One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 25

Good morning everyone, its me. Ganda nang gising ko di ba? Hehe. Di ko alam kung pano ako napunta sa kwarto ko, at may I-shishare ako sa inyo huh! Satin lang to. Nanaginip ako kay yoongi, yung parang continuation nang nangyari kagabi. Nakatulog daw ako sa balikat niya, sweet daw niya. Medyo kinilig ako nun. Charming niya😍😍😝. Wag maingay readers. Meron pa, kiniss daw niya ako sa labi at may binanggit pa. "May this beautiful moon witnessed my Love for you y/n Lee."-siya. Di ba? Kakilig. Pero nung hinalikan niya ako, parang totoo, ramdam ko talaga. ( unan mulang yun. Wag mangarap.)

Author talaga kahit kailan Oh~.
Inlove kana sa kanya no?
Ewan ko sayo author. *blushed*

<<BACK TO STORY>>

DISTURBO

Agad akong naligo, toothbrush, bihis din baba, hehe. Unexpectedly I saw yoongi, nagluluto. Nagluluto, Woah~ he look sexy sa ginawa niya. Hehe, kaloka parang tanga. Siguro mahal ko na siya, I dont but I feel like i need him. And siya rin mismo ang dahilan kung bakit ako nandidito. If not for him.

Lumapit ako sa kanya, Btw marunong naman pala mag luto ba't naghanap pa siya nang may gagawa sa household chores? Kaya naman niya siguro.

"Woah~ aga huh! **smells** bango~" ako, at umupo, siyempre sa upuan. "Good morning babe." Sabi niya. "Anong babe?"me, at napakunot ang ulo. "Di mo ko girlfriend."dugtong ko. "Dun naman papunta yun."siya at tinik man ang ulam na luto niya. Napa "tss" na lang ako. "Tikman mo." Siya at tinikman ko, napamulat ang eye bags ko nang malaki. "Woah~ its so perfect." Sabi ko at kumuha nang kutsara at plato para kumain, di ba kapal.

"Woah~ sarap talaga." Sabi ko at kumain nang kumain. "Let's Go date today." Sabi niya, talaga lang huh! Straight forward? "May trabaho pa ako." I lied. "Palusot, may one week kang rest day." Sabi niya kaya nagulat ako, pano kaya niya nalaman? "Well, sinabi mo yan kagabi." Dugtong niya, talaga ba? Sinabi ko yun? Parang di naman, di naman ako nagsasalita pag tulog. "No choice naman ih, kasi kung di ako papayag pupunta naman yung mga kaibigan ko para magshopping, di naman importante." Me, at siya naman napatalon sa saya, parang bata, hahaha.

Time skip>>

Nag palit muna ako nang shorts, di masyadong maikli yan huh. Naka itim na tshirt at buhok, yun parin di tinalian.

Pagbaba ko nakita ko siyang nag-aantay malapit sa hagdanan. Wow, he look so handsome. Hay may tama na ata ako huh!

"Huy, okay ka lang?"-siya, di ko namalayan nakatunganga pa ako. "Huh! Ah~ o-oo."-me at nagsmile. Nilahad niya ang kamay niya at nagsabing. "Let's Go?" Ako naman nagpakaprinsesa may pa arte-arte pang abot sa kamay. 😅😅.

*ff

Sumakay agad kami sa CAR niya, Woah~ OA ko😂😂. Di ko alam kung San niya ako dadalhin, pero feel ko exciting to. Ahhaha.

"San mo ba ako dadalhin?"-me. "Basta, wag ka nang malikot dyan para kang—" "ano?"- pagputol niya with serious voice pero mahinahon parin. "Basta pagdating natin dun off mo phone mo para walang sagabal."-siya. No ibig sabihin nang lokong to?

A/n: oii si reader/s interesado~ ayieee. Parang iba iniisip niya. Oh~ oy!
Suga: balik na kasi author, sumbong kita sa Brother mo na ginamit mo acc niya para lang maka open nang Wattpad.
A/n: Oh~ bye muna reader/s atat na atat na kasi min yoongi baka mapahamak pa ako. Baka I change pass pa nang Brother ko. Bye. Lab u~

"Ano iniisip mo?"-siya, siguro sinabi niya kasi nakatunganga naman ako. "H-huh?"-me. "Teka, may masagwang iniisip ka ba?"-siya. "A-ano? Di ah! Chosirong ito."-me at inalis ang tingin sa kanya. "Chos~" bulong ko at siya naman tumawa.

3 minutes^^

Hindi ko na siya kinausap dahil naiinis ako sa sinabi niya. "Huy, ba't di kana nakikipag usap sa akin?"-siya. Di ko parin sinagot siya, nagulat lang ako nung may humawak sa kamay ko, kaya tinignan ko ang kamay ko at nakita ko ang kamay niya na nakahawak sakin. "Sorry"-siya. What the heck! Yoongi! Stop it! Maiinlove ako nito sayo ih!

1 hour later^_^

"Hey! Wake UP! Y/n"-siya at patuloy ginising ako. "Pag di kapa mumulat hahalikan kita."-siya, nung narinig ko yun di ko alam pero akong dumilat at tumingin sa kanya. "Good"-siya. Agad namang umiinit ulo ko kaya snob ako at lumabas na sa kotse.

Nung tumingin ako sa paligid napa wow na lang ako. Ganda dito! May magandang kulay na tubig, sariwang hangin, mapuputing buhangin at— "Huy! Nakatunganga ka!"-siya. "Disturbo kano, ganda nang imagination tapos sinira mo lang!"-me. At siya naman tumawa mahina lang, habang naglabas nang box. Cguro dun nakalagay kakainin namin, hehe.

[a/n: takaw mo talaga y/n.]

Di ah!

Agad kong hinubad ang sapatos ko. "No gagawin mo?"-siya. "Malamang hinuhubad ang sapatos."-me at nagpatuloy. "Bakit nga?!"-siya. "Maliligo!!~"me at agad tumakbo sa tubig. "Wala tayong dinala na damit!!"-siya, at ako patakbo-takbo. "Lam mo kj mo, samahan mo na lang kaya ako dito!!"-me.

Pumunta na ako sa tubig, nang may nakita akong Shell na sobrang ganda. Bigla ko na lang naalala nung naglaro kami ni minmin dito.

FLASHBACK

"Minmin, tingnan mo!!"-me habang nakaturo sa Shell. Lumapit siya sa akin, at tinignan ang tinuturo ko. "Oo nga ang ganda, gusto mo kunin natin."-siya. "Pero malalim dyan, wag na maliit ka pa naman."-pang-iinis ko sa kanya at agad akong tumakbo baka kasi may balak sakin yun. "Huh! Ganun? Pagnahuli kita promise mo, pag babalik ka o kayo dito ikaw ang kukuha huh!"-siya. "Belat!~ sa tingin mo mahuhuli mo ko."-me at tumatakbo palayo.

END OF FLASHBACK

Nung bumalik sa alaalang yun, di ako nagdalawang isip na kunin ko yun. Medyo naluluha na ako, yun yung pangako ko s a kanya tapos niya kung mahuli sa oras na yun.

YOONGI's POV
Habang nililipat ko ang mga box malapit sa hagdanan, nagulat na lang ako nung pumunta siya sa dagat , pagkakaalam ko kasi na malalim sa parte na yun.

KAya agad akong tumakbo para subukang iligtas siya. Nung lumingon ako kung saan siya, nako talagang babaeng to Oh! Agad kung kinuha ang kamay niya.

"Nakuha ko!"-nakangiting sabi niya. At pinakita ang hawak niya. "Dahil dyan kaya mong mamatay?"-me. "Alam m—" naputol siya sa pagsasalita nung may biglang tumawag. "Sasagutin ko lang."-me at sinagot na ang tawag.

Y/n's POV
Capital DISTURBO. Buti na yun, no pake niya kung ano dahilan.