney:Haklı.Zaten buradayız biz..Hadi gidin.Hatta Eylül sen-

Eylül:Buradayım ben karışma!

Sabah olmuştu.Tevfik ve Güney kısa kısa uyurken Eylül gözünü bile kırpmadan kocasını beklemişti.Eylül doktorun gelmesiyle ayaklandı.

Eylül:Şey..Nasıl bugün?Saat doldu..

Doktor:Defne'nin abisi değil mi?

Eylül:Evet..Vurulmuştu.

Doktor:Stabil..Bir değişiklik yok..Ameliyat onu zorladı.

Eylül:Onu görebilir miyim?Lütfen..

Eylül yine girdi Defne'nin yardımıyla içeriye..Defne'nin hocasıydı Serkan'ı ameliyat eden doktor.Eylül tuttu kocasının elini!

Eylül:Serkan ben buradayım..Aç gözlerine sabah dek konuşalım yine..Serkan..Uyan hadi..Nolur bekleyenin var sevdiğim..

..

Serkan endişe ile baktı karısının suratına..Eylül karını tutuyordu.Acı vardı suratında!

Eylül:Serkan gelmen lazım..Bebeğimiz babasız kalacak..

Serkan:Ben buradaydım ya Eylül..Yanındayım senin..

Eylül:Değilsin Serkan gidiyorsun..Gitme nolur oğlumuzu düşün..

Serkan:Oğlumuz..Bebek erkek mi?

Eylül'ün elinin üzerine bıraktı ellerini Serkan.Karısının yüzüne bakarken yanağından damlıyorduEylül'ün.diğer elini bıraktı okşadı..

Eylül:Serkan gitme..Nolur gitme.

Serkan:Aşkım gitmiyorum ki..

Eylül:Gitme yalvarıyorum bizi bırakma..

Serkan karsının karınını okşadı..

Serkan:Oğlumuzla kal..Tamam mı!

Eylül:S-sen?

Serkan:Ben..Ben geleceğim..Geleceğim..

Eylül:Gidiyorsun işte..Serkan!Gitme Serkan!

..

Eylül ne yapacağını şaşırdı.Serkan'ın kalp ritmi değişiyordu!

Eylül:Yardım edin!

Doktor:Sakin olun çıkın dışarıya!

Eylül:Ne oldu!

Defne:Uyanıyor..İyi..iyi olacak uyanıyor!

Eylül sarıldı Defne'ye..

-Bölüm Sonu

zeyeyserrrr okurum❤
eysercilerrr canım yazarcım❤
Benden bu kadar gerisi size kaldı..

-Esraa

Sevda BulutuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin