One hundred days contract [[COMPLETED]]

OHDC: CHAPTER 38

PARUSA

"Ano namang tinatawa mo?"—iritang tanong ni Suran. "Tumatawa ba ako?"—ako, at inalalayan si Adrian, na suntok ni maliit ih! "Okay ka lang— yan ang bagay sayo."—sabi ni Suran nung tinapunan  niya ako nang malamig na tubig na may mga yelo pa. Ang mas nakakahiya pa, may mga estudyante na sa canteen, hahays, good timing talaga sila.

Tumayo na ako, at hinarap siya. "Gusto mo talaga nang away?"—sabi ko, at siya naman nag smirk. Si yoongi? Walang paki, nakatingin lang, parang nasa sine lang kami, siya kumakain nang pop corn habang nasisiyahan na nag-aaway kami. "Ah~ ganun."—lumapit ako at agad sinabunutan si Suran. Tapos lumapit ako sa mga pagkain, kinuha ko yung mas lagit pakinggan (or ramdamin na bagay o pagkain) I choose spaghetti.

Nakaupo pa naman siya kaya, agad akong lumapit at yung spaghetti na hawak ko ay inumudmod ko ito sa mukha niya at tinapon sa damit niya. "Yan patas na."—ako. Alam ko naman kanina pa mag nag Vi-video sa amin, alam ko rin ako ang talo nito, mayaman sila tas ako hindi. Lageh naman pera ang ginagamit nila, sanay na ako, simula nung elementary pa ako.

"Kadiri!!! Hayop ka!!"—sabi niya, di ko naman pinakinggan at pinuntahan ko na si Adrian. "Alis na tayo baka lamigin ka pa."—pag-aalala niya, pag-aalala nang fake boyfriend ko in this day. "Okay, thanks."—sabi ko, nung nakita ko sa salamin sa harap ko na Suran may dalang silya, at—

**bagggshhh

Nagulat na lang ako nung wala akong naramdaman na sakit. Nung minulat ko ang mata ko, nakita ko si...., ba't niya ginawa to? Hindi si Adrian nasa bisig ko pa siya ih! Tulad niya sinubukan niya ako iligtas kaya nakayakap siya ay yung mukha ko napaharap sa likuran.

"Taehyung?"—gulat na sabi ko. "Okay lang kayo?" —tanong niya. "Oo, ikaw?"—naiiyak na ako sa nang yari. Pati ba naman si taehyung masasaktan dahil lang sakin. Mga kaibigan ko. "Mabuti."—sabi niya na nakangiti.

YOONGI's POV
Tinatanaw ko lang pano mag-away sila, di ko alam parang nagseselos ako nung may pa 'BABE' pa silang dalawa.

"Alis na tayo baka lamigin ka pa."—pag-aalala ni Adrian kay y/n. "Okay, thanks."—sabi niya, napansin ko lang na kinuha ni Suran ang isang upuan at ihahampas sana kay y/n, kita sa mukha ni y/n na shock siya at mukhang di na alam kung pano kumilos, kaya walang choice humarang ako. At—

**bagsshhhh

Sa nangyari napaupo ako, at nasa harapan kuna si taehyung, cguro sinubukan rin niyang harangan sila.

Medyo nang hihina na ako, kaya Napa upo na ako sa sakit na naramdaman ko sa bantang likod ko. "Y-yoongi."—biyak na boses ni Suran, cguro nakita na niya kung sino natamaan niya. "Im sorry."—sabi niya na may pa takip bibig. Pero bago ako mawalan nang malay, tumingin sakin si y/n, at gulat na gulat siya na nakita niya, at dali rin itong tumakbo
palapit sakin. "YOONGI!!~"—sigaw niya at bago ako matumba sinalo niya ako.

Following DAY** ^_^

[still yoongi's pov]

Nagkamalay lang ako kagabi, at ngayon minulat na ang mata ko at kusot.

Pumunta na ako sa bathroom para maligo, bathroom nga diba.

**nagbihis
**kumain
**umalis na

Nung nakarating na ako sa campus, medyo masakit pa yung likuran ko pero pinilit ko. Naalala ko tuloy sinabi ni jin-hyung kagabi.

~~~~

"Buti gising kana."—siya, at papaalis na sana. "Bakit? Ano bang nangyari.?"—tanong ko napahawak sa balikat ko, nakaramdam kasi ako nang sakit.

At naalala ko lang bigla nung, huling eskena nangyari kahapon. "Yoongi!!~"—y/n at agad lumapit sa akin with worry look, nung natumba ako, sinalo niya ako. "Ba't nakangiti ka?"—nagtatakang tanong ni hyung. "H-huh? Ah wala."—wala sa sarili kong sabi.

"Nag-alala siya sayo kanina, lam mo inggit ako sayo. Sana tulad mo, makahanap ako yung taong kahit wala na kami may natitirang nararamdaman siya para sakin kahit pag-alala lang."—sa sinabi ni hyung napatingin agad ako sa kanya with 'whatdoyoumean' look. "Ang ibig kong sabihin, sana di mo na lang binitiwan siya. Kitang kita naman sayo mahal mo siya, pero mas pinili mo yung past mo kaysa sa taong mahal na mahal mo. Tandaan ko ang pagsisisi ay palaging nasa huli."—siya, at dun ko narealize ang ibig sabihin niya. Si y/n ba? May nararamdaman pa sakin?

"Saka, yoongi... bukas sa guidance yung nag-away kahapon, salamat sa inyo huh! Damay pati kaming walang kinalaman, yan tuloy mahihirapan yung Baby ko."—sabi niya, with tawa. Kala mo naman nakakatawa.

***back to reality

Pumunta na agad ako sa office, ako na lang pala hinihintay— ay di, biglang pumasok si y/n. "Mr. Min and Ms. Lee, ba't late kayo?!"—sabi nung guidance councilor na si ms. Choi. "Kasi maam late ako."—sabay naming sabi, kaya nagkatinginan kami agad rin namang iniwas. "So ngayon, this 2 weeks kayo ang maglilinis nang gym at music room ."—sabi ng gc. (Short na lang, hirap ih). "So group yourselves into two. Ay wag na, ito na lang: sa gym ay si Nicole, taehyung, jian, jimin, Adrian, y/n, yoongi at Suran."—groupings niya. "Ms. Choi, pwed naman akong maglinis kahit San pero makasama ko yan, no way."—pag inarte ni Suran sabay tingin kay y/n. "Sino bang may sabi gusto kitang makasama."—si y/n. "At yung iba sa music room kayo: si jin, jisoo, Lisa, jungkook. At yung iba naman sa art Class. Arraseo?"—Ms. Choi. "Ne!"—kaming lahat at lumabas na, at pumunta sa lilinisan namin.

______

"Babe, dito ka muna. Baka mangagat ang ahas dyan."—sabi ni Suran sakin. "Nagsalita ang anaconda."—sabay na sabi ni Nicole at jian, at nag tawanan. Si Suran walang magawa kaya lumapit sa akin, at nagpapacute. "Bakit?"—cold kung tanong. "Di mo lang ba akong poprektahan? Anong klaseng boyfriend ka?"—pag inarte, nung nakita ko si y/n na nakatingin at agad rin umiwas nung nagtagpo mata namin. Ang matang iyon,parang nagsasabing wag kang lumapit. Wag ko siyang pansinin, in short selos. "Patuloy ka na lang."—sabi ko in sweet voice, at si y/n naman pumunta na sa itaas, nag bago na siya, dahil ba sakin? Nawala ang dating masayahing
y/n? Gusto ko yung dati di tulad ngayon na parang mamatay kana sa kalamigan niya pero iba naman pag sa iba.