One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER TEN

YOONGI'S OTHER SIDE

//YOONGI's POV//
Nagpaiwan ako sa classroom, gusto kung mapag-isa. Lalo na sa nakita ko kanina. Hindi kasi ako makapaniwala magkaibigan sila.

Time skip>>>

Bago ako umuwi ay pumunta muna ako sa dorm namin( bangtan's dorm) para yayain silang uminom.

@dorm
Nung nasa dorm na ako nakita ko silang umiinom, kaya nagmadali akong umupo para saluhan sila.

"Hyung, ba't nandito ka? Baka naghihintay ang girlfriend mo" sabi ni Namjoon na nang iinis. Oo nga pala di nila alam ang totoo. Kaya kinuha ko ang isang bote ng soju at inom ko agad ito.

"Hindi ko siya girlfriend" sabi ko nang mahinahon. Nung tiningnan ko sila, gulat na gulat sila sa sinabi ko. "Tama narinig niyo" at uminom ulit "pero pano hyung? Di ba inaanounce niyo na kayo? Anong rason?" Katanungan ni jimin.

"Wag mong sabihin na-" "oo, were just pretending to be a couple" pinutol ko si jin hyung sa pagsasalita. "Whoah!" Hanga ni taehyung sa akin. "Pero pano mo siya na papayag?" Tanong ni jungkook.

"Ito kase yun, nung araw na natapunan niya ako nang mga desserts sabi niya babayaran niya lahat. Kaya agad ko siyang pinuntahan nun sa locker niya, buti nakita ko siya. At dinala ko siya sa walang katao tao na lugar at sinabihan ko siya na magpanggap na girlfriend ko in one hundred days, at every week bibigyan ko siya ng 100, 000 ¥ . Pumayag naman siya, and her Job starts when I announce na GF ko siya" sabi ko at ininom ko ang soju.

"Bakit nagpanggap ka naman na kayo?" Curiousity nila. Yang tanong ang pinaka hirap sagutin, hindi ko alam kung pano ko sisimulan. "Wag na nga kayong tanong nang tanong dyan" pag bubugaw ni jin-hyung "baka maging dragon pa ito *bulong*" dagdag niya, akala ba niya na hindi ko siya maririnig? "Kahit magbulungan ka dyan maririnig pa rin kita!!" Sabi ko at sila naman ay tawa nang tawa.

Mga ilang oras rin ang lumipas at nagkukuwentuhan parin kami ,wag kang magtaka kung di kami lasing kasi  hindi namin matapos ang pag iinuman dahil sa jokes ni jin hyung ay hindi namin maiiwasan na hindi tumawa.

**kring...kring...kring**

"Excuse lng" umalis ako para sagutin ang phone Calls ko. "Ne eomma?" Sabi ko "ya! Yoongi! Do you remember Your childhood friend?"  Tanong ni eomma. "Bakit po?" Tipid kung tanong. "May Information na ako sa kanya" sabi niya na ikinasasaya ko. "Oh ano po yun?" Sabi ko na nakangiti "nandito siya sa Seoul, but there's a BAD News....."

Pagkatapos ng tawag ay pumunta na ako kina hyung, at umupo ako sa tabi ni jungkook at agad ininom ang beer na nasa harap ni kookie.

"Hyung may problema ba?" Tanong ni jungkook, dahil inagaw ko ang beer niya. "Mauna na ako, jalgayo" sabi ko at umalis habang kumakaway.

Habang nagmamaneho ako, hindi ko pa rin maiwala sa isipan ko ang sinabi kanina ni eomma.

FLASHBACK<<

"Nandito na siya sa Seoul, but there's a BAD News. Its about her parents" sabi ni eomma na nalulungkot. "Ano po yun? Anong nangyari kina tita at Tito?"  sabi ko na nag-alala "Nung lumipat sila 10 years ago, galing ang parents niya sa trabaho nang naaksidente, her father died and her mother is hospitalized, 50% ang pag-asa na mabuhay at 50% na baka mamatay. I tried everything para malocate siya pero palipat-lipat siya ng tirahan at saka siya ay nag-iisa na lng siya ngayon, nalaman ko rin na pumasok siya ng iba't ibang trabaho para lng mabuhay niya ang sarili at para sa pag-aaral niya. I investigate about her, pero yun lng ang alam ko. Sorry anak, yun lng ang balita ko sa kanya." Sa sinabi ni eomma parang gumuho ang mundo ko. Hindi man lang ako nandoon sa tabi niya para tulungan ko siya.

<END OF FLASHBACK>

Nagmadali ako magmaneho at umuwi na sa sa bahay. Nung pumasok na ako dumiretso kaagad ako sa kusina para uminom pero ang umagaw ng pansin ko ay ang mga pagkain na nakahain at may mga notes din.

Kumain ka, baka magutom ka. 😊

Kinain ko hyung niluto niya, ang sarap pala. Sa mga luto niya kase hindi kinakain, tinatapon ko lang baka may lason. Pero nagkakamali ako sa pag-iintindi sa kanya.

Nung pumunta ako sa living room para manood ay nakita ko s'ya na nakatulog, siguro sa pag-aaral kaya nakatulog.

Habang tinitingnan ko siya na natutulog, naalala ko ang kaibigan ko. At silang dalawa ang magkahawig talaga sa mata, ilong at labi. Pero may kaibahan lng sila sa ugali.

"Hay nako! Bakit ko ba siya tinitignan?" Sabi ko sa isipan. Pumunta na ako sa kwarto ko, para matulog ako, pero hindi ako makatulog. Siguro nakukunsensiya lng ako kaya pinuntahan ko at inihiga ko siya sa sofa at nilagyan ng kumot para hindi lamigin.