Mission: Act Like a Probinsyana

Kabanata 42. Pagkaantala

Natasha's POV

"Ante Tuya....Angkol Syano....Oyang....patawarin nyo ko."

Umalingawngaw ang tunog ng tatlong gun shots sa bahay nina Oyang kasunod ng sunod sunod na pagtulo ng luha ko.

"Good job, my daughter." nakangiting pumalakpak si dad

----

Hingal na hingal ako habang inililibot ang paningin ko sa paligid. What the actual fuck was that?? I looked at my hands which are shaking, sobrang bilis ng tibok ng puso ko. That was the worst dream I've ever had. I shrugged my head and tried to brush the thought away.

Anyway, back to reality. What's going on?

"Nay san na po tayo?" I asked the lady next to me, ok I'm back to the dialect speaking

"Nasa Hanawan Ocampo na tayo." Sagot nung ale,

"Ahm, bakit po tayo nakahinto?" tanong ko ulit,

"Hindi ko din alam, bakit hindi yung konduktor ang tanungin mo?" sabi nung ale na medyo halata na yung pagkairita sa boses, inilabas nya yung pamaypay nya at nagpaypay

Ang taray kala mo naman ikinaganda nya.

"Ahem..excuse me po." sabi ko para padaanin nya ko kasi nakaupo ako next to the window,

Umirap muna sakin yung ale saka sya tumayo para makadaan ako. Tsk, ihian kita dyan eh.

Lumabas ako sa bus at nagulat ako kasi paglabas ko para kaming nasa liblib na place, okay I thought we were just having a break to like let the passengers go and use the toilet.

"Kuya anong meron?" tanong ko sa konduktor,

"Tumirik yung bus eh. Parang may sira ang makina." sabi nung konduktor,

Okay what the freak.

Bumalik na lang ako sa loob ng bus duon sa seat ko.

Hindi pa ko nakakapagsalita ay tumayo na agad yung aleng katabi ko para makadaan ako. Nginitian ko naman sya although she's giving me this death glare that makes me wanna vomit because it really doesn't look good on her. Only Oyang can look hot while giving a death glare, ugh I miss him. Should I call him?

2:34am. Nah it's too early. He's probably still asleep.

*toot toot toot toot* that's my phone

Yeah I'm calling him. I need to hear his voice. But obviously he's not gonna pick up because it's too damn early. I put my phone away and just looked out the window.

"Magandang gabi po sa inyong lahat, pasensya na po sa abala." nagtinginan kaming lahat sa konduktor is na nagsasalita sa gitna ng bus,

"Nag-overheat po ang makina at hindi po tayo makakaalis dito hanggang bukas, dahil bukas pa po maaayos. Pasensya na po ulit sa abala." announce nung konduktor, at kanya-kanya nang reklamo ang mga pasahero

"Ano ba yan? Bakit hindi sinigurong nasa maayos na kondisyon ang bus bago bumyahe?"

"Ano ba naman ito, magbabagong taon na inaabot pa ng kamalasan!"

"Nak, bukas pa daw kami makakaalis dito nasan si mama mo kakausapin ko."

Everybody just complained and they all just sound like buzzing bees and I just wanna throw myself out the window.

Tumayo ako. "Excuse me po ulit."

"Ano ba kanina pang daan ng daan may pigsa ka ba dyaan sa pwet mo at hindi ka mapakali sa upuan mo ha?" galit na sigaw sakin nung aleng katabi ko

"Pasensya na po."

I need to get the hell out of here.

Lumapit ako dun sa konduktor.