She Is My Honey

Chapter 51

Arix's point of view

Napanganga na lang ako dahil sa nakita.Seriously?Bahay pa ba 'to o kastilyo na?Grabe ang mga designs.Simple yet elegant.Gate pa lang mapapanganga ka na.Gaano kaya kayaman ang nakatira dito?agh.

"Sumunod po kayo sa akin,ma'am."kaagad naman akong tumalima sa sinabi ni kuyang driver.Sinundan ko lang sya hanggang sa makarating kami sa loob.

Wow!as in W O W.Ang ganda ng loob.Ang daming paintings at pictures ang nakasabit sa dingding.Puro babasagin ang mga gamit.Paniguradong mahihirapan akong kumilos kahit na malaki naman ang bahay na ito.Kung bahay pa nga ba ito matatawag.

"Hinihintay na po kayo ni boss sa sala."aniya nang hindi nakatingin sa akin."This way,ma'am."
iminuwestra nya ang kamay sa kanan na ang ibig sabihin ay doon daw.

Maputing paligid ang bumulaga sa akin.Malinis na malinis ang buong paligid na tila ay walang oras,minuto at segundo ang sinasayang nila sa paglilinis nito.Ngunit hindi iyon ang kumuha ng atensyon ko.

Isang matandang babae ang nakaupo sa isang mahabang sofa.Titig na titig sya sa akin and i can see a longing in her eyes.She-she looks like me.D-don't tell me?

"My daughter!"pasigaw nyang sambit at kaagad na tumayo para yakapin ako.My heart beats fast.Matagal na din simula ng may tumawag sa akin ng ganon.And i miss it as much as i miss my mom and dad..

"Thanks god at nayakap na kita!"she exclaimed in happiness.I felt that i can't move.I don't know what to feel.Ang alam ko lang ay para akong naestatwa.

Kumalas sya sa pagkayap but still nakahawak pa din sya sa magkabila kong balikat.Ang ganda nya.."Matagal ko na itong hinihintay na mangyari!"mangiyak-ngiyak nyang sambit.

Gusto kong magsalita ngunit walang lumalabas sa bibig ko.She pulled me again for a hug.But this time,she cried.Hindi ko alam kung anong nagtulak sa akin at napayakap ako ng pabalik.I felt that she stiffened.

"Are you my mother?"

My heart is beating too fast as if it would go out of my chest.Pakiramdam ko ay safe ako sa mga oras na 'to.Is this what they called 'lukso ng dugo'?

"Oh my ghad!"she exclaimed in happiness.At paulit-ulit na sinabi ang 'yes'.

"M-mom."tuluyan ng nag crack ang boses ko kasabay ng pag-agos ng luha mula sa aking mata.

"Anak.."

Mahigpit ko syang niyakap at doon nilabas lahat ng sakit.Nabuhay man ako sa kasinungalingan atlis hindi naman lahat.At ngayon,nakapag desisyon na ako..I just need to finish this mess and everything will be fine,as long as I have them.As long as i have him..

_

Cale's point of view

"Clyde.."mahina kong sambit pagharap nya sa akin.

Naabutan ko syang nakatayo sa parking lot habang sa malayo nakatingin.Hindi ko alam kung bakit sya nandito.Pero alam ko kung para kanino.

He smiled when he saw me."Hey Cale.What's up?Kamusta naman si Arix?"malamya nyang tanong.He's still the same Clyde,who cares too much for his sister.

"I cannot say she's fine."tugon ko habang hindi inaalis ang tingin sa kanya.

A picture flashed on my mind.It's Arix.I miss her..i miss my honey.Kailan ka ba babalik sa akin?Napangiti na lang ako ng mapait.I have to wait because she's worth of waiting.

"I'm sorry.."

"For what?"nagtataka kong tanong.

He frowned."This is all my fault.Kaya kayo nagkaganyan dahil sa akin.Kung dati ko pa sana sinabi sa kanya..I'm really sorry."

Sumeryoso ang mukha ko dahil doon.He looks like Arix.Strong outside but fragile inside."Don't be.Kung sinabi mo agad sa kanya,hindi ko sya makikilala.Kung sinabi mo agad sa kanya,wala akong Arix ngayon.So,don't be sorry."

Yeah.Kung sinabi nya agad kay Arix,wala sya ngayon sa akin.Wala ngayon ang babaeng mamahalin ko.I hope that tomorrow will be the last day of this mess.

"I'm sorry..But i promise,everything is going to be fine.Trust me.."he said.

I tapped his right shoulder a flashed a smile on my lips."I trust you."as much as i trust her love for me.And yeah,everything is going to be fine.We just have to wait for it.

_

Arix's point of view

"HAHAHA so ano naman pong ginawa ni Daddy ng malaman nyang nilagyan nyo ng sili ang kinakain nya?"natatawa kong tanong kay mama.

She already introduced her self formally.Kinwento nya na lahat-lahat sa akin.Kung bakit ako nahiwalay sa kanila sa loob ng maraming taon at kung bakit wala syang nagawa.All her reasons were valid.I understand her situation.And I must say,okay na kami.Hindi nga lang kami ganon pa kaclose.

"Ayun,nagalit sya sa akin pero mabilis namang nawala."nakangiti nyang sagot.

"Yun lang?HAHA."natatawang tanong ko.Kinekwento nya kasi sakin ang love story nila Dad.Four years na daw patay si Dad dahil sa isang car accident.Gusto ko pang magtanong ngunit parang hindi pa ito ang tamang oras para doon.Mukhang sariwa pa kasi kay mama ang nangyaring yon.

"Oo."

"Ano pa pong nangyari?"

"Nilambing ko lang sya tapos nawala na agad galit nya.Haha."

At doon na ako napatawa.Meh ghad,ang rupok naman pala ni Dad.Imagine,nilambing lang nawala na agad ang galit?HAHAHA.

"May boyfriend na ba ang anak ko?"

Nanlalaki ang matang napatigil ako dahil doon.Ghad,what to say?!"Meron nga no?"nakangisi nyang wika.

Wala sa sariling napatango na lang ako.Hindi naman sa ayaw kong sabihin na may boyfriend na ako,but every time na maaalala kong meron nga hindi ko maiwasang malungkot dahil sa mga kilos nya.Yeah,it was my fault kaya sya ganoon sya umakto ngayon.Ako ang nanghingi ng space,siya ang umiwas kaya dapat panindigan ko ang desisyong iyon.

"Rio..why are you crying?"i immediately wipe my tears.Hindi ko naramdaman na naiyak na pala ako.

"W-wala po."

She looked at me with a serious eyes.Meh ghad."What's the problem? "nag aalala nyang tanong.

"He's cold.."malayo ang tinging sagot ko.Kasing lamig ng yelo.Kung umakto sya ay para siyang walang pakialam sakin.

"Huh?w-why?"umupo siya sa tabi ko at tiningnan ako ng masinsinan.

"It was my fault,mama..Ako naman ang nanghingi ng space.At hindi ko mapigilan na malungkot tuwing ganoon ang mga kilos nya.Para siyang walang pakialam sa akin."

I'm on the verge of crying when she pulled me for a hug.Matagal na din simula ng may yumakap sa akin."Sshh,its okay.Ayusin nyo yan mamaya.Magiging ayos din kayo,honey.."malambing nyang wika na mas lalong nakapagpa-iyak sa akin.

"M-ma naman.Honey a-ang tawagan namin eh."pilit akong tumawa.

"Sorry naman.Basta ayusin mo yan mamaya."aniya.

I rest my chin on her shoulder and closed my eyes.This is what a I want.I warm hug coming from my mother.And i guess,everything is going to be fine..

*****

Hiii!Namiss nyo ko?HAHAHA sorry kung ngayon lang ako nakapag-update.But don't worry babawi ako,guys!Sisimulan ko na ang countdown kapag 10 chapters na lang ang natitira HAHA.Wala lang,para lang updated kayo sa mga kaganapan.HAHAHA so ayun,thank you for reading.Mwuah!

Follow my accounts:

Fb:Christine Solamo

IG:itsmesuplads

THANK YOU!<3

_binibiningmakata