She Is My Honey

Chapter 45

CHAPTER 45

Arix's point of view

"Bestie,let's go na!"

Tumayo na ako at isinukbit ang shoulder bag ko sa aking balikat.Pero bago pa ako lumabas ay tumingin ulit ako sa salamin.Just checking kung may eyebags ba ako.

Matapos non ay sumunod na ako kay Stacey palabas.Dalawang araw na kaming hindi nagkikita ni Cale.Noong huling pag-uusap namin ay sinabi nya saking magiging busy sya dahil may inaasikaso daw syang importanteng bagay.Hindi naman ako nagtanong kung ano,privacy na din.At saka malay ko bang private 'yon.

This past few days ay wala namang nangyayaring kakaiba.Wala na ulit nagpadala ng sulat.Sa tingin ko,prank lang 'yon.But that Amber woman,is still pestering my mind.Naguguluhan pa rin ako.What was that dream all about?Is she part of my life?And that Rion na ako daw sabi ni Amber sa panaginip ko.

Napasabunot na lang ako sa buhok ko dahil sa frustration."Bestie?"

Nagtatakang nag-angat ako ng tingin."Nandito na tayo."aniya.Napa 'oh' na lang ako ng mapansing nasa tapat na nga kami ng room.

Maingay pa ang mga kaklase namin,wala pa sigurong Prof.Pumasok na sya at sumunod naman na ako.Sumalubong sa amin ang mga kaklase naming maiingay.They're doing different stuffs.Tulad ng pagbabato-bato pick,pag me-make-up,pagbabato ng basang papel and of course,mawawala ba ang mga naglalandian?

Hindi ko na lang sila pinansin at dumiretso na sa upuan ko.Kaagad akong umubob sa armchair.Lalong lumala ang ingay nila.Napatakip na lang ako sa magkabila kong tenga ng sumigaw si Stacey para manaway.But they ignored her.

Tumunghay ako para tingnan ang kaguluhan.Pero napangiwi na lang ako ng biglang kumirot ang ulo ko.I tapped my forehead.Holy shit!Mukhang may sinat na ako.Umayos ako ng upo habang hinihilot ang ulo ko.Fuck this!

Mukhang napansin ata ni Stacey na may masakit sa akin kaya bahagya nyang inilapit ang ulo nya sa tenga ko.Bale kasi nasa likoran ko sya."Are you okay?"tanong nya.

"Y-yes."

"Headache?"

I slowly nod my head.Ganoon na lang ang gulat ko ng sumigaw sya muli.Take note,malapit pa sa tenga ko."CAN YOU ALL PLEASE SHUT UP?!"but still,walang pumansin sa kanya.

Lalo pa tuloy naghiyawan ang mga tao dito.Mapalalaki man o babae,pare-parehas na.I cover my ears with my hands and try to calm myself.Naiinis na ako sa kanila.

Halo halo na ang nararamdaman ko ngayon at kakaunti na lang mapipigtal na ang pisngi ng pasensiya ko. I know I'll just burst in anger like a bubble anytime now.

"WOOOOH!"

That's it.Ubos na ang pasensya ko and I can't take this noise anymore.Padabog akong tumayo dahilan upang mapatingin sila sa akin at mabawasan ng kakaonti ang ingay.I gave them a death glare.

"You're not in a public place,so please,control your effin' mouth."nagpipigil ng inis na saad ko.

At this time,lahat ng ingay ay nabura.Uupo na sana ako nang may isang babaeng tumayo.And that is Bubble,one of the mean girls here inside the Campus.Kilala ko sya dahil kalat na kalat ang katarayan nya.

"So,the Secretary knows how to act like one?"nakangiting pang-aasar nyang saad.

Mukhang ayoko sa kalalabasan nito.Para kasi syang naghahanap ng away sa tono ng boses nya.Tiningnan ko na lang sya ng masama at umupo na.But,this clown is really challenging me.