One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 55

OHDC: CHAPTER 55
It's not what you think😱😨😵

TAEHYUNG's POV
Nung natapos na ako maligo, agad ako pumunta sa sala, pero walang y/n akong nakita. Baka natulog na, kaya pumunta na ako sa itaas (mean ko Jan papunta siya sa stairs para umaykat) pero bago pa ako maka tapak sa hagdanan lumabas si y/n sa opisina ni eomma, at bigla itong umiyak na binanggit ang ang salitang ina.

Lumapit ako sa kanya at niyakap siya, kaso lang may interruption. "Ehem, bukas Mona yan. Gabi na Oh!" hayss, eomma. Nakita ko namang napangiti si y/n.

Pumasok na siya sa kwarto niya ako naman sa kwarto ko, pero mas maganda kung sa isang kwarto lang kami no.

<a/n: di pwede no! Di ako papayag.>

Dirty minded mo author, hindi ko naman siya gagalawin eh' yayakapin lang.

<a/n: di parin ako payag, akin ka lang. Tas si y/n kay yoongi.>

— walang sayo author. Sa ARmy lang ako.

<a/n: oo na, oo na! Sarang—>

Ang kwarto lang namin ay opposite in way.

             |mine| |eomma's room| |dongsaeng|
///////—> stairway
             |y/n|. |abeoji's room| |library room|

<a/n: wala kang respeto kay author huh! Pinutol mo linya ko habang nagsasalita. 😭😭>

Sorry na, Nado.

<a/n: cge continue na.>

Hindi pa ako masyadong inaantok, kaya nakaupo lang ako sa kama ko. At nung napansin kung umuulan pala, kaya Napa sigh na lang ako. Nung biglang bumukas yung pintuan ko.

At ang nakita ko ay si y/n..... umiiyak? Nakapikit? Teka, nag sleep walk ba 'to?

Bigla itong lumapit sa kama ko at, humiga. Di na lang ako umangal baka kasi madisturbo ko pa.

Y/n's POV

Nagising ako dahil sa liwanag nang araw na nasagib sa aking mata. Unti-unti ko itong minulat at ang una kung nakita ay isang mala anghel na nakangiti at nakatingin sa akin. Teka, ba't nandito siya? "Gising ka na pala, morning." Sambit niya na naka box smile. "Pano ka nakapasok? Ini-lock ko ito kagabi." Sabi ko sa kusot sa mata.

"Hays, kwarto ko to." Sabi niya kaya Napabangon ako at tinignan ang paligid nang oo nga, ibang iba sa kwarto kung saan ako pinatulog ni tita. "P-pano ako napunta dito?" Nauutal na tanong ko, at siya naman nakangiti lang. "Siyempre binuksan mo ang kwarto ko at natulog ka sa kama ko." Pag pipilisopo niya. "Tae umayos ka nga, tinatanong kita nang maayos ih." Acting-actingan na galit ko. "Di nag sleepwalk ka, at umiiyak. Alam mo ba kagabi chansing ka." Sabi niya kaya napalingon kaagad ako sa mukha niya. "Anong ibig mong sabihin?" Tanong ko, wala talaga akong maalala. Tulog nga ako di ba. "Nung kumulog niyakap mo kaagad ako, at hinigpitan mo pa..., gusto mo ba example?" Pang iinis niya. "Tumigil ka nga!" Sabi ko binaba ang paa sa sahig. "Sige na nga, payakap na lang para makatulog ako. Wala kasi akong tulog kagabi, bigla ka na lang yayakap yan tulog nagising kaagad ako sa maganda kung panaginip." Sowwy. "Tae, aalis na ako huh! Baka kasi may pumasok at magkamali pa ang iniisip." Sabi ko at tinaboy yung kamay niya na papalapit para yakapin ako.

"Bahala ka." Sabi niya at agad ako niyakap at pahiga. "Yan mas—" nahinto na lang kami nung may pumasok nga. Si tita— "sorry kung naka disturbo. Ka katok na ako sa susunod. Ipagpatuloy n'yo na." Sabi niya at sinara na ang pinto saka umalis. "Ipagpatuloy daw natin oh'." Nang iinis talaga tong alien na to oh'.

"Tumigil ka nga dyan." Sabi ko pero nagmatigas parin si alien. Pumatong na lang siya sa akin at hinakawan ang kamay at itinaas ito sa ibaba nang ulo ko, at unti-unting nilapit ang labi sa labi ko hanggang— "ahhh!!!" Sigaw nung babae. "Eomma!!!! Si kuya!!" Paulit-ulit na sigaw nito. Agad kong inalis si taehyung sa ibabaw ko at sinabing. "Hindi ganun yun, tae.... sabihin mo." Sabi ko at parang papatayin na ako sa galit nung kapatid ni taehyung.

(A/n: alam kung wala talagang kapatid na babae si tae, pero ginawan ko na lang na may kapatid na babae.)