Dedicated to:@sallylaabs
_
I just want to thank @sallylaabs because she's the first one who commented in my story.Thank you and enjoy reading!<3______
CHAPTER 44
Arix's point of view
Pagkadilat ko ng mata ay isang magandang babae ang bumungad sa akin.Nakangiti sya ng matamis habang hinahaplos-haplos ang pisngi ko.
"Sino po kayo?"hindi ko naiwasang itanong.Bago pa lang sya sa paningin ko pero feeling ko nakita ko na sya.But I don't know where.
"Amber..I'm Amber,Rion."nakangiti nyang sagot.Maaliwalas ang mukha nya at hindi wala iyong bahid ng kahit anomang emosyon maliban na lang sa kasiyahan.
"Rion?Sino po 'yon?"nagtataka kong tanong sa magandang babae.S-she looks like someone I know.Pero sino?
"Its you.You're Rion,my daughter."
"Po?!"napabangon ako sa pagkakahiga at hindi makapaniwalang tumingin sa kanya.
My daughter?
"Sino po ba talaga kayo?!"gulat kong tanong ngunit hindi sya sumagot.
Nakangiti lang sya habang pinagmamasdan ako."At nasaan ako?!"tanong ko ulit at inilibot ang paningin sa paligid.
This place is not familiar to me."In our house.Nasa bahay ka na,Rion.This is where you belong."she answered with a smile on her face.
I shook my head."No no no.Iuwi mo na ako!Ayoko dito!"i shouted.
But the woman just laugh while looking at me."You're Rion and I am your mother.And of course,you belong to me.You belong to our family."
"I'm not Rion,so please,shut the fuck up!I don't know you and you're not my mother.Patay na ang magulang ko!!"
"No!Buhay pa ang magulang mo!I am your mother.Inagaw ka lang talaga nya sa akin,sa amin!Bagay lang sa kanya ang mamatay!HAHAHA!"
"NO NO NOOOOOO!"
Hingal na hingal ako ng magising.My heart is beating too fast.I'm sweating.All I can hear is my heartbeat.Napahawak ako sa ulo ko.What was that?!
"Bad dream?"napatingin ako sa kabilang kama kung nasan nakaupo si Stacey habang may hawak na baso na may lamang gatas.
She stood up at lumapit sa pwesto ko.Umupo sya sa tagiliran ko at inabot sa akin ang hawak nya.Agad ko iyong tinanggap at nilagok."Are you okay?"she asked.
I slowly nod my head."Are you sure?"tanong nya ulit.
Pinilit ko na lang ngumiti."O-oo naman.Anong oras na ba?"sabi ko.
Tumingin sya sa kaliwa nyang kamay kung nasan naroroon ang relo nya.Then she looked at me again."Its 11:03 in the evening."
11:03?Gabi pa pala.I thought nasa mga 4:40 na.Hmm."Aren't you going to sleep?"tanong ko sa kanya dahil napansin ko na naka uniform pa rin sya.Mukhang kararating nya lang.
YOU ARE READING
She Is My Honey
Fiksi RemajaAnong gagawin mo kapag nalaman mong nabubuhay ka pala sa isang kasinungalingan?Mapapatawad mo ba ang mga taong nagsinungaling sayo?Tunghayan ang mga kasagutan sa istoryang SHE IS MY HONEY.