One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 51

BEHIND THAT SMILE IS TEARS

Pagkatapos sa araw na yun, hinatid na ako ni taehyung sa condo. Sa buong buhay ko, pakiramdam ko ngayon lang ako naging masaya.

~~~

Nagising ako nang maaga ka naligo na, bihis, kain at saka alis. Nung binuksan ko na ang pinto bungad nito ang isang- "yoongi?" Nandito lang naman sa harapan ko ngayon si yoongi, na lasing na lasing. "Amoy alak ka huh! Ano bang ginagawa mo rito? Saka may klase pa?" Sermon ko sa kanya. "Pls. Y/n bumalik ka na. Mahal kita." Sabi niya at hinawakan ang kamay ko. "Ano ba? Yoongi! Umuwi ka na kasi lasing ka, magpalamig ka muna nang ulo tas pumasok ka na." Sabi ko at aalis na sana kaso natumba siya kaya pinasok ko na lang sa kwarto ko at nagluto nang lugaw para sa kanya. Wala namang malisya di ba?

Iniligay ko ito sa maliit na kabinet sa tabi niya with notes. Saka ako umalis na para pumasok sa paaralan.

~.~

Lunch na kaya pumunta na kami sa canteen ni taehyung, kami lang naman ang magkasama palagi mula nung 'naging kami'.

Nung papa upo na ako, nakita ko si yoongi. Pumasok na pala siya. Mas mabuti. "Dito tayo." Sabi ni taehyung saka umupo sa isang upuan na harap ni yoongi.

Bali ibang lamesa kami naka upo pero naka harap kami. Umupo sa tabi nila ang ibang miyembro nang BTS liban kay taehyung at yung blackpink, si jian, Nicole, at Kyrine nasa tabi ko lang ngayon ay si Angelica at si taehyung. Nakakalungkot isipin na, na ang dating mga kaibigan ko ay umalis dahil sa maling akala na kailan man di ako binigyan na magpaliwanag.

"Okay ka lang?" Tanong Angelica. "Okay lang ako." Sabi ko at ngumiti.

~.~

Di ko alam kung ano na, na Miss ko yung oras na may sumisigaw sa pangalan ko. Yung nakikipag biruan sakin. Yung makukulit na kaibigan ko.

Habang naglalakad ako sa hall, may biglang sumigaw sa pangalan ko dahilan na napangiti ako abot hanggang langit. "Y/n!!!!" Sigaw na narinig ko sa boses ni Nicole dahilan kaya napatingin ako sa likod na buong buong ang ngiti- kaso nawala na lang lahat yung nung narealize kung ako na lang pala nasa campus.

Bumalik uli ang mga araw na kasama ko sila. Yung panahon na masaya pa kami.

Nakita ko ang mga imahe sa mukha namin na masaya nakangiti.

_______

"Y/n!!!!" Sigaw ni Nicole na tumakbo papunta sakin. "Ano namang meron ngayon? Ba't ang saya saya mo? Huh?!" Sabi ko at kinikiliti sa tagiliran ni Nicole. "Ano kasi y/n kinausap yan ni taehyung. Hahahha." Sabi ni jian at natawa ito namang si Nicole kinikilig sobra.

Nakikita ko yung panahon na masaya kami, na dumaan sa aking harapan. Nang biglang huminto yung ako, at tumingin saka nakangiti habang tinitigan sila.

Iyak lang ako nang iyak, habang inisip ang lahat. Di ko na talaga kaya lahat. Di kasi ito tama. Di ito yung inaasahan ko.

Napa buntong hininga n a lang ako habang ang mga luha ko ay di pa rin humihinto sa pag patak.

"Y/n." Banggit ni taehyung kaya Napa angat ako sa harapan ko. Kaya lalo akong napaluha.

Lumapit siya at niyakap ako. "Sorry kasalanan ko ito. Kaya nagdusa ka, sana di ko na lang yun ginawa."sabi n'ya habang yakap na yakap ako. "Wala kang kasalanan." Sabi ko. At niyakap siya pabalik saka umiyak ulit. Tinulungan lang niya ako, wala siyang kasalanan, wala. Ako may gawa lahat nang 'to.