One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 37

LET's BE FRIENDS

"Nung araw na yun y/n, sana napatawad mo kami. Di naman namin yun gagawin, pero Suran threaten us to hurt you para di niya saktan ang kapatid ni Angelica."—paliwanag ni Allyssa.

Tama ba narinig ko? Ginawa yun ni Suran?! Lintik talagang babaeng yun.

"Patawad talaga y/n."—sabay na sabi nila. "Ano ba kayo. Nakaraan na yun."—ako sabay palo kay Angelica.

FF>>>

Pumunta na ako nang canteen, walang Prof na dumating, ih.

[meanwhile]

Sana di na lang ako nagpunta dito. Hayss, nu bang naisip ko.

Aalis na sana ako nung, tinatawag ako nung bruha. Well kung tanungin niyo bakit ko gusto umalis, sino ba gusto makakita nang naglalampungan sa canteen. 'CANTEEN'

"Y/n, aalis kana! Dito ka muna."—Suran. "Nakalimutan ko, may gagawin pala ako."—bahala na kung plastic, plastic kung plastic basta di ko lang makita yang bruha na yan. "Ayy, ganun ba. Sorry huh, baka kasi isipin ko nilalayuan mo kami at wala kang pakialam sa amin."—sabi niya. "Di naman sa ganun, may gagawin— babe, wag na lang natin ituloy yung date natin, nag aya sayo si Suran di ba. Pagbigyan mo muna, may next time naman."—sabi nung nasa likuran ko kaya napatingin ako, at— si Adrian yun, kahit ako gulat sa sinabi niya, pero Thank u na lang atleast matutulungan niya ako ngayon, lageh naman ih! Hehe😅😅.

"Ah, ganun ba babe, cge."—may pa loving kung sagot at umupo na sa tabi nina Suran at yoongi. "Oh, you must be?"—tanong ni Suran. "Im— he's Adrian, Adrian Wang."—pagputol ko kay Adrian di ko alam, parang nagseselos ako— joke di ah. "Oh~ hi Adrian nice to meet you"—sabay abot niya sa kamay. "Its nice to meet you."—sabi ko, at ako naman ang nakikipag shake hand sa kanya. "Sabi niya."—ako ulit. "Oh~ sorry, kung nagseselos ka."—malanding sabi niya.

"Di naman ako nagseselos, baka kasi pagmamay-ari ko 'aagawin mo'"—madiin kung bulong. "May sinasabi ka?"—pikon na ata. "Meron ba?"—hehe, bahala ka Jan. "By the way, im sorry about yesterday. Alam mo naman yung mga kaba nang girls right na baka aagawin ang boyfriend nila, kaya im sorry nadala lang ako sa nararamdaman ko."—paliwanag niya with bow, I mean sincerity bow or plastic sincerity bow? "Share mo lang?"—irap ko sa kanya. "I decided if we could be friends?"—may pa smile niyang sagot. "I can be a friend, but im not sure that you can be my friend. After all these to US, unti-unti nang nawawala ko tiwala ko sa tao. So dont think if we would."—sabi ko at sabay alis pero na tigilan lang ako nung narinig kung nagsalita si yoongi.

"Gusto lang niyang makipagkaibigan para walang gulo. Pero ikaw ata tong magulo ih!"—sabi niya, Oh~ gamot para sa high blood asan na. Huhuhu. "Kaya nga ih, kaya nga ayaw kung nakikipag kaibigan, ikaw na nagsabi na magulo ako di ba?"—ako at humarap sa kanya, kanila.

"Ano bang problema mo samin?"—tanong niya. "Bakit mo nasabi? May nagawa ka ba?"—tanong ko at umalis kaso, hinawakan niya kamay ko at hinigpitan niya ito. "Y-yoongi, nasasaktan ako."—saad ko at lalo naman niya itong hinigpitan "Gago ka pala ih! Sabi nang nasasaktan na siya."—sabi ni Adrian at tinulak si yoongi kaya napaatras siya. "Okay ka lang?"—tanong ni Adrian at tinignan ang kamay ko. "Okay lan—."—di ko na ituloy nang sinuntok naman ni yoongi si Adrian. "Ano bang problema mo?!"—saad ni Adrian. "Ikaw."—sabi Ji yoongi kaya napatingin kaming lahat kay yoongi.

Natawa na lang ako nung nabaling ko ang paningin ko kay Suran, na namumula na sa galit.

______
Sorry guysue, kung short update. Busy kasi ako. Thank you rin sa pagbasa🙂, I hope tatapusin niyo ang story na ito.

Love, author
To: @mckee_readers❤️
Saranghae